Gra

Sześć pozornie obcych ludzi, których nic nie łączy zjawia się w lesie by zagrać w tajemniczą grę. Pochodzą z rożnych środowisk ale każdy z nich skrywa niejedną tajemnicę. Trwająca pandemia powoduje, że każde wyjście z domu wydaje się być dobrym pomysłem. Niestety szybko okazuje się że tylko pozornie wygląda to na grę w podchody, która w jednej chwili zmienia się w grę o przetrwanie...

„Gra” to trzymająca w napięciu historia przy której zdecydowanie trudno złapać oddech. Akcja przedstawiona z perspektywy każdego z bohaterów powoduje, iż mamy szansę poznać całość z rożnych perspektyw. Daje to też możliwość opowiedzenia swojej historii każdej z postaci. Dzięki temu zdecydowanie lepiej poznajemy każdego z nich. Możemy zrozumieć ich decyzje, wybory i emocje im towarzyszące. Trzeba przyznać, iż nic nie jest takie jak na pierwszy rzut oka nam się wydaje. Do tego świetnie wykreowane postacie z dobrze nakreślonym wątkiem psychologicznym są dużym plusem historii. Kolejne tajemnice, niedopowiedzenia oraz kłamstwa powodują że nie jest łatwo odkryć kto jest szczery, a kto tylko udaje. Organizator podchodów niejednokrotnie wystawia na próbę zaufanie bohaterów względem siebie. Miesza im w głowach, podsuwa fałszywe tropy, a przede wszystkim okazuje się że wie o nich zdecydowanie więcej niż sami chcieliby ujawnić.

Plastyczne i niezwykle sugestywne opisy potęgują aurę tajemniczości oraz wrażenie, iż jesteśmy obserwowani. Umiejscowienie a...

„Nie ma dobrych i złych ludzi. Wszyscy jesteśmy tylko sumą własnych doświadczeń.”

Uch... cóż to była za porywająca, niejednoznaczna powieść. Rewelacyjny, nieszablonowy thriller, który budzi niepokój i mąci spokój.

Sześcioro zupełnie obcych sobie ludzi zjawia się w Puszczy Posoczyńskiej – miejscu owianym mroczną legendą - mają zagrać w tajemniczą grę. Różnią się wszystkim, pochodzą z różnych środowisk, mają odmienne poglądy. Nie do końca są świadomi co ich czeka. Gra nabiera rozpędu, staje się nieprzewidywalna, trudna, zagmatwana z czasem robi się coraz bardziej przerażająca. Zmienia się w walkę o przetrwanie.

Liczne zwroty akcji, intrygująca fabuła, emocje, nerwowe napięcie, wyraźnie odczuwany strach. Rewelacyjnie wykreowani bohaterowie, podejmują grę i wkraczają na zupełnie nieznany sobie teren. Zawzięta, brutalna walka. Narracja toczy się z perspektywy każdego z nich. Poznajemy ich przeszłość i skrywane tajemnice, mamy dostęp do otulonych mrokiem umysłów. Na jaw wychodzi ich brak szczerości i zakłamanie.

Autorka umiejętnie wodzi nas za nos. Stworzyła powieść w której atmosfera stopniowo gęstnieje, staje się mroczna, jak otaczający wszystko las i złowieszcza, przejmująca cisza. Tajemnice, misternie utkane intrygi, sceny mrożące krew w żyłach. Wszystko idealnie wyważone, tworzy spójną, niesamowitą całość, od której nie można się oderwać.

Zakończenie mocno mnie zaskoczyło! Czekam na kolejne książki Autorki. Bardzo, bardzo polec...

Las.
Szóstka ludzi.
Odseparowani.
Gra rozpoczęta..

Sześcioro osób, każda z nich jest od siebie różna. Połączyła ich gra, jednak czy aby na pewno?
Każdy z nich miał swój powód, aby rozpocząć nieznaną zabawę, zupełnie nie znając reguł. Brak im przynależności do społeczeństwa, ale i nie czują chęci do czegokolwiek.

