Bardzo dobra powieść młodzieżowa z gatunku fantasy. Lepsza niż tom pierwszy. Mniej dłużyzn, chociaż główna bohaterka nadal niezmiernie irytująca i antypatyczna. W jej przypadku myślenie szkodzi, im więcej myśli, tym więcej głupstw popełnia. Miota się, beztrosko rzuca się bezmyślnie w każde zdarzenie, waląc na główkę wszystko i wszystkich. Rani swoich towarzyszy, potem żałuje i rani ponownie. Bardzo niestabilna, egoistyczna i niedojrzała istota, tylko tak można opisać Julię. Bardzo polubiłam natomiast Ewena.
W powieści gromadzą się kolejne tajemnice, część wychodzi na jaw, inne piętrzą się w kolekcji. Wszechobecna magia dodaje kolorytu.
Zaciekawił mnie ten tom. Chętnie przeczytam ostatni tom trylogii, by poznać odpowiedzi pozostałych zagadek. Powieść napisana lekko i wciągająco. Polecam.