Czas motyla

Książka "Czas motyla" totalnie mnie zaskoczyła. Niby zdawałam sobie sprawę jaki temat porusza w niej autorka, to jakoś nie do końca zdawałam sobie sprawę ile mnie czeka emocji w trakcie lektury. W tej krótkiej historii Martyna Senator zawarła tak wiele treści i na dodatek bardzo ważnej, myślę, że potrzebnej każdemu.
Temat śmierci nie dość, że wywołuje łzy i jest przyczyną smutku a nawet rozpaczy, jest ważny a bardzo rzadko jest motywem wiodącym w taki sposób prowadzonym jak w tej książce.
Choroba bliskiej osoby, zwłaszcza nieuleczalna, odbija się na całej rodzinie, trudno się pogodzić z tym, że nie można nic zrobić, nie można pomóc...
Dla mnie ta książka ma bardzo osobisty charakter, gdyż w mojej rodzinie jest właśnie "wysyp" nieuleczalnych chorób, dlatego mogę się postawić w rolę bohaterki...

"Czas motyla" to bardzo wyjątkowa książka. Spodziewałam się, że to będzie historią pełna bólu, cierpienia czy wzruszeń, jednak nie spodziewałam się, że znajdę tu coś więcej. Jest to pozycja, która wiele uczy i uświadamia. Chyba pierwszy raz po przeczytaniu książki poczułam taką pustkę. Ta książka naprawdę bardzo mnie zaskoczyła. Nie spodziewałam się, że sięgając po książkę poznam tak piękną, wzruszającą i bolesną, ale przede wszystkim pełną mądrości historię. Książka nie tylko porusza problem śmierci, straty, ale przede wszystkim zmusza do refleksji. Do tego, że mamy docenić to co mamy, starać się żyć codziennie tak jakby ten dzień był naszym ostatnim, wybaczać, wysłuchiwać i pamiętać o bliskich, bo nigdy nie wiadomo, kiedy dla nas czy dla innych nastąpi koniec. A później zostają tylko wyrzuty sumienia.

Zakończenie? Takiego czegoś to się nie spodziewałam. Macie takie książki, w których zakończenie Was zaskakuje, ale po przeanalizowaniu całej lektury uświadamiacie sobie, że to było logiczne? Że takie rozwiązanie wydawało się oczywiste? Że pojawiło się wiele znaków, wiele sytuacji wskazujących na nie? A jednak dopiero na końcu wszystko wskakuje na swoje miejsce?.

"Czas motyla" to wyjątkowa historia. Wyjątkowa i piękna. Książka, która należy do tych, co zachwyca. Nie jest to gruba pozycja, bo idealna na jeden wieczór. A tyle ile po sobie zostawia emocji?. Taka mała, cieniutka, krótka historia a zostanie ze mną na długo i z pewnością bardzo szybko jej nie z...

Wydawało mi się, ze historia mnie nie zaskoczy, a tym czasem było zupełnie odwrotnie. Szczególnie koniec, którego się jednak nie spodziewałam. Myślę, że Autorka sprawiła, iż czytelnik wczuwa się na tyle w główną bohaterkę, że przyjmuje jej myślenie. Odczuwa jej emocje i sprawia, że żyje tą postacią, która omiata nas, przez co nie myślimy racjonalnie.

Ala jest bardzo życiowa, tak samo jak cała rodzina. Zmagają się z własną tragedią, próbują jednak też być szczęśliwi i cieszyć się czasem, który im pozostał. Autorka przedstawiła nam przykrą rzeczywistość wśród młodzieży. Pokazała, jak toksyczne potrafią być również social media.

Czyta się bardzo dobrze. Autorka zawarła tutaj też dużo przemyśleń, czy cytatów, które sprawiają, że czytelnik na chwilę się zatrzymuje i po prostu duma.

Nie pozostaje mi nic innego, jak Wam polecić.