Pierwsze spotkanie z twórczością autorki i muszę powiedzieć, że z pozytywnym odbiorem. We wciąż toczącej się akcji poznajemy kolejne kroki w zmaganiu się jej podmiotów, a każdy rozdział to inny punkt widzenia całej 'gry', ale przede wszystkim poznanie ich uczestników. Chociaż fakt zakończenia mocno niewyobrażalny, jednak nie niemożliwy. Kiedy to przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, a demony ukryte w każdym z bohaterów stopniowo ukazują swoją drugą twarz.
Bardzo konkretne podejście do psychologicznego punktu widzenia, a walka o przetrwanie tylko bardziej odkrywa prawdziwą naturę ludzką.
Pomysł na fabułę jest ciekawy, nie spotkałam się jeszcze z taką lekturą dlatego byłam niezwykle zaintrygowana dalszym przebiegiem akcji.
Jednak nie należę do grona osób lubujących się w długich rozdziałach, znacznie lepiej czytałoby mi się książkę z podziałem i wyszczególnieniem wyzbaczonych osób, ponieważ tych było wiele, i były momenty, gdzie nie wiedziałam który z nich przytaczał swoje objekcje.

Pomimo tych długich rozdziałów, wszystko zostało tutaj dopracowane w najmniejszych szczegółach, łączą się w spójną całość. Osobiś...

Graliście kiedyś w podchody, a może znana jest wam ta forma aktywności tylko ze słyszenia? Jeżeli o mnie chodzi, nigdy nie miałam możliwości wziąć udziału w takiej grze, nawet do końca nie wiem na czym ona polega. Na szczęście pojawiła się na rynku czytelniczym pozycja o tytule Gra, która nieco pomogła mi nadrobić zaległości i uszczupliła mój poziom niewiedzy w tym zakresie. Żeby nie było, to nie jest przewodnik po grze w podchody. Zabawa jest jedynie pretekstem do dobrze fabularnie napisanej fabuły.
Wiktoria, Tymon, Marika, Aleks, Lana i Daniel to szóstka śmiałków, która postanowiła wziąć udział w tajemniczej grze, która odbywa się w lesie. Ekipa domyśla się, że ma się tutaj odbyć gra w podchody. Niestety żadne z nich nie domyśla się, że z pozoru niewinne spotkanie, zamieni się w walkę o życie.
Kiedy po raz pierwszy zetknęłam się z opisem, byłam przekonana, że będę miała do czynienia z horrorem. Wiecie, grupa obcych sobie osób, którą śledzi tajemniczy facet z siekierą, który będzie ich eliminował po kolei. Akurat autorka nie poszła w te klimaty, ale w sumie nie odeszła od nich zbyt daleko. Napięcie, adrenalina, zwroty akcji powodowały, że ja żyłam w ciągłym strachu. Na dodatek książka zaczyna się sceną, w której zakupują kogoś na żywca, więc sami rozumiecie. To, za co szczególnie chcę pochwalić autorkę, jest znakomita charakterystyka postaci. W polskiej literaturze często spotykam się z problemem opisu tylko jednej czy dwóch postaci. Pani Sara potrafiła umieję...

"To, kim jestem, zaprowadziło mnie właśnie tu, do grobu. Zaprosiłam Mrok do swojego życia. Zrobiłam to całkiem świadomie. Mrok miał ludzki kształt, wyglądał i pachniał jak człowiek, miał ludzki głos, nawet kilka głosów. A ja wpuściłam go do swojego życia, bo szukałam prawdy."

W "Grze" Sary Antczak sześcioro bohaterów spotyka się w lesie, by zagrać w podchody. Każdy z nich jest inny i nie zanosi się, by mogli zostać zgranym zespołem. Nikt nie wie, co wydarzy się podczas gry i do czego ich to doprowadzi.
Muszę przyznać, że nie spodziewałam się tego, co tu otrzymałam. W ogóle nie wiem, czego się spodziewałam, ponieważ nie miałam żadnych oczekiwań względem tej książki. Może nie zachwyciła mnie na tyle, by rzucić na kolana, ale ma dużo zalet.
Po pierwsze, to wnikliwe przedstawienie historii bohaterów, ich przeszłości, lęków, wad i zalet. Ważnym aspektem było poznanie przyczyny, która doprowadziła ich do miejsca, jakim jest właśnie las, w którym przyszło im grać w tajemniczą grę. To w tym lesie przyjdzie im się zmierzyć z własnymi demonami. Będą wystawieni na próbę, pytanie tylko, czy pomyślnie przejdą tę trudną drogę.
Nie jestem pewna, czy są to pozytywne postaci. Myślę, że każdy z nas znajdzie trochę siebie w bohaterach "Gry". Nigdy nie wiadomo, w jakiej sytuacji się znajdziemy, a każde kolejne pasmo zdarzeń kształtuje naszą osobowość.
Po drugie historię "graczy" poznajemy z ich punktu widzenia. Ich przeszłość i to jak postrzegają innych członków gry...

