Opinia na temat książki Jedyne dziecko

@katala @katala · 2019-11-18 19:34:02
Przeczytane 2019 Trup się ściele
Zdecydowanie na wyobraźnię działa posiadanie dziecka w podobnym wieku jak córka głównej bohaterki. Zdecydowanie jako czytelnik odebrałam tę książkę również jako matka. Zdecydowanie, nie raz zastanawiałam się, gdzie kończy się fikcja literacka, a gdzie można zacząć zadawać pytania o rzeczywistość. I tak, czuję się lekko przestraszona, ale ta książka zagnieździła się we mnie głęboko. Fabularnie, w relacjach maki i córki, w odbieraniu otoczenia, w tym jak można świadomie niszczyć drugiego człowieka.
Jedyne dziecko umieściłabym pośrodku czytanych przeze mnie książek autorki. Znacznie lepsza od Morderczyni, blisko, ale jednak słabiej niż Milczące dziecko. Jak dla mnie to dobry prognostyk, więc od kolejnej książki autorki raczej nie planuję uciekać.
Jedyne dziecko, to nie tylko historia o samobójstwie dziecka i odkrywaniu przez matkę jego przyczyn. To też historia mocno obyczajowa, o ludziach poszukujących czegoś dla siebie. Każdy z nich poszukiwał w sumie czegoś innego, ale nie każdy to otrzymał, a nawet jeśli, to niespodziewanie stracił. To historia o życiu w nienawiści, o braku chęci i umiejętności oderwania się od przeszłości, o życiu w którym celem jest wywołanie nieszczęścia u drugiego człowieka. To również opowieść o tym jak łatwo podważyć nasze uczucia i emocje. Jak niewiele trzeba, abyśmy rzucili cień podejrzenia na ludzi do których mieliśmy pełne zaufanie. To również historia o tym, że to zaufanie bardzo łatwo zawieść.
Jedyne dziecko to zapis myśli matki po stracie dziecka, zapis rozpaczy i determinacji w poszukiwaniu prawdy. Jednak trzeba przyznać, że kryminalnie ta historia jest przewidywalna, mało zaskakująca, mało odkrywcza. Jednak ma coś w sobie.
Dla mnie największym zaskoczeniem była zmiana mojego nastawienia do głównej bohaterki, do której, nie ma co ukrywać, ciężko pałać nadmierną sympatią. Ogólnie historia napisana jest sprawnie i ciekawie. Rozważania Kat, mimo, że jest ich wiele, nie przytłaczają. Myślę, że to dobra opowieść, której odbiór może być różny nie tylko w zależności od preferencji kryminalnych, ale również posiadania córki w wieku podobnym do Grace.
Polecam, warto zajrzeć do tej historii rozpisanej na przeszłość i teraźniejszość.
Ocena:
Data przeczytania: 2019-09-25
× 3 Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
Jedyne dziecko
Jedyne dziecko
Sarah A. Denzil
6.5/10

Obowiązkowa lektura dla wielbicieli thrillerów psychologicznych. W jednej chwili doskonałe życie Kat Cavanaugh rozpada się w drobiazgi. Mignięcie żółtej sukienki jej córki, jasne włosy opadające na j...

Komentarze

Pozostałe opinie

Świetnie skonstruowany thriller, który nie tylko mocno wciąga czytelnika jako dobra książka ale także ukazuje złożoność i trudności wieku nastoletniego, to że rodzice niekiedy naprawdę nie znają swoi...

@klaudia.brozyna2320@klaudia.brozyna2320

Już dawno nie czytałam tak nudnej książki. Ciągnęła mi się jak flaki z olejem. W końcu przeskoczyłam do końca, żeby już tylko mieć ją z głowy.

Bardzo dobra pozycja autorki chociaż początek trochę rozwleczony. Jak pokazuje życie rodzice czasami w ogóle nie znają swoich dzieci. Nie inaczej było i tutaj. Po samobójczej śmierci Grace jej matka ...

© 2007 - 2024 nakanapie.pl