Legenda o popiołach i wrzasku

Dwie odległe od siebie krainy.
Na północy w królestwie Tesaryth poznajemy Antoinette, młoda dziewczynę pracującą jako pokojowa w pałacu królewskim. Pewnego dnia dostaje rozporządzenie, że ma objąć stanowisko książęcej ochmistrzyni. Za sprawą księcia Fiyonna Corvusa dziewczyna odkryje utajnione umiejętności magiczne jakie w niej drzemią oraz zagłębiając się w historię rodzinną odkryje skrywaną przeszłość.
Na południu zaś dwie siostry. Księżniczki Zjednoczonego Królestwa Elendoru, Rosemary i Raina. Za sprawą nagłych wydarzeń muszą opuścić królestwo, ukrywając się i martwić o dalsze życie. Uciekają w głąb kontynentu, jednak mają misję zebrania sojuszników i odbicia Królestwa. Podczas podróży odkrywają tajemniczy podziemny świat..

Na początku dość ciężko było mi się wtopić do przedstawionego świata, gdzie mnogość bohaterów i specyficzne nazwy utrudniały orientację w rozpoznawaniu otoczenia. Z czasem dużo lepiej, ukazując specyficzną klimatyczność. Akcja tutaj rozwija się dość niespiesznie, ale lepiej, gdyż początkowo trzeba się dobrze skupić na nowo utworzonym świecie, jednak zawarta w treści szczegółowość może momentami co poniektórych zniechęcić. Oczekuję, że w drugim tomie wszystkie wydarzenia nabiorą większego tempa.
Było także sporo literówek i błędów stylistycznych, aż szkoda, że się znalazły.
"Legenda o popiołach i wrzasku" jest mocno szczegółową historią, jednak niektóre opisy wydawały mi się po prostu zbędne. Do tego odczuwałam brak rozwinię...

CYKL: "LEGENDA O POPIOŁACH I WRZASKU (TOM 1)

Od czasu premiery "Legendy popiołów i wrzasku" obserwuję skrajne opinie i jeszcze bardziej skrajne oceny. Ci, którzy mnie znają, bądź długo już obserwują, wiedzą że staram się być obiektywna w swoich opiniach, choćbym była największą fanką autora bądź jakiejś szczególnej tematyki. Dlatego próżno szukać u mnie przesadnych gwiazdkowych "dziesiątek", "dziewiątek", a nawet "ósemek". Tak też będzie i w tym przypadku.

"Legenda o popiołach i wrzasku" to ciekawa opowieść, w której mamy wysoko urodzone osoby, smoki, walki o tron. Już zapowiedzi oraz sam opis z tyłu zdradza, że można się spodziewać klimatu "Gry o tron" czy "Griszy" dlatego nawet się nie czepiam do tych podobieństw (też nie ma ich tu dużo) i trochę się dziwię tym, którzy w swoich opiniach uznają to za minus dla historii, bądź zarzucają autorkom i/lub książce wtórność, powtarzalność tematyczną. Było powiedziane na początku - znaczy wiedziałam czego się spodziewać, co za tym idzie: nie widzę większego problemu.

Aby nie zdradzać fabuły napiszę zwięźle. W książce mamy bohaterkę o imieniu Antoinette, dwie siostry Rainę i Rose, pewnego arcyksięcia, królów, dowódców straży oraz parę innych pobocznych postaci. Mamy wartką akcję, która chwilami spowalnia aby zaraz miał być kolejny zwrot akcji. Mamy odrobinę miłości, trochę buntu, kilka zaskoczeń i zaskakujące zakończe...

Czy zdarzyło wam się sięgnąć po daną książkę tylko przez nazwisko autora?

Żeby napisać opinię o „Legendzie o popiołach i wrzasku” musiałam poczekać kilka tygodni. Nie chciałam, żeby moje zdanie było w jakikolwiek sposób oparte na tych wszystkich negatywnych recenzjach, które przeczytałam.

Poukładałam sobie w głowie wszystkie za i przeciw i w końcu jestem gotowa się nimi z wami podzielić.

LOPIW jest podzielone na dwie wyraźne części i jedną z nich całkiem polubiłam, a w drugiej zupełnie się pogubiłam. Niektórych może to zaskoczyć, ale według mnie dużo lepiej wypadła ta stateczna i spokojna połowa, która opowiadała o losach Antoinette. Ciekawiło mnie to tak powoli zaczyna poznawać swoją moc i to, w którą stronę to zmierza. Za to niesamowicie irytował mnie wątek Rosemary i Rainy. Zwłaszcza Rose przez większość czasu miałam ochotę udusić!

