Kryptonim "Frankenstein"

Zagłębie wampirów.

Joachim Knychała, bo o nim właśnie mowa, pozornie był zwykłym obywatelem. Dzieciństwo miał trudne, ale kto wtedy miał łatwe. Pił, bo wszyscy pili, czasami się z kimś pobił, ale poza tym sprawował się dość dobrze. Miał za sobą odsiadkę w więzieniu, ale nie przeszkodziło mu to w założeniu rodziny i znalezieniu stabilnej pracy w kopalni. Lubił czytać książki.

Wewnątrz jego umysłu czaił się jednak drugi Joachim, ten zły. Po raz pierwszy mordercze skłonności okazał w listopadzie 1974 roku, kiedy zaatakował młodą dziewczynę na klatce schodowej. Nie udało mu się jej zabić. Niestety, kolejny atak zakończył się już śmiercią ofiary. Łącznie Knychała zabił pięć kobiet, w tym jedenastoletnią dziewczynkę, za co otrzymał najwyższą karę – karę śmierci.

Ostatnią jego ofiarą była siostra jego żony. Wydawało się, że on i Bogusia bardzo się lubią. Jak się okazało – chyba nawet za bardzo. Dziewczyna zaszła z nim w ciążę i chciała powiedzieć prawdę siostrze, co najprawdopodobn...

Mam wrażenie, że czasy PRL-u obfitowały w różnego rodzaju przestępców i dewiantów, szerszej publiczności zwanych „wampirami”. Jednym z nich jest Joachim Knychała, „wampir z Bytomia”.

Autor, jak sam zaznacza na początku książki, zdecydował się na zbeletryzowanie historii, aby stała się ciekawsza i bardziej przystępna dla czytelnika. Wplata też w fabułę krótkie fragmenty, w których pokazuje zdobywanie informacji o sprawie.

Bardzo przypadł mi do gustu ten rodzaj powieści mocno opartych na faktach. Jest on także podstawą serii innego wydawnictwa − seria Na F/Aktach wydawnictwa Od deski do deski. Tam też została wydana książka o Leszku Pękalskim („Bestia. Studium zła” o wampirze z Bytowa). Dlaczego o tym piszę? Historie Leszka Pękalskiego i Joachima Knychały jasno pokazują, że do popełnienia zbrodni wcale nie trzeba misternych planów czy inscenizacji. Ich „plan” polegał jedynie na tym, że nadarzała się okazja.

Semczukowi udało się stworzyć wciągającą fabułę, ukazującą zwykłego na pozór człowieka, męża, ojca, który robi bardzo złe rzeczy. Do tego dochodzi ta specyficzna atmosfera PRL-u – zdecydowanie warto przeczytać.

Szokująca, mocna i przerażająca. Lekko fabularyzowana historia śląskiego seryjnego mordercy Joachima Knychały.

O twórczości Przemysława Semczuka słyszałam dużo i to dużo dobrego. Po zapoznaniu się z książką "Kryptonim 'Frankenstein'" muszę przystać, że w tych zachwytach nie było przesady. Choć już na początku zostało podkreślone, że to fabularyzowany reportaż, to bije z niego prawda. Czułam się tak jakby autor zabrał mnie w podróż w czasie i przestrzeni, jakbym towarzyszyła Knychale w jego morderczej drodze. Wstrząsające, przerażające, przenikające do szpiku kości. I wydarzyło się naprawdę.

Joachim Knychała nie miał łatwego życia. Opuszczony przez ojca, wychowany przez babkę, która gardziła nim tylko dlatego, że miał polskie geny. Matka była ciągle w pracy, a gdy już wracała do domu, to i tak nie wierzyła w jego wyjaśnienia. Czy w jego dzieciństwie należy szukać odpowiedzi na pytanie, dlaczego zabijał? Nie wiem. I Przemysław Semczuk też tego nie wie. Nie gdyba, nie snuje teorii, nie próbuje dopasować niektórych elementów układanki na siłę. Po prostu dokumentuje, wykorzystuje akta, pamiętniki Knychały, rozmawia z uczestnikami tamtych wydarzeń. Dokładnie tak opracowanego materiału oczekuję, gdy siegam po reportaż. Chcę faktów, nie bajek. Ale pragnę też po lekturze się zatrzymać, zastanowić, przemyśleć... tym razem tych refleksji nie zabrało. Niektóre były absurdalne, jak choćby ta, że Knychała do samego końca miał pecha, bo nie zyskał takiej "sławy" jak Wampir z Zagłębia. Można zastanawiać się czy jego zbrodnie zainspirowały jakoś Joachima, powszechnie wiadomo, że uczestn...

