Alicja

Chyba oczekiwałem zbyt wiele, bo książka Christiny Henry nie znudziła mnie tylko dlatego, że jest krótka i przeczytałem ją w kilka godzin. Zaciekawił mnie pomysł przedstawienia na nowo historii Alicji w Krainie Czarów w konwencji krwisto-makabrycznej. Pomysł tym bardziej interesujący, że w dzieciństwie lubiłem książkę Lewisa Carrolla na tyle mocno, że niektóre jej fragmenty znałem na pamięć. Autorka całkiem udanie przekształciła oryginalny świat i fabułę, ale historia jaką zaproponowała w zamian nie wyróżnia się niczym oryginalnym. Znajomość pierwotnej wersji przygód Alicji nie miała więc dla mnie w ostatecznym rozrachunku żadnego znaczenia, ani w lekturze nie przeszkadzała ani nie pomagała.

Generalnie powieść oceniam jako przeciętną, pomimo tego, że akcja jest dynamiczna a Kraina Czarów z książki Carrolla zmieniła się w interesujący, brutalny półświatek rządzony przez mafijnych bossów o czarnoksięskich zdolnościach i skłonnościach do sadyzmu, kanibalizmu oraz wyuzdanego seksu. Niestety autorka okazała się niedostatecznie bezwzględna i konsekwentna w budowie świata i stylizacji, bo chociaż w książce mamy wspomnienia gwałtów, rozliczne mordy i krew lejącą się strumieniami, to wszystko to jest opisane uładzonym językiem i w ogóle nie ma wiele wspólnego z horrorem i makabrą. W całym tekście nie pada ani jedno przekleństwo, co wydaje się nienaturalne w połączeniu z działaniami bohaterów. Może i nie jest to książka dla dzieci, ale nie straciła swego baśniowego charak...

Od dziesięciu lat Alicja przebywa w ponurym szpitalu psychiatrycznym. Jej jedynym przyjacielem jest Topornik, pacjent z pokoju obok. Alicja nie wie, co się stało i skąd się tutaj wzięła. Ostatnie, co pamięta, to podwieczorek przy herbatce, białe uszy i krew. Niespodziewanie w szpitalu wybucha pożar. Alicja i Topornik mają jedyną szansę na wydostanie się z tego przerażającego miejsca. Jednak nie tylko im udaje się uciec. Ze szpitala wydostaje się również Dżaberłak, potężny, mroczny i niezwyciężony. Alicja wraz z Topornikiem wyruszają w podróż, aby odkryć prawdę o przeszłości. Czekają ich trudne spotkania z bossami Starego Miasta. Co czeka ich na końcu wyprawy? Czy uda im się odkryć prawdę i pokonać mrok?

"Alicja w Krainie Czarów" w mrocznej wersji? Jak najbardziej jestem na tak. Książka jest przepięknie wydana, już po okładce można poznać, że będzie to krwawa i mroczna historia. Tak właśnie jest. Panuje tu gęsty, niepokojący i duszny klimat. Alicja i Topornik muszą zmierzyć się ze złem w czystej postaci. Spotkania z bossami Starego Miasta również nie należą do przyjemnych. Jest brutalnie, krwawo, tajemniczo. Alicja i Topornik zostali świetnie wykreowani. Tak samo zresztą jak pozostali bohaterowie - Cheshire, Mors, Gąsienica. Autorka stworzyła naprawdę niesamowitą historię. Jestem pod ogromnym wrażeniem. Czytało się bardzo przyjemnie i szybko. "Alicja" sprostała moim oczekiwaniom. Z czystym sumieniem mogę Wam polecić tę książkę.

Stare Miasto zamieszkują najbardziej zdesperowani i biedni ludzie. Jest to bardzo niepokojące miejsce, w którego sercu stoi szpital psychistryczny. Tam właśnie przebywa Alicja. Nie wie jak się tu znalazła. Jedyne co pamięta to podwieczorek przy herbatce, białe uszy i ... krew.

To bardzo mroczny "retelling" (jeśli można go tak nazwać) "Alicji w krainie czarów". Autorka zafundowała mi naprawdę świetną, bardzo pokręconą historię pełną emocji, od której nie mogłam się oderwać. Właśnie takich książek mi ostatnio brakowało!

Postać Alicji jak i wszystkich postaci, jakie znajdują się w tej książce jest naprawdę świetnie wykreowana. Dla mnie każda z nich to prawdziwy majstersztyk. Ilość akcji przerosła moje najśmielsze wyobrażenia, a sama fabuła bardzo mnie zaskakuje. Przyznam szczerze, że nie raz miałam dosłowny wytrzeszcz oczu.

Być może nie jestem wymagającym czytelnikiem, a ja dopiero co wkraczam w świat grozy i horrorów, i być może zbytnio ekscytuję się tą książką, ale kurcze... Ona była naprawdę dobra!
Polecam wam sięgnąć po tę pozycję jak najszybciej i mam nadzieję, że podzielicie mój zachwyt!

Szczerze mówiąc to Alicja dla mnie jest tak pośrodku. Ani mnie ta książka urzekła, ani nie zniechęciła, a w gruncie rzeczy niewiele wzbudziła we mnie emocji i pewnie gdyby nie niezwykła okładka to niestety niedługo bym o niej zapomniał.

