Klątwa nad Chalionem

Główny bohater: jako człowiek - zmęczony, z bliznami które odbierają sprawność, odważny gdy trzeba bronić własnego człowieczeństwa, ale pełen rozsądnych obaw na trakcie, gdzie grasują zbójcy; jako żołnierz - zdradzony i skazany na cierpienie, bez złudzeń co do bohaterstwa, jednak lojalny i oddany; jako mężczyzna - doświadczony przez życie, świadom niskiej pozycji społecznej nierokującej atrakcyjnej przyszłości, a jednak otwarty na miłość, która zakwita mimo wielu przeciwności.

Kobiety: są silne, nieskrępowane ograniczeniami, mądre; stare i młode. Są też takie, które pokonał los i cierpienie, które straciły nadzieję i krążą wokół obłędu. Są różne, ale na pewno nie nijakie.

Historia: rozpoczyna się niespiesznie pozwalając nam spokojnie rozejrzeć się po okolicy, poczuć pierwsze wrażenie jakie zrobi na nas główny bohater, stopniowo odkrywać, że ma tajemnice, że opowieść ma źródła w przeszłości, teraźniejszość jest niepewna, ale zapowiada się, że przyszłość będzie pełna niespodzianek.

Bogowie, klątwa, okrucieństwa, podstępy, młodzieńcza naiwność, doświadczenie życiowe – wszystko bez upiększeń, ale też bez nadmiernego akcentowania cierpienia. Po prostu życie, tylko podkolorowane światem pięciu bogów, rozrywkami na dworze, wojnami, spiskami i klątwami. A przede wszystkim realizm – życiowy, bo magia i fantazja są (ciekawie naszkicowanym) tłem.