Powieść Sary Antczak to thriller, a już od makabrycznego początku, jakim raczy nas autorka można oczekiwać, że zaplanowane w Puszczy Posoczyńskiej leśne podchody okażą się czymś więcej niż tylko terenową grą. Przyznam jednak, że ten popularny, żeby nie powiedzieć ograny pomysł na fabułę, w której grupka osób musi zmierzyć się z nieznanym wyzwaniem mogąc liczyć tylko na siebie został poprowadzony z taką dynamiką, dopełniony mrocznym klimatem i nietuzinkowymi bohaterami, że książkę przeczytałam w jeden wieczór. Kolejne zaskakujące zwroty akcji, ujawniane tajemnice, rodzące się więzi, wsparcie, ale też narastające wzajemne podejrzenia trzymały mnie w napięciu do równie nieoczywistego zakończenia.

Czy sześcioro uczestników gry zostało wybranych przypadkowo? Kim są jej tajemniczy organizatorzy? Czy zaczęła się ona tu i teraz, czy jej początków należałoby szukać w przeszłości?

Przyglądamy się wypadkom w życiu bohaterów, które doprowadziły ich do tego nocnego piekła. Walki o przetrwanie, w którą w jednej chwili przekształca się niewinnie zapowiadająca się zabawa. Zmieniająca się narracja pozwala spojrzeć na sytuację i pozostałych graczy z różnych perspektyw, poczuć emocje każdego z bohaterów, ich narastający strach.

Autorka porwała mnie nie tylko znakomicie poprowadzoną akcją, ale również wnikliwą analizą psychologiczną postaci, które różni tak wiele, a łączy zaplanowana dla nich upiorna gra w leśnej głuszy. I jak wspaniale się czytało! Tu wszystko je...

Graliście kiedyś za dzieciaka w podchody? Przyznam się, że nie miałam takiej przyjemności, a po przeczytaniu tej książki nawet się cieszę, że ominęła mnie ta zabawa, bo gdyby miała wyglądać tak, jak opisana przez autorkę, to do końca życia nawet do lasu bym nie weszła.

🌿 Puszcza Posoczyńska to szczególne miejsce, kilka lat wcześniej zaginęła tutaj grupa maturzystów, po których ślad zaginął. Teraz to miejsce, w którym spotyka się sześcioro obcych sobie ludzi, aby zagrać w podchody. Niby zwyczajna zabawa, która w pewnym momencie zamienia się walkę o przetrwanie.🌿

Wątek związany z zaginionymi maturzystami od razu skojarzył mi się z książką "W głębi lasu" Harlana Cobena, której nie czytałam, ale obejrzałam film nakręcony na podstawie tej powieści. Lubię czytać książki, w których jest rywalizacja na granicy życia i śmierci pomiędzy bohaterami. Pewnego rodzaju gry i konkurencje, w których wyłaniany jest jeden zwycięzca i walka o podium, czy o własne życie, to jest to co mnie kręci w takich książkach. Ten dreszczyk emocji związany z nie wiedzą i domysłami, co czeka bohaterów, czy wyjdą z tego cało, czy może na zawsze już pozostaną częścią tego lasu.
.
Ogromny plus za to, że autorka przedstawiła historię z perspektywy każdego bohatera. Mogliśmy poznać każdą postać z osobna, odkryć jej ciemną stronę i z jakiego powodu tutaj się pojawiła. Akcja dynamiczna, nie jest przeciągnięta, klimat mroczny i przywołujący ciarki. Las, w którym ma miejsce "gra" przedst...

