Mira's last dance

Bezpośrednia kontynuacja poprzedniej mikropowieści o przygodach Penrica, jego wewnętrznego demona i tłumu wtórnych osobowości byłych nosicielek tegoż demona, które dają się swojemu nosicielowi we znaki w o wiele większym stopniu niż zwykle. Książka zamierzona chyba jako utwór humorystyczny, z przebierankami damsko-męskimi, noclegami w zamtuzie i innymi umiarkowanej jakości atrakcjami o charakterze erotycznym. Żarty prowadzą niestety także do scen nieco żenujących a elementy humorystyczne fabuły wyraźnie przeważają nad innymi treściami. Z przygodowego fantasy nie pozostało właściwie nic a jednotorowa i pozbawiona jakichkolwiek zawiłości fabuła jest tylko pretekstem do kolejnych wygłupów głównego bohatera. Z rzadka występujące poważniejsze sceny (zwłaszcza tak nietypowe jak użycie demonicznej magii medycznej do kilkuetapowego usuwania raka piersi) nie całkiem rekompensują poziom niektórych radosnych scenek. Całość wygląda raczej na zabawę wytrawnej autorki niż poważniejsze przedsięwzięcie, zwłaszcza biorąc pod uwagę z jaką łatwością przechodzi ona w niektórych scenach od groteski poprzez melodramat do prawdziwego wzruszenia. Tym niemniej da się przeczytać bez zasypiania z nudów i można trochę się pośmiać. Nic więcej.