Gary & Litin Maroszek

Mimo tego, że jest to krótka lektura, lecz bardzo wciągająca, to połączenie kryminału z komedią, gdyż zachowanie niby gangsterów pozostawia wiele do życzenia.
Polecam. Warto przeczytać, tym bardziej, że to będzie seria przygód Garego i Litina.

Gary i Litin Maroszek" to udany debiut literacki. Autor stworzył ciekawą pełną zaskakującej akcji fabułę. Główni bohaterzy są złodziejami. Ktoś zleca im kradzież karabinu. Sprawa szybko się komplikuje, bo jak się okaże chętnych jest więcej. Książkę czyta sie dość szybko. Kamil Sobik zagwarantował czytelnikom dużo wrażeń. Zakończenie sugeruje, że będzie kolejna częś. Chętnie po nią sięgnę. Polecam.

„Gary & Litin. Maroszek” to bardzo udany debiut, łączący w sobie elementy powieści sensacyjnej i nieco komedii, dzięki czemu książkę czyta się lekko i przyjemnie. Nie brakuje w niej niespodziewanych zwrotów akcji, akcja mknie szybko i płynnie, a fabuła jest wciągająca. Od początku dużo się dzieje. Książka objętościowo nie jest zbyt obszerna, bo liczy sobie zaledwie 176 stron, więc można ją pochłonąć w jeden wieczór. Mimo, że niezbyt długa, jest bogata w wydarzenia, dostarcza czytelnikowi mnóstwa wrażeń i różnorodnych emocji. Jak wspomniałam, w tej sensacyjnej powieści pojawiają się elementy komediowe, dlatego zdarza się, że podczas lektury wybuchamy śmiechem.

Książka jest dopracowana pod każdym względem. Fabuła jest przemyślana i dobrze poprowadzona od początku do końca. Jest też interesująca. Nie można zbyt wcześnie domyślić się, jak ta historia się potoczy. Jest w książce dużo niewiadomych i dopiero pod koniec wszystkie puzzle wskakują na swoje miejsce, tworząc spójną, logiczną całość. Całość, którą naprawdę dobrze się czyta. Nie tylko dlatego, że styl autora jest przystępny, dialogi żywe, a opisy interesujące i niezbyt liczne. Również dlatego, że w książce nie ma literówek ani innych błędów. Powieść została starannie przygotowana pod względem redakcyjnym i stylistycznym. Naprawdę nie ma jej czego zarzucić. Autor przyłożył się również do kreacji swoich bohaterów. Nie tylko dobrze przedstawił postaci pierwszoplanowe, ale też te grające drugie skrzypc...