Droga do niewolności

Książki pisane przez historyków chyba lepiej się czyta, gdy faktycznie zakotwiczone są w historycznej perspektywie, tak co najmniej dwa pokolenia wstecz. Jeśli już jednak ich autorzy próbują opisać teraźniejszość, to wkraczają na pole minowe, z którego zwycięsko wychodzą mistrzowie w rodzaju Judta. Niestety Timothy Snyder nie ma błyskotliwości swego mentora w analizach otaczającego nas świata. "Droga do niewolności. Rosja, Europa, Ameryka" jest za długa, zbyt detaliczna, raczej pozornie odkrywcza i do tego pisana na amerykański rynek. Jednak porażając podanymi faktami wspieranymi wielością źródeł zebranych dla wyartykułowanych przekonań oraz degrengoladą i cynizmem przywódców politycznych największych światowych graczy, otrzeźwia mnie po raz kolejny z resztek naiwnego optymizmu.

"Droga do niewolności" skupia się na polityce Putina wobec 'bliskiej zagranicy' i USA, w szczególności jest relacją z jego działalności w drugiej dekadzie XXI wieku. Geopolitykę Rosji w tym okresie Snyder wywodzi z jej konfliktów z Ukrainą i z wpływu na amerykańską administrację Trumpa (i niego samego, jeszcze przed elekcją). Aktywność ta posłużyła mu do zbudowania wizji Rosji i Rosjan ideologicznie uwikłanych w kompleksy podsycane instrumentalnie przez ideologów Kremla. Znajome? No właśnie - w Polsce to nic nowego, co najwyżej anturaż się zmienił i doszły media internetowe. Dla mnie nowe było zaprezentowanie ojców myśli polityczno-społecznej dla putinowskich rządów. Snyder przywołuje między...