Name: Historia na śmierć i życie
Rating: 7.1 (10 reviews)
ISBN: 9788308081365

Historia na śmierć i życie

Wojciech Tochman

7.2 /10

Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 11 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.2 /10

Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 11 ocen kanapowiczów

Opis

Zbrodnia, której nie można wybaczyć, i jej ofiara. Dramat rodziny, z którego nie da się podźwignąć. Skazana kobieta i jej krzywda bez kresu.

W Historii na śmierć i życie, reportażu z pogranicza true crime i dramatu psychologicznego, Wojciech Tochman pisze o dziewczynie, która za swoją młodość, płeć i urodę zapłaciła wszystkim, co miała i co mogłaby mieć. Składa też hołd wybitnej reporterce Lidii Ostałowskiej. To ona pierwsza zaczęła dokumentować tę długą historię. Książka jest ich wspólną opowieścią - o przemocy, strachu, zemście, tęsknocie i niesprawiedliwości. Zaczyna się w połowie lat dziewięćdziesiątych, toczy przez ćwierć wieku zmieniającej się Polski aż do dzisiaj i wciąż trwa.

Wydanie 1 - Wyd. Literackie

Data wydania: 2023-06-28

ISBN: 978-83-08-08136-5, 9788308081365

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Kategoria: Literatura faktu

Stron: 240

dodana przez: Vernau

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Wojciech Tochman

Urodzony 12 kwietnia 1969 roku w Polsce (Kraków)

Opis: Debiutował jeszcze jako licealista (1987 rok) na łamach młodzieżowego tygodnika Na przełaj reportażem o szkolnej szatni. W 1990 roku rozpoczął pracę w dziale reportażu "Gazety Wyborczej". Pierwszym tekstem Tochmana była "Bajka o dobrym księgowy...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Wojciech Tochman

Recenzje

Historia na śmierć i dożywocie

WYBÓR REDAKCJI

13.02.2024

Osa, Monika Osińska, pierwsza kobieta skazana w Polsce na dożywocie, polski "Monster" czy ofiara wymiaru sprawiedliwości? Tą sprawą w połowie lat 90tych żyła cała Polska. Trójka licealistów, by zdobyć pieniądze na ciuchy na studniówkę, dokonuje napadu na firmę krzyżówkową, w trakcie którego zabijają jej pracownicę, niewiele starszą od nich 22-let... Recenzja książki Historia na śmierć i życie

@ISIA × 7

Reportaż artystyczny.

WYBÓR REDAKCJI

25.11.2023

Tochman, moim zdaniem, należy do specyficznego grona autorów reportażu, takich jak np. Hanna Kral. Jest więc to reportaż na poły artystyczny, na poły dramatyczny. Szanuję i rozumiem, że pisarz zdecydował się na taki sposób pisania, jednak nie jest to mój styl reportażu. Pierwszą rzeczą (czy zarzutem), która mi się nasuwa, jest to, że w książce ... Recenzja książki Historia na śmierć i życie

@snaky_reads × 3

Placz kobiet mnie boli

12.07.2023

"Płacz kobiet mnie boli", takie motto otwiera tę bardzo trudną lekturę. Autorką tych słów jest Lidia Ostałowska. Wybitna reporterka jako pierwsza rozpoczęła dokumentowanie tej tragicznej historii. Spotkała się z Moniką Osińską, rocznik 1977, skazaną na dożywocie po 17 latach od zbrodni. To Lidii, Wojciech Tochman, jeden z najważniejszych współczes... Recenzja książki Historia na śmierć i życie

@Strusiowata × 22

Kto jest ofiarą?

17.04.2024

"Historia na śmieć i życie" to krótka lektura z pogranicza true crime i dramatu psychologicznego. To opowieść o pierwszej kobiecie skazanej na dożywocie, która tak naprawdę nikogo nie zabiła. Za bycie częścią operacji i za niepowstrzymanie napastników zapłaciła najwyższą cenę. Jej plany, marzenia i cele bezpowrotnie uleciały. Stała się jedną z wie... Recenzja książki Historia na śmierć i życie

@Zaczytane_koty × 5

Zobacz wszystkie (4) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Antoniowka

2023-11-04

5 /10

Przeczytane

To drugi raz, gdy podczas czytania reportażu nie do końca zgadzałam się z tym, co autor chciał mi przekazać. Tochman wspiął się na wyżyny humanizmu, ja nadal pozostaję w tej kwestii w nizinach i uważam, że za zbrodnię należy się dotkliwa kara. To nic, że to nie Monika Osińska zadawała ciosy - była tam, ale nie zrobiła nic, żeby powstrzymać swoich kolegów. Autor moim zdaniem zapomniał o prawdziwej ofierze - Jolancie Brzozowskiej i rozwodząc się nad tym ile Osińską ominęło w życiu, pominął całkowicie fakt, że Jolantę też wiele ominęło. Bo została brutalnie zamordowana.

Bardzo lubię reportaże Tochmana, ten jest w moim odczuciu jednym z jego gorszych dzieł. Gwoździem do trumny są wycieczki polityczne, które budzą we mnie ogromną niechęć. Autor mógł stworzyć uniwersalny tekst o zbrodni i karze, niestety wolał uwikłać się w aktualne wojenki, które za kilka-kilkanaście lat będą niezrozumiałe dla przyszłych odbiorców. Na plus odwołania do Lidii Ostałowskiej, która to jako pierwsza zajęła się osobą Moniki Osińskiej.

× 13 | link |