Lubię sięgać po książki nieznanych mi autorów i nie mieć żadnych oczekiwań. Często takie pierwsze spotkania są po prostu średnie, ale można też wyłowić prawdziwe perełki i to mi się ostatnio wyjątkowo udaje. Może nie w takim stopniu, że z miejsca zakochuję się w stylu nowego dla mnie twórcy, lecz spędzam miło czas, zagłębiając się w świeże, oryginalne lektury.
Sara Antczak zabrała mnie do lasu. Można by od razu uznać, że to motyw raczej oklepany, że to już było i niczego ciekawego nie da się już z tego wycisnąć. A jednak od pierwszych stron towarzyszyło mi przekonanie, że trzymam w dłoniach książkę, którą zapamiętam na długo. I nie myliłam się.
"Gra" to powieść bardzo dobrze przemyślana i skonstruowana. W tej tytułowej grze, którą są podchody, znalazło się też miejsce na wiele innych gierek, manipulacji, szulerskich zachowań. Za intrygującą fabułą kryje się cały wachlarz ludzkich osobowości, sposób na przetrwanie, mechanizmów obronnych. Im dalej w las (i to dosłownie), tym częściej zastanawiałam się, który z bohaterów jest mi najbliższy, czy byłabym niezłomna jak Wiktoria, pełna wiary jak Daniel, cyniczna jak Tymon, wrażliwa, choć pałająca żądżą zemsty jak Lana, nieporadna jak Marika, a może tajemnicza jak Aleks, ale nie znalazłam odpowiedzi na to pytanie. W każdej z postaci mogłabym odnaleźć jakieś swoje cechy, jednak w żadnej na tyle wyraźnie, by mieć pewność, że zachowałabym się dokładnie tak samo.
Cała akcja była tak oryginalna, że nie miałam pojęcia, gdz...

Gra, to tylko trzy litery a ile może być znaczeń, ile emocji... Od tych najbardziej pozytywnych i radosnych po te najmroczniejsze i przepełnione strachem.

Sześć osób zostaje wciągniętych do gry, każde z nich ma swoje zadanie, swoją rolę, któreś z nich zdradziło innych, chyba... Wiele pytań i brak odpowiedzi. Co jest stawką w tej rozgrywce? Kto jest inicjatorem? No i jedno podstawowe pytanie, dlaczego właśnie oni są uczestnikami gry?

Mroczno, dusznie i wręcz klaustrofobicznie, a jednocześnie niezwykle świeżo, całkiem inaczej. Już pierwsze strony zatrzymały moją uwagę, a sprawne pióro autorki utrzymało ją do samego końca. Dałam się wciągnąć w tę grę.

Trudno nie zatrzymać się na chwilę przy warstwie psychologicznej bohaterów. W czasie gdy toczy się ich walka o przetrwanie, autorka funduje czytelnikowi retrospekcje, które pozwalają odkryć głębię ich postaci. Można powoli zacząć się domyślać dlaczego to właśnie ta grupa została wciągnięta do ,,zabawy". Jednak tu nic nie jest pewne, bo gdy wydaje się, że wszystko jest jasne, to jak królik z kapelusza wyskakują na jaw kolejne fakty i zmieniają wszystko.

Jedno słowo jakie przychodzi mi do głowy na myśl o książce to zaskakująca, począwszy od pomysłu na fabułę po zwroty akcji.

Jestem pod wrażeniem lekkiego pióra, jak i stylu autorki. Doskonale wyważone przeskoki w czasie, do tego niezwykła umiejętność zawieszania akcji w momencie gdy bardzo chciałam wiedzieć więcej, a to zdecydowanie po...

Sześcioro młodych bohaterów zjawia się w lesie, aby zagrać w tajemniczą grę-podchody.

Pierwszewrażenie-nicich nie łączy– sąz różnych środowisk, inne charaktery, inne priorytety życiowe.

Gra wydaje się niewinna,ale czy na pewno ?Jednojest pewne, muszą zacząć współpracować, aby zakończyć grę..

