Opowieść o pragnieniu miłości i szczęścia inspirowana starą rosyjską baśnią. Jack i Mabel zawsze marzyli o dziecku. Szukając ukojenia, przeprowadzają się na Alaskę. Chcą rozpocząć życie od nowa, z dala od ludzi. W jednej niesamowitej chwili beztroski lepią ze śniegu postać dziewczynki. Kiedy budzą się następnego ranka, figurki już nie ma. Dostrzegają jedynie ślady niewielkich stóp oraz postać dziecka znikającą między drzewami. Gdy dziewczynka pojawia się w ich domu, oboje pragną poznać jej tajemnicę i obdarzają ją gorącym uczuciem. To spotkanie odmienia ich życie na zawsze. Subtelna i niepokojąca książka, w której rzeczywistość przeplata się z baśnią, a niepewność z wiarą w cuda. To ten rodzaj powieści, która natychmiast w ciebie wrasta, i chcesz, by twój najlepszy przyjaciel ją przeczytał, byście mogli o niej porozmawiać.
Dziecko śniegu
Eowyn Ivey
8.3
/10
Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 17 ocen kanapowiczów
Na podstawie 17 ocen kanapowiczów
/o-1313876/n/dziecko-sniegu)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
8.3
/10
Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 17 ocen kanapowiczów
Na podstawie 17 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2013-10-25
ISBN: 978-83-7642-226-8, 9788376422268
Wydawnictwo: Pascal
Kategoria:
Literatura piękna
Stron: 448
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Polecam wszystkim tym, którzy kochają piękne, magiczne, wysmakowane i wyjątkowe powieści.
6.11.2019
Pierwszą rzeczą jaka przyciągnęła mnie do tej książki jest jej magiczna okładka. Urzekła mnie i postanowiłam sprawdzić opis z tyłu książki. Zainteresował mnie. Zadowolona choć z pewnym wahaniem dodałam książkę na swoją wirtualną półkę. I muszę powiedzieć, że była to bardzo dobra decyzja. Tak dobra, że kupię tę książkę i będę miała ją na własność w... Recenzja książki Dziecko śniegu
@Justyna_K
× 5
Dziecko śniegu
13.08.2015
Za książkę "Dziecko śniegu" Eowyn Ivey otrzymała nominację do nagrody Pulitzera, nagrodę 2013 Indies Choice w kategorii powieść debiutancka, 2012 UK National Book Award w kategorii Autor Roku oraz 2013 Pacific Northwest Booksellers Award. Inspiracją do napisania książki była stara, rosyjska baśń "Snieżynka". Jack i Mabel całe życie marzyli o dziec... Recenzja książki Dziecko śniegu
@czytaj.i.baw
× 1
Dziecko śniegu
15.08.2014
Dziecko śniegu to debiutancka powieść autorstwa Eowyn Ivey, pisarki urodzonej na Alasce, która otrzymała swoje imię po jednej z bohaterek Władcy pierścieni. Jak możemy przeczytać na okładce, autorka otrzymała za tę książkę nominację do nagrody Pulitzera, nagrodę 2013 Indies Chioce w kategorii powieść debiutancka, 2012 UK National Book Award w kateg... Recenzja książki Dziecko śniegu
@ciarolka
Snow Child or Just A Daughter of Alasca?
9.04.2014
Mabel i Jack są małżeństwem od wielu lat. Największym marzeniem obojga była zawsze gromadka dzieci i radość, jaką niesie ze sobą dom pełen tych małych istotek i ich wesołego gwaru. Życie jednak potoczyło się zgoła inaczej. Ich jedyne dziecko urodziło się przed terminem – martwe. Mabel bardzo ciężko zniosła tę stratę, małżeństwo w pewien sposób odd... Recenzja książki Dziecko śniegu
@littlecuteangel
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Literatura obca
Książka mnie zachwyciła, oczarowała i chwyciła za serce, mózg i wyobraźnię.
