Kot w Tokio

Inspirująca lektura. Różni bohaterowie i odmienne losy. Bogactwo historii i smaczków kulturoznawczych. Tokio jako bohater i przestrzeń akcji. Lektura nieoczywista i intrygująca. No i kot, ale o nim cicho sza! Wszak Bakeneko – obecny w folklorze japońskim kot o nadnaturalnych zdolnościach przypominających zdolności kitsune (lis) czy tanuki (jenot) to postać, z którą nie można zadzierać!

Lektura wymarzona. Moja fascynacja Japonią trwa od kiedy sięgnę pamięcią, smakuję ten kraj od lat w każdy dostępny sposób. Męczą mnie już książki pisane przez gaijinów zachłystujących się innością Japonii. Że maneki neko, manga, yakuza, lolitki, miso, gejsze, sumo, zaharowywanie się w korporacji przez salarymanów, miliony automatów ze wszystkim i takie tam… To wiadomo.
I trafiła się ta magiczna opowieść o Tokio, ot, kilka drobnych epizodów z życia miasta i jego mieszkańców. Za to jak opowiedziane, jak dobrane tematy i jakimi postaciami ożywione!
Zwykli - niezwykli ludzie z rozwiązywanymi z japońskim sznytem ich problemami, bolączkami. Samotność, wykluczenie, migracja, ubóstwo, zdrada, napaść na tle seksualnym. Czego tu nie ma! Bezdomny pomieszkujący w nieczynnym hotelu kapsułowym, taksówkarz bez nogi tęskniący za żoną, zafascynowany swoją pracą (produkowaniem samochodów) robotnik, naukowiec klonujący kota, gaijinka - tłumaczka literatury japońskiej, czy zamknięty w domu hikikomori, którego „przy życiu utrzymywały manga, anime, książki i gry”. Tych postaci i zjawisk jest bez liku, a mimo małej objętości książki - wszystkie przedstawione wyczerpująco.

Jest i miasto, z uzależniającym pachinko, gabinetami karaoke, salonami tatuażu tebori, soaplandami, hotelami miłości, kocimi kawiarniami, świątyniami pełnymi posążków Jizo, które chronią Wodne Dzieci i knajpkami, w których serwuje się najlepsze okonomiyaki z Hiroszimy, chociaż ja uważam, że najlepsze są te z ...

Bardzo dobry zbiór opowiadań, które w jakiś sposób się ze sobą łączą. Żałuję tylko, że nie wszystkie miały swój dalszy ciąg. Chętnie dowiedziałabym się jak, potoczyły się dalsze losy listonosza i kobiety mieszkającej z matką.

Opowiadania już od początku zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Oprócz niezwykłej, japońskiej atmosfery autorowi udalo się wspaniale oddać ducha Tokio, a na jego ulice wpuścić tajemniczego kota - niemego świadka i uczestnika wszystkich zdarzeń. To bardzo symboliczny, inspirujący zabieg, który według mnie świetnie się udał. Bezpańskie koty których w wielkich miastach nie brakuje mają do tokijskich ulic takie same, a nawet większe prawa niż człowiek, który może przecież upaść, stać się bezdomnym, samotnym i przeraźliwie smutnym, któremu to właśnie kot wskaże drogę i zapewni nocleg. Innym razem kot po prostu przemknie niemal niezauważony albo pojawi się na misternie stworzonym tatuażu i co chwilę będzie zmieniał miejsce swojego położenia.

,,Kot w Tokio" to zbiór opowiadań orzeźwiających, innych niż wszystkie, przepełnionych niezwykłą wrażliwością względem kultury japońskiej i człowieka, który wszędzie na świecie mierzy się z podobnymi demonami. Polecam