Książka podzielona jest na rozdziały,ramy czasowe i możemy czytać historię z każdej perspektywy gracza. Każdy uczestnik miał innypowód, bywziąć udział w podchodach.Wszystkoichdzieli, a jednocześniełączy..

Mamy poruszone przeróżne problemy – kłamstwa, zniknięcia, przemoc.

Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani. Skryci, mający swoje sekrety i tajemnice, jak naThrillerpełen mroku I złowrogiego lasu odciętego od świata przystało.

Fabuła wyważona, początkowo spokojna,powolinabiera tempa I niesamowicie wciąga od pierwszych stron.


Autorka świetnie opisała klimat powieści..

Od początku czujemy mrożącą w krew atmosferę. Każdy bohater wydaje się podejrzany o najgorszy uczynek, czujemy strach I niepewność bohaterów.

Zakończenie? Nie podobało mi się. Mowie nie;) Dla mnie było dużym zaskoczeniem, nie tego się spodziewałam.


To bardzo dobra powieść

Czujemy klimat fabuły w kościach. Bardzo nietuzinkowy pomysł na fabułę. Autorka świetnie wyprowadza czytelnika w pole.

Gorącopolecam.

"Sześciu śmiałków weszło do lasu i zgubiło drogę,
została tylko dwójka, czterech dało nogę.
Zapytali wilka, czy puści ich stąd,
odpowiedział krótko: ona albo on".

Polecam "Grę" fanom thrillerów, czytelnikom, którzy lubią poczuć dreszczyk emocji. Na mnie powieść podziałała, udzielił mi się jej klaustrofobiczny klimat, czytałam ją w każdej wolnej chwili i do końca nie wiedziałam, kto przetrwa, a kto przegra. PS: jeśli zobaczycie w lesie czerwone strzałki, będzie lepiej, jeśli szybko wrócicie do domu...

Sześcioro bohaterów zjawia się w lesie, żeby zagrać w tajemniczą grę. Na pierwszy rzut oka nic ich nie łączy. Pochodzą z różnych środowisk, wyznają odmienne wartości, mają różne charaktery. Nikt nie spodziewa się tego, co się stanie. Gra w podchody w jednej chwili zamienia się w grę o przetrwanie.
Kto za tym stoi i jaki jest jego cel?

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki, czytałam jej poprzednią książkę "Lina", która bardzo mi się podobała i już wtedy wiedziałam, że jak Sara wyda kolejną książkę to będę zmuszona po nią sięgnąć, tak więc "Gra" po prostu musiała trafić w moje ręce. Kiedy zaczęłam czytać tą nietuzinkową historię szóstki młodych ludzi całkowicie przepadałam i nie odłożyłam książki, póki nie poznałam zakończenia. Styl i język autorki jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze, co sprawia, że książkę czyta się bardzo sprawnie i z dużym zainteresowaniem. Sara miała ciekawy pomysł na fabułę książki i naprawdę dobrze ją poprowadziła, a bohaterowie jakich wykreowała są bardzo autentyczni, różnorodni, dlatego myślę, że śmiało moglibyśmy spotkać ich w rzeczywistości i w wielu kwestiach się z nimi utożsamić. Historia przedstawiona jest z perspektywy kilkorga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to świetny zabieg, ponieważ tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę, dostarczając tym s...

Czyżby?

Szóstka obcych sobie ludzi ląduje w lesie, gdzie ma zagrać w podchody. Niewinna gra harcerska w pięknym lesie, czego chcieć więcej, jeśli lubi się wyzwania? Trochę adrenaliny przecież nikomu jeszcze nie zaszkodziło. Sytuacja zaczyna się komplikować, kiedy zadania przestają być bezpieczne. Jak bawiłbyś się w grze, w której możesz utonąć, zawisnąć lub spaść z dużej wysokości? Niezbyt komfortowo, prawda? Tymczasem drużyna Zwiadowców musi jak najszybciej odnaleźć ukrywających się w lesie Partyzantów i przy okazji nie dać się... zabić. Jak zabiorą się za rozwiązywanie zagadek pozostawionych przez Partyzantów? Czy mogą sobie wzajemnie ufać? Czy będą potrafili współpracować? Początkowo wydaje się, że tak i nawet powinni, aby mieć szansę na wygraną, jednak z każdą kolejną godziną spędzoną razem utwierdzają się w przekonaniu, że jednak nie stanowią "drużyny pierścienia".

