Dopóki starczy sił

Druga część cyklu „Siostry z ulicy Wiśniowej” zachwyca nie tylko piękną okładką, ale również wzruszającą chwytającą za serce historią drugiej z trojaczków, dwudziestosiedmioletniej Sary. Podobnie jak w przypadku części pierwszej tak i tym razem prócz wątku osobistego bohaterki autorka porusza ważny problem społeczny.

Sara, działając w wolontariacie w domu samotnej matki angażuje się całą sobą, by pomóc doświadczonym przez los i ludzką niegodziwość osobom. Widząc ogrom ludzkiej tragedii nie jest w stanie odciąć się emocjonalnie.

W pracy na jej drodze staje Oskar, policjant, którego nie spodziewała się już spotkać, szczególnie biorąc pod uwagę dość niespodziewany i zaskakujący dla obojga początek ich znajomości. Czy drugiej z sióstr uda się odczarować rodzinną klątwę?

Tym razem w moim odczuciu ponad wątek osobisty bohaterki wybija się problem przemocy domowej. To poruszająca opowieść o bezsilności wobec krzywdy, o tym, że nie zawsze najważniejsze są sztywne przepisy, że warto zamiast spraw i słupków w statystykach dostrzegać ludzi i ich tragedie. Wykazać się zwykłą ludzką przyzwoitością. Lecz czy z drugiej strony angażować się w problemy innych całym sobą? Czy cena utraty własnego bezpieczeństwa nie jest zbyt wysoka? A może trzeba to wyważyć, kierując się sercem, nie wyłączając rozumu?

Kiedy warto poddać się przeznaczeniu, a kiedy zawalczyć o siebie i swoją rodzinę? Ta piękna i wartościowa opowieść o sile miłości, ale też olbrzymiej empa...

Jeśli wypuścisz jedną miłość, na stratę drugiej nie możesz sobie pozwolić.
Kiedy przeczytałam tom pierwszy Już nie ucieknę, wiedziałam, że muszę poznać pozostałe siostry. W tej części poznajemy drugą z trojaczek i przyznam szczerze, że ta siostra chyba bardziej przypadła mi do gustu i polubiłam ją znacznie mocniej od jej poprzedniczki.
W tej części autorka porusza trudny i bolesny dla wielu kobiet temat toksycznej miłości i przemocy w rodzinie. To jest temat, który chyba zawsze bardzo emocjonalnie działa na czytelnika, a kiedy jednymi z postaci są dzieci, to… wiadomo ☹
Główna bohaterka jest młodą kobietą o bardzo empatycznej osobowości, która często najpierw działa potem myśli. Jej odwaga w niektórych sprawach bywa bardzo heroiczna i może być również bardzo bolesna dla niej.
Autorka powoli buduje napięcie przedstawiając czytelnikom podejście do pewnej sprawy, do której podchodzi zwykły człowiek, zwykła kobieta, odbierająca tę sprawę bardzo uczuciowo i do której podchodzi policjant, którego emocje być może są na tym samym poziomie, ale ograniczają go w działaniu przepisy prawa, często tak absurdalne, że nie wiadomo jak zadziałać.
Przemoc stosowana w rodzinie, a szczególnie przemoc, na którą patrzą lub której doświadczają dzieci, zawsze powoduje w człowieku odruch niesienia pomocy z jednej strony i nienawiści do oprawcy z drugiej strony. Niestety wiele kobiet przebywających w takich toksycznych związkach, zwłaszcza...

Druga część serii "Siostry z ulicy Wiśniowej" nosi tytuł: "Dopóki starczy sił" i opowiada o losach kolejnej z sióstr Janowskich. W pierwszym tomie prym wiodła Ada. Tym razem przyglądamy się życiu Sary.

Trojaczki - Ada, Jagna i Sara, nie mają szczęścia w miłości. Kiedy ich matkę porzucił, dla młodszej, ojciec, Maria bardzo chciała oszczędzić córkom rozczarowań i przykazała im, by nie szukały szczęścia u boku mężczyzn. Dobra wróżba matki, chcącej chronić swoje ukochane córki, przerodziła się jednak w klątwę, którą jako pierwsza zdjęła Ada.

Sara jest wolonturiuszką w Domu Samotnej Matki. Pewnego dnia do DSM-u trafia Kasia z dwoma córkami: Zuzią i Ewą. Okazuje się, że Kasia to ofiara przemocy domowej. Jej sprawę prowadzi Oskar, policjant, z którym Sara przespała się po jednej z imprez. Znajomość głównej bohaterki i Lipińskiego miała być tylko przelotna, a raczej na jedną noc, jednak zrządzenie losu doprowadza do ich ponownego spotkania. Kobieta coraz bardziej myśli o przystojnym stróżu prawa i ma ochotę na bliższą relację. Czy uda im się stworzyć związek, czy jednak klątwa wygra z miłością?

W powieści ukazany jest także wątek siostry Oskara- Alicji i jej dziesięcioletniej córki. Obie muszą radzić sobie z targającymi je uczuciami: straty i zaufania.

"Dopóki starczy sił" to rewelacyjna powieść o miłości, przeznaczeniu i wsparciu. Autorka, w każdym tomie, porusza inny, bardzo ważny temat. W pierwsze...

Pomimo poruszenia trudnego tematu społecznego, czyta się lekko i przyjemnie. Można się wyłączyć, odpocząć i spokojnie śledzić akcję. Jeżeli ktoś nie zna pierwszego tomu "Już nie ucieknę", to lepiej zacząć trylogię od niego, bo przewijają się tutaj informacje, które mogą być spoilerem. A jak ktoś czytał, polubił taką prozę i czekał na drugi tom, to na pewno się nie zawiedzie. Miło było obserwować, jak pogłębia się znany nam świat.