Edward Fiała w swojej rozprawie formułuje nową wizję dzieła Gombrowicza. Autor książki znajduje oparcie we współczesnej psychoanalizie, zwłaszcza w myśli późnego Ericha Fromma, od którego przejmuje kluczową dla siebie kategorię "idola" i objaśnia niemal całą wizję antropologiczną pisarza, zarówno tę wpisaną w utwory literackie, jak i tę, która manifestuje się w jego pozaliterackich przekonaniach. W takim kontekście człowiek w świecie Gombrowicza jawi się jako homo transcendens, przekraczający wszelkie możliwe ograniczenia i granice. Nawet jeśli ceną miałby być dramatyczny konflikt między wolnością i prawdą absolutną. Z recenzji prof. Władysława Panasa