Filip i hydra

Mały Filip mieszka z rodzicami i często jest świadkiem przemocy domowej, jak ojciec znęca się nad matką. Ojciec jest tyranem, postrachem, oprawcą. Dużego Filipa prześladują demony przeszłości. Nie może sobie z nimi poradzić, nie jest w stanie stworzyć normalnego związku z kobietą. Za wszelką cenę nie chce być taki jak ojciec. W książce teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Losy Filipa dorosłego i Filipa małego chłopca. Temat książki jest bardzo trudny, książka nie jest łatwa w czytaniu. Poruszony jest w niej problem przemocy domowej i to jak ta przemoc wpływa później na losy dorastającego dziecka. Bo, że zostawi na dziecku piętno, to jest pewne. Czy można sobie z taką traumą poradzić? Kolejnym problemem jest znieczulica społeczna. Wszyscy sąsiedzi wiedzieli, o tym co dzieje się w tej rodzinie. Wiedzieli, ale nikt nie zareagował, nikt nie chciał się wtrącać, przecież to nie moja sprawa.
Przyznaję, że trochę bałam się tej książki i miałam rację, bo wywołała dużo negatywnych emocji. Nawet poczułam niechęć do samej ofiary, bo dlaczego nie chciała przyjąć pomocy od własnej matki?
Chociaż książka nie jest łatwa to mimo wszystko warto po nią sięgnąć.

„Filip i hydra” to książka ukazująca wpływ traumatycznych doświadczeń z dzieciństwa na dorosłe życie. Główny bohater – Filip coraz intensywniej wkracza w dorosłość, jednak nie jest to dla niego łatwe. Przez cały czas goni za nim hydra symbolizująca demony przeszłości. Książka składa się z kilku części, w której każda zawiera opis sytuacji w teraźniejszym życiu Filipa oraz odniesienia do jego burzliwego dzieciństwa.

To, co trzeba przyznać autorowi, to fakt, iż nie boi się poruszać trudnych tematów. Wielu autorów unika odniesień do trudnej przeszłości swoich bohaterów, natomiast tym razem fabuła skupia się głównie na tym. Filip nie miał w życiu łatwo i jego historia skłania nas do przemyśleń nad naszym postępowaniem w przypadku zetknięcia się z przemocą w rodzinie czy zaniedbywaniem dzieci. Czy my także, tak jak postacie drugoplanowe w tej książce, nie odwracamy oczu, a wręcz nie żywimy chorobliwego zainteresowania podobnymi sytuacjami, wmawiając sobie, ze nas to nie dotyczy i sami jesteśmy lepsi, ponieważ postępujemy w inny sposób? Czy odwracanie oczu jest dobrym wyjściem z sytuacji czy stajemy się współodpowiedzialni za krzywdy wyrządzone innym?

Przyszło nam żyć w trudnych czasach, kiedy pęd za pieniądzem i kolejnymi gratyfikacjami pozbawia nas empatii. Nie potrafimy na chwilę zatrzymać się przy osobach potrzebujących naszej pomocy. A może chwila naszej uwagi czy ingerencja w okrutne traktowanie bliskich pozwoliłaby uniknąć sytuacj...

