Bibliotekarki

Życie w bibliotece. Mało który czytelnik wie jak jest w takim babińcu. Może przyglądać się jedynie z zewnątrz i to co sądzi po pozorach może być mylnym wrażeniem. Nie zawsze i nie do końca, ale raczej nie pozna tej subtelnej gry między pracownikami.
Kto pracował/pracuje na etacie w bibliotece dobrze rozpoznaje te zachowania.
Bohaterki - każda nacechowana indywidualnym stylem - ich portrety pokazane z zewnątrz, tak jak je widzą współpracownice i to co przedstawiają same o swoim życiu wchodząc w rolę narracji pierwszoosobowej. Każdemu z bohaterów tej opowieści jest przypisany rozdział, w którym maja szanse przedstawić swój punkt widzenia oraz wprowadzone zostają "przerywniki" w postaci listów, skarg od czytelników. Owszem można się pośmiać i przy okazji powspominać te z własnej praktyki.

Nie rozumiem dlaczego tak często w opiniach podkreślane jest znudzenie podczas lektury, bo już fakt opowiadania historii z punktu widzenia różnych bohaterów wyklucza monotonność. Poszczególne rozdzialiki dają nakreślenie charakterów pracowników filii, w której dominującą rolę ma pani Radzińska, od której historia się zaczyna. Jest ona przyczynkiem do nakreślenia całej sytuacji, po tym jak w końcu dostaje pracę w bibliotece. To z jej tzw. pamiętnika bibliotekarki dowiadujemy się jak oczami nowej pracownicy w danym środowisku wygląda sytuacja zastana na miejscu oraz ogólnej charakterystyki pań, jak i zdarzeń, relacji pracownik-pracownik, bibliotekarka-czytelnik. Owszem, bywa...