Narracja przechodzi w tej powieści z rąk do rąk. Lubię taką przeplatankę, bo dzięki temu w kolejnych rozdziałach jest dynamicznie i sporo się dzieje. Fakt, trzeb...

No takie książki to ja rozumiem! Czytanie jej to jak prawdziwa bomba zegarowa, nigdy nie wiem dlaczego tak szybko mi czas uciekł:-) Czytałam ją w ogromnym napięciu, gdyż już na wstępie domyśliłam się o jaką stawkę będą grać członkowie gry. Pierwsza była podpowiedź na samym początku, kiedy widzimy jak dziewczyna jest zasypywana żywcem. Jest zszokowana i bardzo boi się śmierci. Chce walczyć, ale nie ma siły. Piasek przesłania jej twarz, później jest już gorzej... Następnie czytamy o tym, jak zbierają sie gracze. Już widać kto do kogo będzie pałał sympatią, a na kogo nie będzie mógł patrzeć. I ten moment, kiedy ogłoszenie o naborze gry nagle zniknęło z internetu... Lepiej nie ma co dalej wam opowiadać, bo tutaj tak naprawdę rozgrywka się rozpoczyna. Będziecie przerażeni tak samo jak gracze i zdezorientowani w chwilach, kiedy trzeba będzie wykonać zadanie, lub może raczej, jak samo się będzie wykonywało...
Bardzo dobry dobór postaci, ich cechy są wyczuwalne od razu, zamiary niekoniecznie, dopiero później nabierzemy do jednych zaufania, a drugich będziemy podejrzewali o najgorsze rzeczy. Nie chciałabym nigdy robić tego, co oni, nie chciałabym w nią grać i na pewno nigdy nie chciałabym znaleźć się w takim miejscu co oni. To rozgrywka z najgorszymi obawami człowieka! Ciężko będzie stwierdzić co ich łączy, autorka skupiła sie na efekcie wow na końcu, co bardzo jej wyszło. Najgorszy był dla mnie moment, kiedy brali żywego człowieka za kukłę!!! Nie chcecie wiedzieć o jej robil...

Podobno Puszcza Posoczyńska jest nawiedzona. Dziesięć lat temu zaginęła tam czwórka maturzystów. Nigdy ich nie odnaleziono, pomimo poszukiwań na wielką skalę. Ale nie byli oni jednymi, którzy weszli do lasu i nigdy go nie opuścili. Od lat krąży legenda o wiedźmie zamieszkującej te tereny, która mści się za wyrządzone krzywdy.

Wiktoria jest dziennikarką, która szuka zaginionej siostry swojej przyjaciółki. W sprawie pojawia się nowa poszlaka. Możliwe, że Julia w dniu zaginięcia wzięła udział w grze terenowej. Wiktora postanawia przyjąć tajemnicze zaproszenie i dowiedzieć się prawdy.

Na miejscu bohaterka poznaje członków swojego zespołu: piękną, ale zalęknioną Marikę, wysportowanego przystojniaka Aleksa, informatyka Tymona, buntowniczą Lanę i kibola Daniela. Te osobliwości od tej chwili stanowią drużynę, która musi podążać śladami Partyzantów. Właśnie rozpoczyna się GRA….

Ostatnio zdecydowanie mam dobrą passę, jeśli chodzi o książki z gatunku thriller/kryminał. Ten tytuł na pewno znajdzie się w czołówce najlepszych książek przeczytanych w tym roku. Jej atutami zdecydowanie jest wartka akcja i przemyślana fabuła. Niespodzianki przygotowane dla uczestników gry są nie do przewidzenia. Bohaterowie? Każdy jest inny i każdy jest „jakiś”. Autorka bardzo dokładnie wykreowała swoich bohaterów. Stopniowo, warstwa po warstwie, odkrywamy ich prawdziwe oblicze. Historię poznajemy oczami wszystkich bohaterów, a więc domyślaci...