Ciężko wymyślić coś nowego w temacie Alicji, ale przyznaję, że autorce udało się w interesujący sposób przedstawić świat w którym znaleźli się bohaterowie. Sam retelling jest potraktowany dość lekko i poza imionami głównych bohaterów niewiele znajdziecie tu baśniowego klimatu. Obecna za to jest pewnego rodzaju groteska, która kojarzy mi się z Alicją Tima Burtona.

Chętnie przeczytam kolejne części, ale bardziej z ciekawości niż z sympatii do samej książki.

"Alicja" to książka z gatunku horror autorstwa Christiny Henry, która ma na swoim koncie wiele mrocznych powieści m.in. "Black Wings". Alicja od ośmiu lat przebywa w szczelnie zamkniętym pokoju, szpitala psychiatrycznego, a jej jednym przyjacielem staje się Topornik, sąsiad zza ściany, które nigdy nie miała okazji zobaczyć. Jednak tych dwoje darzy się wielką sympatią i wspierają się wzajemnie. Pewnej nocy dochodzi do pożaru budynku, który umożliwia ucieczkę tym dwojgu, ale przy okazji wydostaje się jeszcze więziony w piwnicy mroczny i złowieszczy Dżaberłak, który zagraża całemu światu, bo jego siła jest potężna i niszy wszystko co stanie mu na drodze. Właśnie na Alicję i Toporniaka spada duża odpowiedzialność, by uchronić świat przed Dżaberłakiem, ale za nim to zrobią muszą odnaleźć wyjątkowe ostrze wygięte niczym sierp księżyca, który pomoże im unicestwić potwora. Podczas poszukiwań każdy z nich będzie musiał stanąć w oko w oko ze swoimi prześladowcami i oprawcami z przeszłości... Autorka pisząc "Alicję" inspirowała się znaną lekturą dla dzieci "Alicja w krainie czarów", ale stworzyła jej mroczniejszą wersje tzn. ciąg dalszy, który ma w sobie klimaty horroru, fantastyki i akcent baśniowy, który nadaje całości naprawdę bardzo fajną oprawę. Kolejny raz przekonałam się, że te taki miszmasz gatunkowy idealnie wpasowuje się w moje gusta. Czułam jakbym czytała lekką bajkę, która tak naprawdę miała w sobie dużo mrocznej i ociekającej krwi historii. Dla mnie była to bardzo wycz...

Retelling bajki o Alicji, który skropiony jest krwią, mrocznym tłem bohaterów i scenerią mrocznego miasta? Jak dla mnie idealnie! Nie chcę oceniać jej jako "horror" - dla mnie jest to po prostu dobra powieść dark fantasty.

Zgrabnie przemycone motywy z tradycyjnej "Alicji w Krainie Czarów" mieszają się tutaj z historiami, które dzieciom opowiedziałoby się na dobranoc tylko wtedy, kiedy chcielibyśmy zaserwować im bezsenną noc. Akcja całej książki po prostu płynie, odkrywając przed nami kolejne cząstki zakrytej wcześniej mapy. Przejdzie nas gęsia skórka, otworzymy oczy ze zdumienia, ale także poczujemy ukłucie smutku. Ja jestem mocno na tak i zdecydowanie będę polecać tę książkę.

Czytając "Alicję" miałam przed oczami grę "American McGee's Alice" i jej kontynuację, którą (o ile lubicie pobawić się przy konsoli) także polecam.

W Kwietniu udało mi się przeczytać zaleglą książkę od wydawnictwa Vesper, która trochę czekała na swoją kolej. 🙆‍♀️

Pamiętacie "Alicję w Krainie czarów"? Wydawnictwo Vesper wydało retelling tej właśnie bajki w pięknej twardej oprawie, tylko, że tym razem mamy doczynienia z mroczną i krwawą historią o Alicji, Toporniku i Dżaberłaku. Akcja rozpoczyna się w szpitalu psychiatrycznym, w którym przebywają główni bohaterowie. Udaje im się uciec i od tego momentu zaczyna się ich przygoda. Za pomocą czarów, toporu będą walczyć z Królikiem, Dżaberłakiem i innymi mrocznymi postaciami.

Początek zapowiadał się bardzo fajnie. Akcja dzieje się w szybkim tempie, jednak z każdą kolejną stroną czytanie szło mi jakoś topornie. I w pewnym momencie ta historia zaczęła mnie nudzić 🤷‍♀️ Niestety ale mie do końca przypadła mi do gustu ta wersja 🙆‍♀️ Owszem było kilka krwawych scen, ale nie przyprawiły mnie one o dreszcze. Dodatkowo mam wrażenie, że bohaterom jakoś zbyt łatwo wszystko przychodziło.

"Alicja" autorstwa Christina Henry miała swoją premierę 1 lipca 2020.

Dziękuję @wydawnictwo_vesper za egzemplarz do recenzji.

"Nie ma też czegoś takiego jak czary albo potwory, które żyją w skrzyniach pod szpitalem. Nie ma ciastek, po których stajesz się mały, ani napojów , po których znów rośniesz."

Ale czy na pewno? Żeby to sprawdzić musicie wskoczyć do króliczej nory i podążyć za gigantycznym białym królikiem - Pipkinem. Polecam bo warto. ja wskoczyłam i nie żałuję. Ta książka to prawdziwa petarda.

Polecam miłośnikom fantastyki, a w szczególności horrorów i ostrzegam przed wysokim poziomem krwi i szaleństwa w tym tytule. Jestem bardzo ciekawa kolejnej części, która już zresztą czeka na półce.

Recenzja - jak zawsze - na moim blogu :)
Zapraszam: https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-alicja-christina-henry/