Opinia na temat książki Cmentarz w Pradze

Książkę tę czytałam z mieszanymi uczuciami. Postać Simoniniego jest odrażającą kreaturą, która wzbudziła moje negatywne uczucia. Ale ta odraza - myślę, że była celowym zabiegiem autora i raczej powinnam była się martwić o siebie, gdyby było inaczej. Książka jest potrzebna - podejmuje bardzo ważny temat, temat tabu, który wciąż jest szeptany w niektórych kręgach. Autor, moim zdaniem, poradził sobie z nim znakomicie na wszystkich poziomach książki. Najbardziej szkoda mi cmentarza żydowskiego w Pradze, bo to takie romantyczne i melancholijne miejsce, które chyba tylko w chorym umyśle może kojarzyć się ze spiskami. Ale to też dodatkowo podkreśla tematykę powieści.
Sama struktura powieści, zbudowanej jako powieść pozytywistyczna, jest mistrzowska.
Miałam dylemat ile gwiazdek dać tej książce, bo aczkolwiek świetna, to jednak czyta się ją powoli, ciężko i żmudnie (sama nie wiem jak długo by mi to zajęło, gdyby nie atak zimy, który usadził mnie w fotelu). Poza tym jest to jednak książka z tezą, a 'tezy' jakkolwiek szlachetne by nie były, zawsze są tezami.