Opinia na temat książki Dracul

Dracul napisany przez Dacre Stokera, potomka Brama Stokera i współpracującego z nim autora J.D. Bakera znanego z cyklu Czwarta małpa. Spodziewałem się po niej grozy i gotyckich klimatów, które wywołały by atmosferę niepokoju. Napisana w formie relacji poszczególnych bohaterów książki zapowiadała się ciekawie. Dlatego chciałem przeczytać i oczekiwałem dobrej powieści grozy.

Książka posiada wielowątkową fabułę, która pozwala na zobaczenie wydarzeń z różnych perspektyw bohaterów występujących tutaj. Główny wątek dotyczy samego Brama Stokera i jego rodziny z czasów dzieciństwa i tajemniczej niani skrywającej wiele sekretów. Zdarzenia jakimi są świadkami on i jego siostra rzutują później na jego dalsze życie. Opowieść rozpoczyna się w roku tysiąc osiemset sześćdziesiątym ósmym od walki jaką podjął Bram z nieludzkim potworem mającym wielką moc. Posiadający wodę święconą, krzyże i broń czeka na konfrontacje. Ten wątek pojawia się co jakiś czas nabierając tempa i przynosząc napięcie w czasie zdarzeń do jakich dochodzi. Dobry pomysł, aby skonfrontować bohatera początkowo z nieznanym, którego w miarę rozwoju sytuacji wszystko opisuje w swoim dzienniku. Ten wątek jest rozwojowy i wnosi wiele do samej opowieści. Przenosimy się w nim do późniejszych wydarzeń jakie mają w jego dorosłym życiu. Niebezpieczeństwo i zagrożenie ze strony potwora są obecne i powodują niepokój w czasie czytania. Przeplata się z innymi wątkami i relacjami jakie dostajemy. Kolejnym wątkiem przez jakiś czas i później powracamy do niego czasami dotyczy dzieciństwa Brama i jego rodzeństwa. Zatrudniona niania wydaje się na pozór normalną osobą, ale wraz z toczącymi się wydarzeniami poznajemy jej tajemnice jakie skrywa. Ciekawym pomysłem było wprowadzenie jej postaci do fabuły, bo tym sposobem wiele sekretów dotyczących cudownego uzdrowienia Brama zostaje po części wyjaśnione. Same rodzeństwo i nawet rodzina czuje respekt przed nianią, która jak potrzeba bywa władcza. Po kolei odkrywamy wraz z relacjami poszczególne elementy układanki, gdzie można domyśleć się kim naprawdę jest. Właśnie wątek dzieciństwa, ma jak wspominałem, pewne rzutowanie na już dorosłych bohaterów, nieraz wracających do czasów swojej młodości. Chcących odkryć tajemnice niani i tęskniący za nią mimo wszystko. Ciekawy wątek nie pozbawiony niepokoju i grozy za sprawą przedziwnych wypadków oraz zdarzeń. Przenosimy się w czasy późniejsze, gdzie siostra bohatera i on sam chcą dowiedzieć się kim była naprawdę i dlaczego odeszła ich niania . Poszukiwania skierują ich w mroczne rejony i na niebezpieczne drogi. Oprócz tego wątek dotyczący samych wampirów pojawiający się w książce jest świetny i klimatyczny.

Książka Dracul jest opowieścią o losach Brama Stokera i jego rodziny, która styka się z czymś niebezpiecznym, niepojętym i mrocznym. Pomysł na historie jaki miał Dacre Stoker, potomek samego Brama Stokera był świetny i ukazujący skąd czerpał inspiracje sam autor Draculi. Ze swoich przygód, które zostały opisane w tej wymienionej książce. Do współpracy zaproszony został J.D. Baker, którego znam z pierwszej części cyklu Czwarta małpa. Dlatego wiedziałem czego spodziewać się po nim. Rozdziały zostały podzielone na relacje poszczególnych bohaterów. Mamy więc wątki dotyczące między innymi Matyldy, Brama, Thorneya, listy bohaterki i relacje w nich zawarte z wydarzeń. Takim sposobem możemy wczuć się w opowieść i poznać ją z różnych perspektyw, poznać odmienne poglądy i wydarzenia z różnej strony. Zawsze jednak nie zabrakło gotyckiego klimatu i atmosfery niepokoju podczas czytania. Autorzy odrobili lekcje i stworzyli mroczną opowieść o wampirach z Bramem Stokerem, późniejszym autorem Draculi i innych historii grozy. Książka jest sporej grubości i nieraz pełna opisów z wydarzeń, ale nie czułem się przytłoczony lub zanudzony w czasie czytania. Każde wydarzenie, zwroty akcji, straszne momenty powodowały, że wciągnęłam się w fabułę powieści od samego początku.