Jest to wspaniała powieść 'epicka', jak to nazywam. Akcja rozgrywa się na Alasce, wśród śniegów i pustkowia tych stron. Bohaterami są małżonkowie, którzy uciekli tam po stracie jedynego ich dziecka. Oboje to przeżywają, ale oboje inaczej. Ona troszkę jak Pani Dalloway Wirginii Woolf, tylko że 'prorodzinnie', a on - jak bohater Jacka Londona - po męsku. Zachwyciło mnie w powieści to, że wszystko, od ogółu do szczegółu, na przykład sposób obrazowania i opisy śniegu ukazują to, co przeżywają postacie. Wielki talent pisarski.
Dalej mamy scenę bardzo symboliczną, i zarazem pięknie opisującą poczęcie dziecka. Oto po tym całym zwątpieniu, pewnego zimowego wieczoru oboje przypomnieli sobie dlaczego tak się pokochali wiele lat temu i w tych emocjach poszli na dwór ulepić razem bałwana. Ulepili śniegową dziewczynkę. I następnego dnia w miejsce bałwana ujrzeli małą dziewczynkę. Reszta książki jest o tym. O trosce o tę dziwną śnieżną dziewczynkę. I o wychodzeniu z depresji.
Książka jest jedną z tych powieści, którą można czytać pospiesznie, jak zajmujący romans, ale i powoli, delektując się obrazami, scenami i akapitami.
Ujmuje zima, Alaska, śnieg, zwierzęta i zahartowani w tych okrutnych warunkach ludzie.
Polecam gorąco!
Jest to wspaniała powieść 'epicka', jak to nazywam. Akcja rozgrywa się na Alasce, wśród śniegów i pustkowia tych stron. Bohaterami są małżonkowie, którzy uciekli tam po stracie jedynego ich dziecka. Oboje to przeżywają, ale oboje inaczej. Ona troszkę jak Pani Dalloway Wirginii Woolf, tylko że 'prorodzinnie', a on - jak bohater Jacka Londona - po męsku. Zachwyciło mnie w powieści to, że wszystko, od ogółu do szczegółu, na przykład sposób obrazowania i opisy śniegu ukazują to, co przeżywają postacie. Wielki talent pisarski.
Dalej mamy scenę bardzo symboliczną, i zarazem pięknie opisującą poczęcie dziecka. Oto po tym całym zwątpieniu, pewnego zimowego wieczoru oboje przypomnieli sobie dlaczego tak się pokochali wiele lat temu i w tych emocjach poszli na dwór ulepić razem bałwana. Ulepili śniegową dziewczynkę. I następnego dnia w miejsce bałwana ujrzeli małą dziewczynkę. Reszta książki jest o tym. O trosce o tę dziwną śnieżną dziewczynkę. I o wychodzeniu z depresji.
Książka jest jedną z tych powieści, którą można czytać pospiesznie, jak zajmujący romans, ale i powoli, delektując się obrazami, scenami i akapitami.
Ujmuje zima, Alaska, śnieg, zwierzęta i zahartowani w tych okrutnych warunkach ludzie.
Polecam gorąco!
× 12
| Komentarze (1)
|
link
|
Sięgając po tę książkę nie wierzyłam, że to coś dla mnie. Ale po rekomendacji znajomej z portalu (pozdrawiam Renax), w końcu zabrałam się za czytanie. „Dziecko śniegu” to typowa baśń dla dorosłych. I jak to w baśniach - trochę rzeczywistości, trochę fantazji i tajemniczości, mnóstwo ciepła (pomimo wszechotaczającego śniegu i chłodu Alaski) oraz refleksji. Pozornie banalna historia może zniechęcać do sięgnięcia po lekturę, ale ta książka naprawdę zachwyca swoim klimatem i niesamowicie wciąga.
× 11
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
❤ 2016 ❤
Odwiedzamy USA
Debiut autorski Eowyn Ivey to przepiękna, tajemnicza historia oparta na motywach rosyjskiej opowieści o Śnieżynce, utrzymana w baśniowej konwencji, która przenosi nas w surowy klimat Alaski, gdzie już z początkiem listopada pojawia się pierwszy śnieg.
