Opinia na temat książki Koszmary zasną ostatnie

Świetna końcówka. Znakomite dopełnienie historii. Ale czy aby na pewno zakończenie?
Nigdy nie ukrywałam, że do rodzimych autorów podchodzę z dużą ostrożnością. Ostatnie lektury utwierdzają mnie jednak w przekonaniu, że na gruncie kryminalnym, mamy autorów którymi możemy się chwalić, których możemy polecać. I co ważne – mamy autorów których nawet nie można, których trzeba czytać.
Szalenie zagmatwana historia. Opowieść w której gubiłam się pewnie nie jeden raz, choć czytałam wszystkie części w krótkim odstępie czasu. Wydaje mi się jednak, że w tym tkwi też swoisty urok tej trylogii. Zatoczone koło jest niby pełne, choć w niektórych miejscach widać lekkie prześwity. Dobrze nakreślone postaci bohaterów sprawiają, że historia tętni życiem. Do samego końca autor podrzuca nam ślepe tory, wodzi na manowce. W moim przypadku udało mu się to znakomicie. W poczuciu niewiedzy przestałam zgadywać i czekałam co sprezentuje nam autor. Nie ukrywam, że końcówka mnie nie zaskoczyła. Była oczywista niemal od samego początku, ale jest jedna rzecz, której nie spodziewałam się, która nawet nie przyszła mi do głowy i choć po czasie wydaje się oczywista, chylę głowę przed autorem za pomysł i wykonanie.
Marek Bener zagościł w moim czytelniczym świadku na dłużej niż czas potrzebny na przeczytanie książek. Nie jest to historia, która szybko uleci z głowy, choć podejrzewam, że wraz z upływem czasu te bardziej zagmatwane części czy nazwiska zaczną blaknąć.
Małecki zafundował nam mnogość: wydarzeń, emocji, bohaterów, obrazów, tajemnic, odpowiedzi i braku takowych. Oprócz kryminału, mamy poszukiwania, sferę obyczajową, emocjonalną. Mamy super bohatera, mamy żal nie do ukojenia, który pcha Marka do dziwnych, niekiedy zupełnie nieprzewidywalnych działań. Wiele, wiele tego.
Każdemu życzyłabym takiego debiutu.
A już nam czytelnikom w szczególności.
Polecam. Koniecznie w całości i szybko jedną część po drugiej.