Dzieciństwo ma bardzo duży wpływ na przyszłość, to wtedy poznajemy życiowe wartości i wszystkiego się uczymy, to jacy będziemy w przyszłości, w dużym stopniu właśnie zależy od naszego wychowania.
Filip jako dziecko nie miał łatwo, miał tatę tyrana, którego wszyscy się bali, często musiał dłużej czekać na odebranie go z przedszkola i nie chciał do swojego domu zapraszać kolegów. Kiedy Filip wreszcie zaczyna mieszkać ze swoją dziewczyną Hanią, nie umie normalnie żyć, ma koszmary i śpi niespokojnie, nie umie poradzić sobie z tym, co spotkało go w dzieciństwie. Hania próbuje mu pomóc, ale Filip nie chce z nią szczerze porozmawiać i mówić o swoich uczuciach czym wywołuje u niej irytacje. Spokój tego związku burzy niespodziewana wiadomość od ojca Filipa, który chciałby się z nim spotkać.
Ta książka przyciągnęła mnie swoim opisem, lubię, jak w książkach poruszane są tak ważne tematy, ponieważ ludzie w podobnych sytuacjach mogą zobaczyć, że nie są sami i z każdych problemów da się wyjść. Na początku trudno było mi wczuć się w tę książkę z powodu niezrozumiałych opisów, dopiero z czasem poznałam pełen obraz dzieciństwa i teraźniejszości Filipa. Co do dzieciństwa to byłam wręcz zła na jego mamę, bo już dawno powinna odejść od męża tyrana, a co do teraźniejszości to denerwował mnie Filip, który powinien otworzyć się dla swojej dziewczyny i ona wtedy pomogłaby mu przejść przez tę traumę i mogliby żyć inaczej.
Całość jest przygnębiająca, mi zdecydowanie szybciej czytało s...

Filip to chłopak, który z pozoru wiedzie normalne życie. Ma dziewczynę Hanię, studiuje, oddaje się swojej pasji jaką jest rap. Jednak wewnątrz ten młody mężczyzna, wciąż prowadzi walkę na śmierć i życie. Zmaga się z problemami, które towarzyszą mu od dzieciństwa.
Dom - miejsce to powinno być pełne ciepła, miłości i życzliwości. Dla Filipa był on jaskinią pełną smutku, bólu i cierpienia. Mieszkała tam przemoc. Mały wówczas Filip, wielokrotnie był świadkiem wybuchów ojca, który na jego oczach znęcał się nad zastraszoną mamą.
Dorosły Filip wciąż toczy wewnętrzną walkę z demonami przeszłości, które objawiają się pod postacią okropnej hydry, pragnącej go zniszczyć.
Czy poradzi sobie w tej walce i ujarzmi potwora? Czy może pozwoli się pokonać? Sprawdźcie sami.
"Filip i hydra" to bardzo trudna książka. Porusza poważny temat, a mianowicie przemocy domowej. Tytułowy Filip to dobry przykład tego, w jaki sposób na dziecku będącym świadkiem przemocy w domu, odbija się to w dorosłym życiu. Powieść wywoływała u mnie najróżniejsze emocje. Najczęściej był to smutek i żal, gdy czytałam przebieg wydarzeń z awantury domowej ukazany oczami małego Filipka. Bardzo chciałam mu pomóc...
Książka zdecydowanie warta uwagi.

Zrecenzowałam dzięki Czytampierwszy.

Demonami przeszłości są wspomnienia z dzieciństwa i mechanizmy obronne, jakie wykształcił, funkcjonując w rodzinie patologicznej. Nie pozwalają mu one na normalne funkcjonowanie – nieumiejętnie buduje związki, ma niską samoocenę i ciągle walczy z lękiem. Akcja zawarta w książce jest pisana z perspektywy dwóch czasów – dzieciństwa i dorosłości Filipa. Mnie bardziej do gustu przypadły rozdziały z perspektywy przeszłości. Wywoływały we mnie więcej emocji, a ponadto akcja toczyła się w latach 90 i autor dużo nawiązywał do specyfiki tych czasów, co wywołało u mnie pewne rozrzewnienie, ponieważ przypomniałam sobie, w co sama grałam czy jakie bajki oglądałam. Mniej podobały mi się wątki, w których Filip walczy z Hydrą, czasami było to opisane jakby zbyt dosłownie.

Reasumując, tematy poruszone w książce są bardzo ważne i choćby dlatego warto poświęcić jej uwagę. Myślę, że szczególnie zachwyceni będą czytelnicy, których dzieciństwo przypadało na lata 90. Polecam !