Pomysł obsadzenia Brama Stokera był świetny i tak samo zrealizowany. Bohater mimo swoich wad i zalet da się lubić od początku. Jego sylwetkę zarysowano wyraziście i była ciekawa. Kolejne postacie główne jak rodzeństwo bohatera, tajemnicza i groźna Ellen zostali nakreśleni świetnie. Sama postać Dracula była przedstawiona mrocznie, sprawiała groźne wrażenie i miała potężne moce. Brakowała mi jednak po czasie jak go poznałem wzbudzenia czasami strachu swoim mimo chodnym pojawieniem się. Pozostałe postacie na drugim, trzecim i dalszym planie zostały różnie zarysowane. Niektóre lepiej i wypadają ciekawie, inne pojawiają się odegrać rolę przewidzianą przez autorów, a jeszcze inne na chwilę wpadają i znikają. Główni bohaterowie i nieraz na drugim planie są niejednoznaczne, skrywające sekrety i mroczne tajemnice. Jednak nie dostajemy papierowych postaci, a dobrze nakreślonych bohaterów. Na dalszym planie są nieźle zarysowani, ale nie wpadają w pamięć ze względu na ich czasowe pojawienie się. Przygody samego Brama lub jego rodziny czyta się świetnie. Można im kibicować podczas starć z wampirami i trzymać kciuki za ich wyjście za opresji w jakie wpadną. Relacje pomiędzy nimi zostały przedstawione świetnie, nieraz nie brakuje w nich emocji i zwrotów akcji. Dialogi dobrze napisane, zazębiają się, nieraz przynoszące różne informacje i wciągające. Nie sprawiły mi kłopotu podczas czytania i z lekkością zostały napisane.

Książka Dracul mimo objętości czyta się szybko za sprawą poprowadzenia akcji i tempa wydarzeń jakie dostajemy. Nie można jej odmówić wizerunku wampirów jaki lubię. Są to mroczne, groźne i potężne istoty wysysające krew, mające własne moce i brutalne. Nie przebierające w środkach i mające własne cele. Ale również czasami jak w przypadku Ellen zachowujące się wobec innych w porządku. Jednak to dalej wampiry, które jak ktoś stanie pomiędzy nimi, a celami potrafią być niebezpieczne. Obraz nieumarłych jest niesamowity i taki jak oczekiwałem. Bez ugrzeczniowienia jakie nieraz występuje teraz, pełne przemocy spotkania i makabrycznych scen jakie uświadczymy tutaj. Krew może nie leje się strumieniami, ale krwawych scen jest ładnych kilka rodzai i są świetnie opisane. Mimo występowania w relacjach z wydarzeń robią dobre wrażenie podczas czytania. Kolejna sprawa to same relacje z wydarzeń, które są podane w sposób przystępny, ale posiadający klimat. Podczas czytania atmosfera niepokoju i nieraz grozy występuje cały czas przy wydarzeniach jakie dostajemy. Finał książki możemy przewidzieć po pewnym czasie, bliżej końca, ale właśnie konfrontacja bohaterów ze złem była dobrze rozpisana. Nie ma tutaj miejsca na szybkie zakończenie, jest mrocznie i niepokojąco. Nawet po tym dostajemy końcówkę z dodatkiem grozy i pewnymi niedopowiedzeniami czy wszystko zdarzyło się naprawdę. Takie podejście podobało mi się i sama walka ze złem była dobrze przedstawiona.

Książka Dracul była ciekawym gotyckim i klimatyczną powieścią grozy jaką dostałem od autorów. Sięgając po nią nie spodziewałem się co dostanę i jestem zadowolony z tego co otrzymałem od autorów. Powieść posiada wciągającą fabułę, mroczne oblicze i niezwykłych bohaterów jacy pojawiają się na kartach. Autorzy poradzili sobie mimo moich obaw przy takiej cegle i potrafili stworzyć wciągającą historie grozy w starym stylu. Gdzie najważniejszy był klimat niż operowanie makabrą na każdej stronie. Mimo nieraz pojawienia się jej nie występuje w jakieś licznej ilości, ale jak potrzeba to pojawia się w opowieściach bohaterów. Dracul czyta się się świetnie mimo opisów i takiej prowadzonej narracji, gdzie każdy rozdział jest relacją z wydarzeń jakie miały miejsce. Mroczne i gotyckie podejście, klimat i atmosfera niepokoju i groza za sprawą pojawienia się wampirów tylko dodają uroku fabule o znanym pisarzu oraz jego mrocznych przygodach. Sięgając po Dracula po pewnym czasie nabrałem na dalszą lekturę ochoty i mimo czasu jaki mogłem poświęcić zawsze chętnie się za nią zabierałem. Miło spędziłem przy niej czas i nie żałuje sięgnięcia po nią. Pomimo obaw dostałem dobrą i wciągającą powieść grozy o wampirach. Autorzy postarali się i stworzyli wciągającą opowieść z mrokiem i ciekawymi bohaterami ożywiającymi na kartach powieści. Dlatego książkę warto przeczytać i samemu przekonać się co zapisywał w swoim dzienniku Bram Stoker, jak walczył z nieumarłymi i jakie przygody przeżył wraz z innymi. Mroczna opowieść, pełna grozy dla każdego miłośnika wampirów i nie tylk