Idealne dziecko

Stopień rozbieżności opinii o tej pozycji jest szeroki. Mnie się książka podobała. Gdy jakiemukolwiek dziecku dzieje się krzywda to automatycznie "nóż mi się w kieszeni otwiera". A jak należałoby się zachować gdy to dziecko krzywdzi innych? Mam nadzieję, że to tylko fikcja literacka bo trudno mi sobie wyobrazić, że taka sytuacja wydarzyła się w rzeczywistości. Bardzo irytował mnie naiwny tatuś, drażniła słaba mamusia ale z drugiej strony rozumiałam ich, że chcieli porzuconemu dziecku stworzyć prawdziwy dom. Szkoda, że Janie nie umiała albo nie chciała tego zrozumieć. Ile szkody może wyrządzić sześcioletnie dziecko? Nie uwierzycie ale bardzo dużo. Albo najlepiej przeczytajcie sami. Książka czyta się bardzo szybko . Napisana prostym językiem, ma krótkie rozdziały i na dokładkę nie chce się jej odkładać, ponieważ jak najprędzej chce się wiedzieć jak potoczą się dalsze losy bohaterów.

Już dawno nie czytałam tak dobrej książki w tym gatunku. Autorzy ciągle tylko serwują nam odgrzewane, wielokrotnie przemielone, bliźniaczo podobne historie. Lucinda Berry swoją opowieścią o dziecku z piekła rodem dosłownie mnie oczarowała. Jak już zaczęłam czytać, to nie mogłam się oderwać. I chociaż domyślałam się miejscami, co wydarzy się kilka stron dalej, to i tak czytałam z drżeniem serca i trwogą, szczególnie gdy fragment opowieści zaczął dotyczyć małej kotki imieniem Blue.
Idealne podsumowane książki : "Dobrymi chęciami jest piekło wybrukowane". Christopher i Hannah chcieli tylko dać małej, skrzywdzonej dziewczynce dom pełen miłości, spokoju, chcieli stworzyć dla niej bezpieczną przystań. I takim sposobem ich spokojne, szczęśliwe życie w mgnieniu oka zamieniło się w piekło na ziemi.
Książka trzyma w napięciu od początku do końca, im dalej brniemy w historię tym atmosfera robi się bardziej gęsta, czuć nadciągającą katastrofę. Powieść dostarczyła mi całego ogromu emocji, czasami aż się we mnie gotowało gdy czytałam o tym co wyprawiało się w tym domu.
Teraz mały minusik ale to tylko i wyłącznie wina wydawnictwa : bardzo często wypowiedzi Hannah były prawidłowe czyli w rodzaju żeńskim, by za chwilę zmienić się w rodzaj męski i znów powrócić do rodzaju żeńskiego.

" Idealne dziecko " to mroczny i przerażający thriller. Opowiada historię Christophera i Hannah kochającego się małżeństwa któremu do szczęścia brakowało tylko upragnionego dziecka. Pewnego dnia na izbę przyjęć szpitala w którym pracują, pogotowie przywozi kilkuletnie dziecko które błąkało się ulicami miasta. Dziewczynka nosi znamiona maltretowania. Od razu skrada serce Christophera.

Jakie skutki przyniesie to zauroczenie, dowiedzcie się sami czytając tę niesamowicie poruszającą książkę. Emocje gwarantowane. To opowieść przepełniona smutkiem, a jednocześnie przerażająca gdyż Jenie nie jest zwyczajną dziewczynką. To dziecko skrywa mroczną tajemnicę.

Ta powieść to misternie skonstruowany thriller. Mocny choć mało wiarygodny. Fabuła wciąga a bohaterowie poruszają. Autorka po mistrzowsku wykreowała bohaterów jednocześnie ukazując ich skrajne emocje.

Ta lektura niesie za sobą pewien niedosyt, a mianowicie zakończenie daje dużo do życzenia. W pewnym momencie, odniosłam wrażenie, że historia się urywa i następuje szybki koniec, tak jakby zabrakło kilku stron.

„Idealne dziecko” to książka Lucindy Berry, która przed zostaniem pełnoetatową pisarką była psychologiem klinicznym specjalizującym się w traumach dziecięcych. O po części o tym też jest tak książka. Określana jest jako thriller psychologiczny i obydwa te człony faktycznie tu znajdziemy. Napięcie wysokie jest już na samym początku – wątki małżeństwa podejmującego się opieki nad 6letnią dziewczyną z syndromem maltretowanego dziecka poprzetykane są późniejszym policyjnym przesłuchaniem ich pracownicy socjalnej – od początku wiadomo, że ta historia zakończy się morderstwem. Tylko czyim? I jak do tego doszło? Dla mnie jednak ciekawsza była tu ta warstwa psychologiczna i pytania, które fabuła na czytelniku wymusza. Czy człowiek w chwili urodzenia jest już dobry lub zły? Jak duży wpływ na wychowanie? Czy uda się naprostować psychikę dziecka, które od początku było krzywdzone? I jak to zrobić?

„Idealne dziecko” to takie trochę ostrzeżenie – są rany, które dorosły może wyrządzić dziecku, które naprawdę trudno, wręcz niemożliwie trudno będzie zasklepić… Polecam wszystkim tym, którzy lubią mocne i niepokojące thrillery psychologiczne!

