Kręgi

Pierwsze moje spotkanie z autorem książki pt. '' Kręgi '' Panem Zbigniewem Zborowskim mogę ocenić pozytywnie, ponieważ lubię czytać kryminały.

Już od samego początku spodobał mi się główny bohater Bartosz Konecki były policjant, nie zapomina swojego wyuczonego zawodu, ale jest mu ciężko z tego powodu, że nie może dalej pracować w policji, który na nowo musi uczyć się swojego nowego zawodu detektywa. Jest trudnym zawodnikiem, ale za to jest skuteczny i szybki w działaniu. Nie lubi bezsilności, dokładnie analizuje swoje zlecenia, jako detektyw, zachowuje do końca zimną krew, posiada poczucie humoru, a przede wszystkim spryt, który jest jego mocnym atutem w wykonywanej precyzyjnie pracy zawodowej.

Akcja tego niezwykłego polskiego thrillera toczy się w roku 1992 i współcześnie. Dwa różne spojrzenia na popełniane morderstwa. Pogoń za mordercą, tajemniczą kobietą ze zlecenia Koneckiego sprawia mu wiele radości, a chwilami daje mu to motywację do wszelkiego rodzaju działań nad rozwiązaniem kryminalnej zagadki trzymającej w napięciu do samego jej końca. Tu nie ma czasu na myślenie.

Czy morderca zostanie rozpracowany i zapłaci za popełniane zabójstwa, które tworzą magiczny krąg z wielu kryminalnych wydarzeń mających posmak niebezpiecznych sytuacji tworzących świat czerpania z nich niepotrzebnych policyjnych korzyści i ludzkich cierpień ?

Pierwszej części tomu z cyklu pt. ''Skaza'' nie miałam okazji przeczytać. Za to jestem pod wielkim wrażeniem stwo...

Świat potrafi być mroczny. Ludzie w nim żyjący także. Nigdy nie wiesz, kim jest osoba, którą właśnie mijasz na ulicy. Boisz się, że mężczyzna, który czeka na autobus obok ciebie wyciągnie zaraz nóż z kieszeni i wymierzy kilka precyzyjnych ciosów, zatapiając go w twoim ciele? Pewnie, że nie. Bo o takich sprawach się nigdy nie myśli. Podobnie jak o wypadkach na drogach. Są, bo są, to po prostu szara rzeczywistość. Ale kręgi zła coraz bardziej się zacieśniają i niedługo uduszą i ciebie.
"Mężczyźni. Nie wyglądali na potwory. Ten z prawej był niski i pulchny, o jowialnej twarzy. Środkowy był wyższy, ale znacznie starszy. Po lewej stał najmłodszy, z brzuszkiem rysującym się pod dresową bluzą. Może nie jest tak źle? Może chcieli tylko ponapawać się trochę jej strachem? Zażartować? Nie. W ich oczach było coś, co odbierało nadzieję".
Zabierając się za lekturę powyższego tytułu nie wiedziałam dużo na temat samego autora, jak również i książki. Nie miałam również żadnych, nawet najmniejszych oczekiwań. Po pierwszych dziesięciu stronach, które nawet mnie wciągnęły, postanowiłam trochę poczytać recenzji. I to był mój błąd, oczywiście w sensie pozytywnym. Wszystkie opinie dawały odczuć, że "Kręgi" to świetna, trzymająca w napięciu powieść, od której naprawdę ciężko się będzie oderwać. Poza tym dowiedziałam, że to już drugi tom serii o już byłym policjancie, Bartoszu Koneckim. Jakoś za bardzo mnie to nie zasmuciło, bo już wiele razy zaczynałam swoją przygodę z danym cyklem nie od pi...

Kiedy czytamy Kręgi, nie sposób przestać zastanawiać się nad tym, jak bardzo ta opowieść jest realna... Jak bardzo aktualna i czy takie rzeczy dzieją się na porządku dziennym. Sądzę, że tak jest i uwierzcie, że niezmiernie mnie to przeraża.
To dopiero druga książka Pana Zborowskiego, którą miałam okazję przeczytać, ale dzięki nim mam ochotę nadrobić pozostałe i na pewno to zrobię. Choć ta powieść była minimalnie słabsza od Skazy to i tak spędziłam z nią wspaniale czas. Były emocje, były tajemnice i wspólne rozwiązywanie zagadek. Język autora (prosty a dosadny) pozwala płynąć przez tę opowieść a wydanie (duża czcionka, czytelny druk) sprawiają, że czyta się ją jeszcze lepiej.
Nie chciałam Wam zdradzać zbyt wiele z fabuły, dlatego też liczę, że sami przekonacie się jak ta książka jest dobra.