Opinia na temat książki Dziewczyna z Paryża

Stolica Francji od zawsze mnie zachwycała. Dzieła sztuki, muzyka, niesamowita architektura, urocze uliczki, kuchnia (oprócz ślimaków 😉) i język… więc kiedy widzę w tytule książki, słowo „Paryż” to wiem, że muszę ją przeczytać.

Ta historia była niezwykła… czuło się tam wszędzie miejscową atmosferę, ale cała historia spowita była również strachem, bólem, cierpieniem, bo oto bohaterowie walczą tutaj z codziennością w okresie II wojny światowej.
Dwie kobiety, Sandrine Paquet katalogująca dzieła sztuki (co prawda działa na rzecz nazistów, ale ma w tym swój ukryty cel) i Lila de Laurent, krawcowa, która traci pracę z dnia na dzień w jakże znanym i szanowanym domu mody Coco Chanel - to właśnie ich losy przybliża nam autorka. Silne, dumne, walczące do utraty tchu mimo sytuacji, wydawałoby się bez wyjścia, potrafiące odnaleźć iskierkę nadziei. Kobiety, z których można brać przykład.
Wojna ich nie oszczędza, każdy dzień to strach o kolejny, każda chwila to bitwa z samą osobą i ze światem. Czy uda im się osiągną cel, czy przetrwają. Czy odnajdą w końcu szczęście i utraconą miłość? Jakie podejmą kroki w walce o wolną Francję? Ile będą musiały poświęcić?
To piękna, wzruszająca, wyjątkowa historia ukazana oczami kobiet, bo również one miały ogromny wpływ na wydarzenia tamtych lat.

Urzekło mnie również wykorzystanie języka francuskiego w treści. Te pojedyncze zdania dodawały jeszcze więcej smaczków. Zapewne nie wszystkim się to spodoba, ale ja dzięki temu miałam wrażenie, jakbym była tuż obok, jakbym sama przemierzała ulice mojego kochanego Paryża, choć w tamtych czasach spowitego mrokiem.

Nie mogę tylko przeboleć faktu, że tyle dzieł sztuki zaginęło lub zostało zniszczonych… Jeśli kiedyś będziecie mieli okazję odwiedzić Luwr, Muzeum Orsay koniecznie to zróbcie. To prawdziwa uczta dla duszy.