"(...) uważaj na marzenia, bo mogą się spełnić" - to pierwsze słowa, jakie mi przyszły do głowy po przeczytaniu "Idealnego dziecka". Hannah i Christopher to małżeństwo prawie idealna... prawie. Szczęśliwie zakochani, spełnieni zawodowo. Do szczęścia brakuje im tylko jednego.... dziecka. Splot trudnych wydarzeń stawia przed nimi możliwość adopcji dziewczynki. Na pierwszy rzut oka skrzywdzonej mocno przez los, po przejściach, wymagającej szczególnej uwagi. No i .... pewnie każdy dopisał by sobie jakieś szczęśliwe zakończenie tej historii, ale .... Niech to będzie zachętą jej przeczytania. Dla to mocna historia, po przeczytaniu której postawiłam sobie takie oto pytanie: "Czy kiedykolwiek przypuszczałabym, że spełnienie mojego najskrytszego marzenia może zmienić moje życie w koszmar ?". Przyjemnej lektury :)

Takiej historii się nie spodziewałam❗
Wciąga do tego stopnia, że zarwałam nockę. Mocna, trzymająca w napięciu i świetnie napisana.
Szkoda mi tylko tego małżeństwa. Chcieli stworzyć wspaniałą rodzinę, a przeżyli horror.

Książki poruszające dziecięcą krzywdę są dla mnie zawsze jak cios w serce. Trudno zapanować nad emocjami, które towarzyszą ich czytaniu. Zwykle jednak wiemy czego można oczekiwać, najczęściej schemat, według którego są pisane jest dość podobny. Dlatego nie spodziewałam się tak odmiennego, szokującego wręcz podejścia, tak zaskakującej fabuły powieści Lucindy Berry „Idealne dziecko”.

Czyż już sam tytuł nie sugeruje, że dziewczynka, która jest trzonem tej historii nie jest idealna? Ale przecież nikt taki nie jest, a tym bardziej dziecko, które było więzione, bite i głodzone. Takie traumy zostają w głowie na zawsze, kaleczą na całe życie. Czy miłość i bezpieczeństwo okazywane jej przez rodziców adopcyjnych, do których trafia wystarczą by z czasem powróciła do normalności? Czy wiedzą, w co się pakują?

Niestety z góry wiemy, że w rodzinie dojdzie do tragedii. Bieżąca historia przetykana jest fragmentami przesłuchania pracownicy socjalnej, która uczestniczyła w adopcji. Wiemy, że coś się stało, ale nie znamy szczegółów tragedii, ani jej przyczyn, co wzmaga chęć poznania zakończenia, ale i wzbudza obawy przed jego poznaniem. Czy jesteśmy gotowi na prawdę? Czy nie okaże się zbyt szokująca?

Autorka stopniowo zaspokaja drążący nas niepokój, ale wyjaśnienie wcale nie uspokaja, a wręcz przeciwnie, powoduje eksplozję emocji, po której trudno dojść do równowagi. To przerażająca historia o maltretowaniu, nadziei i odrzuceniu, ale też o depresji poporodowej, ni...

Christopher i Hannah są szczęśliwym małżeństwem. Do pełnego spełnienia brakuje im tylko dziecka. Kiedy do szpitala, w którym pracują, trafia porzucona, sześcioletnia Janie, zapada decyzja, żeby wziąć dziewczynkę i dać jej prawdziwy dom. Jednak Janie nie jest zwykłym dzieckiem.

Książkę polecała znajoma na Insta, a że ufam jej ocenom, to od razu odpaliłam sobie audiobooka. Autorka właściwie od samego początku zapewnia prawdziwy rollercoaster emocji. Jak mnie to wciągnęło! I co tu się zadziało! Nie raz podczas słuchania miałam dreszcze. I, jak babcię kocham, w tym momencie się cieszyłam, że nie mam żadnego dziecka w domu, bo gdyby się dziwnie zachowało, to mogłabym zejść na zawał.

Nie, to nie jest horror. To jest historia, która może się wydarzyć i to mnie najbardziej przeraża.

Muszę jeszcze wspomnieć, że dałam się koncertowo wyprowadzić w pole, bo był moment, w którym już niczego nie byłam pewna. Potem ułożyłam sobie w głowie całą historię i… ponownie przyszedł taki moment 🫣 To jest naprawdę kawał świetnego thrillera. Pozostaje mi gorąco polecić i ostrzec, że kiedy już zaczniecie czytać, to nie odłożycie książki, zanim nie doczytacie do ostatniej strony.

Nie jest mi łatwo ocenić tę książkę. Z jednej strony to przerażająca i wstrząsająca historia, z drugiej im dalej w las, tym więcej zarzutów mogłabym wymieniać. Także niech będzie pół na pół, polecam sprawdzić samemu.

Mocna, przerażająca i nieustannie niepokojąca książka. Dawno nie czytałam aż tak ciekawej pozycji!

Pochłonęła mnie ta powieść, czytając ją nie mogłam odłożyć jej na potem - nie dało się.
Polecam

Nudne, przewidywalne