Cztery pory śmierci

Główny bohater „Czterech pór śmierci” Olgi Warykowskiej jest wielkim fanem tego dania. I pączków. I słodkich bułek. I naleśników. I ogólnie wszelkiego jedzenia – mamy wiele wspólnego, ale na szczęście jeszcze mi daleko do jego tuszy 😊 Akcja książki toczy się we Wrocławskiej Filharmonii, gdzie muzycy przygotowują się do koncertu „Czterech pór roku” Vivaldiego. Nie idzie to najlepiej, orkiestra złożona jest z dużej ilości indywidualności 😊 Koncertmistrz, pierwszy skrzypek, nie wygląda przed koncertem najlepiej, a podczas solówki na scenie pada trupem. Do akcji wkracza policja, która w tempie ekspresowym łapie podejrzanego. Główny bohater, flecista Amadeusz Wagner nie zgadza się z policyjnym osądem i na własną rękę postanawia rozwiązać zagadkę morderstwa.
Muszę przyznać, że bardzo dobrze bawiłam się przy tej niewielkiej książeczce. Jest lekka, ze szczyptą humoru, a przez swoją małą objętość, do przeczytania w jedno popołudnie. Tylko od razu ostrzegam, nie zaczynajcie jej z pustym żołądkiem! Najlepiej w zasięgu ręki mieć cały stół jedzenia 😉 Fabuła jest zwięzła i ciekawie poprowadzona, a bohaterowie na pewno na długo zapadają w pamięć 😊 Sam koniec powieści wydaje mi się, że sugerował możliwą kontynuację, więc jestem bardzo ciekawa czy i kiedy możemy się jej spodziewać, bo przeczytam na pewno!

Podczas premierowego koncertu “Czterech Pór Roku” w Filharmonii Wrocławskiej główny skrzypek pada martwy na ziemię. Policyjne śledztwo kończy się oskarżeniem niewinnej osoby. Do akcji wkracza Amadeusz Wagner nieśmiały, otyły flecista. Czy uda mu się odnaleźć sprawcę?

Nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po „Czterech porach śmierci”, tym bardziej, że jest to cienka książka. Na początku był moment kiedy myślałam, że będzie źle ale jednak „Cztery pory śmierci” okazały się naprawdę dobrym kryminałem. Autorka bez wchodzenia w zbędne szczegóły przedstawia czytelnikowi historię morderstwa i śledztwo, które prowadzi młody, otyły flecista. Którego największą miłością jest jedzenie. Jednak wspaniale radzi sobie on w roli detektywa. Narracja w “Czterech porach śmierci” jest trzeci osobowa. Książkę bardzo szybko się czyta i trzyma w napięciu. Rozwiązanie sprawy mnie zaskoczyło. Jednak brakowało mi jakiegoś wątku pobocznego, dodatkowego.

Podsumowując “Cztery pory śmierci” to całkiem dobry, typowy kryminał, który skupia się głównie na śledztwie. Polecam !
instagram.com/karkareads