Jack i Mabel przez wiele lat starali się o dziecko, niestety bez powodzenia. Ich jedyne, upragnione maleństwo urodziło się martwe, a rozpacz i trauma po tym wydarzeniu zmusiła ich do opuszczenia dotychczasowego życia w gwarnym mieście i przeniesienia się do miejsca na uboczu, gdzie własnymi rękami mogliby zacząć wszystko od nowa. Zdecydowali się na Alaskę, gdzie trudne warunki życia i próba okiełznania przyrody pozwoliła im nie myśleć o stracie. Życie w surowym klimacie, w sporej odległości od najbliższego miasteczka okazało się dużym wyzwaniem, często ponad siły, ale Jack i Mabel dzielnie znosili trudy, na jakie sami siebie skazali. Przy wsparciu i pomocy najbliższych sąsiadów udało im się przetrwać najgorsze okresy zwątpienia i załamania. Choć sami się do tego nie przyznawali, marzenie o dziecku ciągle żyło w ich sercach. Kiedy pewnego listopadowego dnia spadł pierwszy śnieg Mabel i Jack powitali go z ogromną radością. W swojej euforii ulepili przed domem śniegową dziewczynkę, której podarowali szalik i rękawiczki. Kiedy następnego ranka po bałwanku został tylko niewielki stożek śniegu, a szalik i rękawiczki zniknęły oboje nie wiedzieli co o tym sądzić. Tym bardziej, ze coraz częściej w okolicy ich domostwa, na skraju...
Jack i Mabel przez wiele lat starali się o dziecko, niestety bez powodzenia. Ich jedyne, upragnione maleństwo urodziło się martwe, a rozpacz i trauma po tym wydarzeniu zmusiła ich do opuszczenia dotychczasowego życia w gwarnym mieście i przeniesienia się do miejsca na uboczu, gdzie własnymi rękami mogliby zacząć wszystko od nowa. Zdecydowali się na Alaskę, gdzie trudne warunki życia i próba okiełznania przyrody pozwoliła im nie myśleć o stracie. Życie w surowym klimacie, w sporej odległości od najbliższego miasteczka okazało się dużym wyzwaniem, często ponad siły, ale Jack i Mabel dzielnie znosili trudy, na jakie sami siebie skazali. Przy wsparciu i pomocy najbliższych sąsiadów udało im się przetrwać najgorsze okresy zwątpienia i załamania. Choć sami się do tego nie przyznawali, marzenie o dziecku ciągle żyło w ich sercach. Kiedy pewnego listopadowego dnia spadł pierwszy śnieg Mabel i Jack powitali go z ogromną radością. W swojej euforii ulepili przed domem śniegową dziewczynkę, której podarowali szalik i rękawiczki. Kiedy następnego ranka po bałwanku został tylko niewielki stożek śniegu, a szalik i rękawiczki zniknęły oboje nie wiedzieli co o tym sądzić. Tym bardziej, ze coraz częściej w okolicy ich domostwa, na skraju...
× 2
|
link
|
Przeczytane
Przeczytane
@atram_78
2021-01-23
10
/10
Przeczytane
🏠 Posiadam 🏠
✔ Na jesień i zimę
2021 ✨
Przeczytane
ZZZ....oddane
Przeczytane
Warte polecenia
Moje Top 10
Ebook/Legimi
Kobiecy kącik
@Kei2000
2019-02-23
8
/10
Przeczytane
@czytaj.i.baw
2015-08-13
10
/10
Przeczytane
@FiolkaK
2015-08-09
8
/10
Przeczytane
@daimon
2015-01-12
8
/10
Przeczytane
Metafizyka
Obyczajowe
Inne światy
@ciarolka
2014-08-15
8
/10
Przeczytane
@littlecuteangel
2014-04-09
8
/10
Przeczytane
Fairytales
@magda87
2014-02-25
10
/10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
O nie! Książka Dziecko śniegu. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
