Cytaty z książki "Gorszy"

Dodaj nowy cytat
Niektórych pytań nie zadaje się po to, by usłyszeć odpowiedź, ale by zaobserwować reakcję.
-Czasami ludzie pałają gwałtowną miłością do pierwszej narzucającej się wersji wydarzeń, bo wydaje się taka śliczna.
-Pan nie wierzy w tę wersję? (...)
-Przecież pan z nią pracował. Sądzi pan, że mogła zrobić to, o co się ją oskarża?
-Pan siedzi w tym tyle lat i zadaje takie pytania... Po latach pracy nauczyłem się, ze nigdy nie wiadomo, co kryje się w duszy człowieka, który stoi obok ciebie.
- Da pan pięćdziesiąt groszy? (...)
Stary numer. Proszą o jakieś drobniaki, bo ludzie i tak dadzą więcej. Jest coś nieprzyjemnego w ofiarowaniu drugiemu człowiekowi żenująco małych pieniędzy. To budzi poczucie winy.
Mówią, że nie ma głośniejszego odgłosu na świecie niż ciche kliknięcie, gdy oczekiwało się huku.
Kruk wcale nie był spokojny. Patrzył, jak Krynicki idzie do drzwi, przygarbiony, jakby dźwigał na barkach cały ciężar świata.
-Senatorze?
-Tak?
-Głowa do góry. W niebie cieszą się, gdy skurwysyn robi dobry uczynek.
Nasz system sprawiedliwości jest ułomny. Niszczy niewinnych. Potrzebni są tacy, którzy się temu przeciwstawią.
– Trud­no uznać, że kła­mał, bo on wie­rzy w to, co po­wie­dział. Za­wsze wie­rzy w to, co mówi. Lu­dzie mają różne wady, on ma taką. – Uśmiech­nę­ła się bez­tro­sko. – To oczy­wi­ście tylko jedna z jego wad. Robi wra­że­nie osoby wia­ry­god­nej, ale jest luźno przy­wią­za­ny do fak­tów, jeśli tych fak­tów nie lubi.
– My­śla­łam, że na tym po­le­ga po­li­cyj­na praca. Gdy­ba­cie sobie, aż wy­gdy­ba­cie zbrod­nia­rza.