Babel, czyli o konieczności przemocy

"Babel. Czyli o konieczności przemocy" R.E Kuang

Jeśli będziesz oddany sprawie - czeka cię tylko to co najlepsze.

Babel zapewni ci jedzenie, luksus, dach nad głową, wystarczy, że oddasz swoje życie nauce i pomożesz rozwijać kraj. Tak mogłabym podsumować cały system jakim rządzi się ta historia.

Czy to coś złego?

Książka jest napisana genialnie moim zdaniem. Akcja rozwija się powoli, ale wprowadza nas przez to w świat ludzi, którzy dzięki swoim umiejętnością zmieniają życie innych.

Pod warstwą lukru jednak kryje się spleśniałe ciasto, pełne robaków.

Ukazuje, jak wiele w świecie zła i ile można zrobić, żeby żyć w luksusie. Jak mało znaczy drugi człowiek.

Znajdziecie tutaj historię i przyjaźni i chęci przeżycia. Losy bohaterów staną się wam bliskie i będziecie im kibicować.

Na swój sposób skojarzyła mi się również z historią międzywojenną, gdzie ludzie próbowali szyfrować wiadomości, spotykać się potajemnie, prowadzić akcje mające na celu obalenie rządów itd.

Na swój sposób można znaleźć w niej również starą szkołę Orwella, aczkolwiek oczywiście nie jest aż tak namacalna.

Genialna nie tylko dla osób lubiących fantasy ale również takich, dla których problematyka w kraju, wśród ludzi jest ciekawym tematem do czytania.

Z pewnością wrócę do niej i to nie raz. Będę polecać, bo wywarła na mnie mocne wrażenie....

Nadal nie wiem co myśleć o tej książce.

Nasze początki były ciężkie. Nie mogłam wbić się w fabułę i nie do końca rozumiałam o co chodzi, ale gdzieś mniej więcej w połowie pojawiła się mała iskierka przyjaźni pomiędzy nami.

Historia jest mocno rozbudowana i poprzez szczegółowe opisy możemy dość wyraźnie wyobrazić sobie fabułę, jednak ja gubiłam się w momencie, w którym pojawiała się magia. Kiedy po raz pierwszy takie zjawisko wystąpiło, była to tak kuriozalna sytuacja, że musiałam przez chwilę pomyśleć, czy na pewno czytam tę samą książkę. Nie rozumiałam i chyba nadal nie rozumiem dokładnego mechanizmu wyzwalającego ten proces. Nużące były dla mnie również tłumaczenia poszczególnych łacińskich słów, jednak jestem pełna podziwu dla autorki za zrobienie gruntownego reaserchu. Książka przedstawia opowieść o chłopcu posiadającym pewien potencjał, który jak się okazuje pieczołowicie był pielęgnowany przez profesora Lowell'a. Tym chłopcem jest nasz główny bohater o przybranym imieniu Robin. Zostaje on wyrwany ze swojej kultury i przeniesiony do Anglii, aby pod czujnym okiem uczonego zdobywać wiedzę, która umożliwi mu dostanie się do elitarnej uczelni. Na Oxfordzie poznaje trójkę przyjaciół, którzy zdają się podzielać taki sam los, jaki spotkał Robina. Mimo zapewnień autorki o dozgonnej przyjaźni ja nie czułam tej więzi między bohaterami. Założenie książki jak mniemam dotyczyło przede wszystkim ukazania opresji systemowej i walki z nią. Głównym zadaniem bohater...

R.F. Kuang podbiła rynek fantasy i serca czytelników swoją trylogią "Wojen makowych". Tym razem autorka wraca z czymś nieco innym, choć pod pewnymi względami podobnym, a mianowicie z powieścią "Babel, czyli o konieczności przemocy".

Zdecydowanie jest to coś nowego w fantastyce, bo szczerze mówiąc, nie znam żadnej innej książki fantasy o tłumaczach i ich ogromnej roli w dziejach świata. Zwłaszcza, że autorka bardzo przyłożyła się do aspektów lingwistycznych i nie chodzi tu tylko o język chiński. Jest to niewątpliwie duży plus tej książki, ponieważ bywa, że autorzy piszą o rzeczach, na których kompletnie się nie znają i nie próbują nawet zgłębić tematu. W tym przypadku jest inaczej.

Co do samej fabuły, muszę przyznać, że początkowo nie było w niej nic wyjątkowego. Nie powiem, że się nudziłem, bo byłoby to za mocne słowo, ale ciągle czekałem na jakiś mocniejszy rozwój akcji i wciąż czekałem, czekałem... W pewnym momencie następuje jednak taki punkt, po którym fabuła nabiera tempa i warto na niego poczekać. Od tamtej pory naprawdę nie mogłem oderwać się od lektury i już chciałem poznać zakończenie tej historii.

"Babel" jest pozycją nieco ciężką, zbliżoną momentami do rozprawy filozoficznej, przez co niektórym może nie przypaść do gustu. Według mnie nie jest to powieść na poziomie poprzednich dzieł Rebecci F. Kuang, ale nadal jest to bardzo dobra historia, która potrafi sprawić, że czytelnik zastanowi się nad tym, jak traktuje innych ludzi.

...

Ta historia boli. Opowiada o tym jak postęp i stabilna sytuacja finansowa potrafi zmienić postrzeganie świata, tudzież powoduje ślepotę wybiórczą na krzywdy innych. Główni bohaterowie są od najmłodszych lat tresowani jak zwierzęta, tylko po to aby docelowo wykorzystać ich do wzbogacenia się kraju, który wyrwał ich rodzinom i kulturze. Powieść jest dosyć obszerna, ale warto ją przeczytać.