Name: Guguły
Rating: 6.2 (10 reviews)
ISBN: 9788375366969

Guguły

Wioletta Grzegorzewska

6.2 /10

Ocena 6.2 na 10 możliwych
Na podstawie 10 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

6.2 /10

Ocena 6.2 na 10 możliwych
Na podstawie 10 ocen kanapowiczów

Opis

Wiolka mieszka w małej wsi Hektary na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Jej świat wypełniają: chodzenie do szkoły, polowanie na chrabąszcze, zabawy z rówieśnikami, rozmowy z ojcem, podglądanie tajemniczej krawcowej i oczekiwanie na przyjazd Jana Pawła II. To tutaj po raz pierwszy doświadcza miłości, erotyki i śmierci. Książka Wioletty Grzegorzewskiej to znakomita ballada o polskiej wsi w czasach PRL-u i dojrzewaniu, które smakuje jak cierpkie guguły. Opowiadania o byciu małą snute na pięć minut przed snem. Klimat zazdrostki i blaszanego przystanku pekaes. Wszystko to pachnie jak skoszona trawa. A my chcemy tych opowiadań jeszcze i jeszcze, bo trochę je znamy ze swojego dzieciństwa, a trochę nam autorka upiększa nasze własne wspomnienia. I to jest cudne jak kapliczka z Maryjką na polu pełnym traktorów. Sylwia Chutnik. Ukradła to wszystko. Te guguły, czubajki, dziady, beboki, smolinoski, psioki i pająki z Jerozolimy. Już wtedy tkała z nich tę czułą opowieść, a winniczki jej chrzęściły pod butami. Sorry, ale tak było, czytałem. A w ogóle wiecie, co to są guguły? Andrzej Muszyński.

Data wydania: 2014-02-11

ISBN: 978-83-7536-696-9, 9788375366969

Wydawnictwo: CZARNE

Seria: Poza serią

Kategorie: Opowiadanie polskie, Literatura piękna

Stron: 120

Autor

Wioletta Grzegorzewska Wioletta Grzegorzewska – polska pisarka publikująca za granicą jako Wioletta Greg. W 2006 roku wyemigrowała do Wielkiej Brytanii. Opublikowała kilka tomów poetyckich, książkę prozatorską Guguły (2014) i powieść Stancje (2017). Laureatka Tyskiej Zimy ...

Pozostałe książki:

Solistki. Antologia poezji kobiet (1989-2009)

Wszystkie książki Wioletta Grzegorzewska

Recenzje

Czy guguły mogą być smaczne?

13.03.2024

Wioletta Grzegorzewska, choć znana głównie ze swojego dorobku poetyckiego, serwuje czytelnikowi równie okazałą porcję dobrej literatury także w prozatorskiej odsłonie. Wydając „Guguły” w 2015 roku przez wydawnictwo Czarne nie rezygnuje jednak z często spotykanej w jej twórczości tematyki wspomnień i mieniącego się różnymi odcieniami uczuć dziecińs... Recenzja książki Guguły

@pliszka.literacka × 1

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@asach1

2021-01-21

Przeczytane

"Dziwnie jest urządzony ten świat...Nawet nie zdążyłem się obejrzeć, już nazywają mnie starym, a przecież w środku jestem jak te guguły." (str.112)

Niewielka objętościowo książeczka ukazuje wieś w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej lat osiemdziesiątych, w której mieszka bohaterka wraz z rodziną. Poznajemy ją jako dziecko, rozstajemy się z nastolatką. Ukazuje świat widziany z perspektywy dziecka, później pannicy. Opowiada o swojej rodzinie, znajomych, wiejskiej codzienności, swoich przygodach, doświadczeniach. O przygotowywaniu się mieszkańców do obchodów ważnych dla nich wydarzeń, o zwyczajach świątecznych. O swoim dojrzewaniu i pierwszych doświadczeniach seksualnych. Jedne opowieści są zabawne inne sieją grozę. Jak w pogoni za codziennością nie zauważamy upływu czasu. Dla mnie przeciętna lektura.

× 12 | link |

@Nina

2019-11-23

6 /10

Przeczytane 2017 E-book

Krótka książeczka, fajna podróż sentymentalna. Dzisiejszej młodzieży nie polecam, bo nie zrozumie. My, żyjący i dorastający w czasach PRL odnajdziemy w niej siebie. Opowieść o zwyczajnym życiu widzianym oczami Wiolki, nastolatki z małej wsi. Życie w tych czasach łatwe nie było, ale my, młodzi, tego nie wiedzieliśmy. Dla nas było to jedyna znana nam rzeczywistość. I wiecie co? Mnie się ona chyba bardziej podobała niż dzisiejszy, komputerowy świat. To był czas przyjaźni, kumpli na podwórku, prawdziwych, nie tych wirtualnych, czas, kiedy do dobrej zabawy potrzebna nam była tylko wyobraźnia.

× 3 | link |

@zuszka60

2019-12-01

5 /10

Przeczytane

Dojrzewanie i młodość w czasach PRL, debiut literacki..... Kupiłam to. Książeczka niewielka, przeczytana w ciągu jednego dnia. „Guguły” to opowieść pokazująca życie oczami dziecka i później już nastolatki.Odnalazłam w niej troszkę humoru i troszkę magii momentami przeplatane drobiną niepokoju. Krótkie opowiadania czyta się lekko, choć momentami poruszają szczerością i otwartością autorki. Jednak w trakcie czytania czegoś mi zabrakło. Odnoszę wrażenie, że autorka nie do końca jest przekonana do tego co i w jakim stylu chce czytelnikowi przekazać. Ja też nie do końca zrozumiałam przesłanie.
I jeszcze małe zastrzeżenie. Jeżeli akcję książki umieszcza się w konkretnym przedziale historycznym i próbuje się oddać klimat tego okresu, to nieścisłości historyczne są dla mnie lekko irytujące. Autorka nie należy do pokolenia pamiętającego czasy „tysiąclatek” w szkolnictwie polskim - powstał przez to niewielki, ale jednak zgrzyt historyczny.

| link |