Opinia na temat książki Cześć, psorko

Przecież to zwykły wyjazd…
Spotkanie po latach ze znajomymi ze szkoły….
Co z tego, że będzie tam mężczyzna, który złamał serce…
I dziewczyny, których w zasadzie nawet się nie lubiło….
Przecież to tylko weekendowy wyjazd …

A co jeśli okaże się, że jeden wyjazd może wywrócić życie do góry nogami? Zweryfikować przeszłość I przyszłość. A co jeśli po takim wyjeździe już nic nie będzie takie samo?

Ewa wcale nie miała ochoty na żadne spotkanie po latach. Jej złamane czternaście lat temu serce wcale się nie wyleczyło. Nie ma ochoty wracać do miejsca, które w jakiś sposób ją zmieniło….Ale od czego są przyjaciółki. Aneta I Dominika nie mają zamiaru spoczywać na laurach, dopóki Ewka nie zataszczy swojego seksownego tyłka na ten zjazd. Więc kiedy decyzja już zapada, nie ma odwrotu.

Jednak wyjazd okazuje się totalnie inny, niż ktokolwiek mógł założyć. A to za sprawą trupa… I dokładnie w tym miejscu zjawia się Dawid (cały seksowny), podkomisarz, na widok którego miękną nogi (nie tylko Ewce). Jednak to z nią, przybyłe ciacho wita się “Cześć, psorko”. I od tego momentu mam wrażenie, że niejako wszystko wskazuje na swoje miejsce.

Podejrzanych coraz więcej, były wcale nie okazuje się ideałem jakim był zapamiętany. A Dawid, ehhhh….Dawid zdecydowanie dodaje tej historii pazura.

Twórczość Gosi poznałam przy okazji Małej I Mistera Mecenasa. I z największą przyjemnością sięgnęłam po Psorke. I oczywiście się nie zawiodłam. Różnica wieku ( gdzie ona jest starsza), seksowny pan mundurowy, który nie bawi się w żadne podchody. Potyczki słowne, które dopełniają całości. Do tego płomienie, które nieustannie wyczuwa się pomiędzy bohaterami. I wątek kryminalny, który do samego końca trzymał mnie w niepewności. Przyznam szczerze, że dopiero gdzieś przy samym końcu, zaświtała mi myśl, kto może być winny. Do tego powrót do czasów szkolnych i wspomnienia, które pojawiły się też w mojej głowie.
I to zakończenie 🙈 Autorko Kochana, czy ty chcesz żeby człowiekowi serducho nie wytrzymało?🙈

Bardzo też spodobała mi się przyjaźń jaka łączyła dziewczyny 😍 Zawsze, kiedy taki motyw pojawia się w książkach, czytam o tym z wielką przyjemnością, bo przypomina mi to przyjaźń, jaką sama mam❤️ Także Anetka i jej niewyparzony jęzor oraz Domia, były dla mnie taką wisienką na torcie. Po cichu liczę też, że poznamy trochę lepiej Dominikę i ciąg dalszy tych ukradkowo rzucanych spojrzeń przez pana patologa😈

Jeśli macie chęć na historię która Was rozbawi, rozgrzeje. Z motywem kryminalnym i bardzo gorącym uczuciem, to wiecie co robić 😉