Jeszcze nie tak dawno nawet nie wiedziałam, że był ktoś taki jak Joachim Knychała. Pomimo tego, że pochodził on z Piekar Śląskich i większość czasu spędzał w Bytomiu m.in. na Placu Sikorskiego obserwując ludzi to mieliśmy miejsca wspólne. W którymś rozdziale jest wzmianka o tym, że Joachim przyjechał na Plac Alfreda, gdzie jechał przegubowy ogórek na linii 5. Joachim kupił w kiosku gazetę i oparł się o płot szkoły podstawowej nr 18, a następnie z budki telefonicznej wykonał telefon. Bywam tam codziennie i nie ma już kiosku, nie ma takich autobusów i nie ma telefonu, a nawet nie ma już szkoły podstawowej. W tym miejscu od wielu lat jest już liceum ogólnokształcące. Dziennie idąc z Placu Alfreda skręcam w ulice Leśną gdzie mieszkam. Joachim kiedyś też szedł tą drogą aż do ulicy Kasztanowej, gdzie napadł jedną z kobiet. Milicjanci połączyli sprawy ataków na kobiety i dziewczynki od 1974 r. i stwierdzili, że wszystkie ataki dokonywane były w pobliżu linii tramwajowej nr 6 i tak powstała grupa operacyjna „szóstka”. Joachim został zatrzymany podczas pogrzebu swojej szwagierki, którą sam zamordował. Został poddany badaniom na wariografie, wykonanym przez profesora Jana Widackiego. Profesor był zaskoczony, ponieważ Knychała bardzo silnie reagował na pytania kontrolne dotyczące innych zabójstw. Kłamał nie tylko w sprawie szwagierki, ale także odpowiadając na pytania krytyczne, czy kiedykolwiek w przeszłości zabił człowieka. Z czasem w czasie przesłuchań szczegółowo zaczął opowiad...

,,Kryptonim Frankenstein” Przemysław Semczuk
Jeśli jesteś molem książkowym, który lubi książki oparte na prawdziwych wydarzeniach oraz takich, które zawierają wątki kryminalne ta książka jest właśnie dla Ciebie!
Powyższa książka, jest książką opartą na prawdziwych wydarzeniach mających miejsce w czasach powojennych na terenie województwa śląskiego. Ta publikacja przedstawia historię życia przestępczego Joachima Knychały. Są w niej również przedstawione motywy postępowania mordercy.
Głównym bohaterem jak już wyżej wspomniałam jest Joachim Knychała, górnik zamieszkujący wraz z rodziną w województwie śląskim. Wydawać by się mogło, że jest on zwyczajnym człowiekiem prowadzącym zwyczajne życie rodzinne i zawodowe… jednak nie jest tak do końca. Jego doświadczenia z dzieciństwa w znaczący sposób wpływają na jego dorosłe życie.
Rzadko zdarza mi się czytać książki polskich autorów, ale ta pozycja jest dla mnie rewelacyjna. Zachwycił mnie sposób i dokładność opisanej historii. Ta dokładność była z jednej strony zachwycająca, jak i przerażająca ze względu właśnie na szczegółowe opisy. Bywały momenty, kiedy właśnie przez te szczegóły nie byłam w stanie czytać książki wieczorami.
Bardzo polecam wszystkim te książkę. Moim zdaniem jest ona trochę psychologiczna. W szczególności tą książkę powinni przeczytać przyszli psychologowie jak również ludzie chcący w przyszłości pracować w resocjalizacji.