Sam w sobie świat był wykreowany całkiem nieźle, kolejnym plusem jest słowniczek, dzięki któremu łatwiej jest się w tę powieść zagłębić. Cudowna jest też okładka.

Przyznam też, że zakończenie to jeden z mocniejszych elementów LOPIW, było dla mnie angażujące i dobrze mi się je czytało.

Za to nie do końca łapię wątki romantyczne, wolałabym żeby więcej działo się na kartach powieści, a nie poza nią, bo nie przepadam za domyślaniem się. Jednak to już bardziej moja fanaberia.

"Legenda..." to cegiełka, o której raczej szybko zapomnę. Nie wywołała we mnie żadnych emocji, nie wiem, komu mogłabym ją z czystym sumieniem polecić. Mam nadzieję, że przyszłe książki autorek, o ile będą chciały dalej pisać, okażą się lepsze.

{👑} W taj książce mamy przedstawione dwie historie - Rose i prawowitej królowej Rainy, które w wyniku zamachu stanu muszą uciekać z swojego królestwa, oraz Nettie, które służy w Gnieździe jednak niespodziewanie okazuje się, że nie jest to taka zwykła służąca... (Nie spoileruje ❗)

{👑} Szczerze, kiedy skończyłam tą książkę byłam ogromnie zdziwiona warsztatem i umiejętnościami autorek (@bestselerki ) prowadzenie historii, rozwijanie myśli, dialogi... Naprawdę wysoki poziom, więc wielkie gratulacje. Na pewno to sprawiło, że bardzo dobrze płynęło mi się przez tą historię (pomimo, iż jest to niezła cegła!)

{👑} Jeśli chodzi o samą fabułę. Dawno nie czytałam czegoś tak wciągającego, z tyloma wątkami, różnorodnymi bohaterami, którzy swoją drogą na pewno zachowają się w mojej pamięci na długo( w szczególności Rose, którą chyba najbardziej polubiłam)

{👑} Jest to jedna z takich książek, gdzie czujemy jakbyśmy byli w tamtym świecie! Ja kompletnie nie czułam też, że jest to książka YA, więc myślę, że jeśli jesteście starsi to również się wam bardzo spodoba! Klimat jest niesamowity! No i smoki! Po prostu czego chcieć więcej? Po prostu jestem zachwycona i niesamowicie szczęśliwa, że mogłam poznać tą historię.

{👑} Jedyne do czego mogę się doczepić, to to, że czekałam na wielki zwrot akcji, który nie nastąpił. Jednak nie zmienia to faktu, że "Legenda o popiołach i wrzasku" na pewno traf...

"Była przyczyną zła przetaczającego się przez jej kraj. Od zawsze stanowiła część systemu, w którym cierpieli ludzie, pozostawieni sami sobie, bez żadnej pomocy."
Długo zbierałam się do napisania tej recenzji, ponieważ trudno mi było tę książkę jednoznacznie ocenić, a to dlatego, że poza fajnym pomysłem wyjściowym, cała reszta jest bardzo chaotyczna.
Zacznę od tego, że nie byłam w stanie określić ile czasu mija pomiędzy poszczególnymi wydarzeniami, co przy dużej ilości wątków powodowało, że najzwyczajniej w świecie się gubiłam. Kolejna rzecz to tempo. Tam gdzie akcja dzieje się na Północy i gdzie poznajemy Antoinette, swoją drogą jedną z ciekawiej wykreowanych bohaterek, cała historia wlecze się niemiłosiernie, aby przyspieszyć w samej końcówce. Z kolei akcja na Południu pędzi w takim tępie, że nie ma nawet chwili oddechu aby przeanalizować wydarzenia i poznać bohaterów odrobinę bliżej. Nie czepiam się natomiast, że świat przedstawiony jest tylko lekko zarysowany, a wiele wątków ledwie napoczętych, tutaj akurat daje autorkom kredyt zaufania i liczę na ich rozwinięcie w kolejnym tomie.
Dlatego czekam na kontynuację i mam nadzieję, że będzie o wiele lepiej, bo jak wspomniałam pod względem fabularnym ta książka wypada nawet dobrze, jednakże poległa na polu realizacyjnym.

🐉"Legenda o popiołach i wrzasku" to opowieść prowadzona w dwóch perspektywach. Z jednej strony, mamy rozdziały poświęcone dwóm księżniczkom, czyli Rosemary oraz Rainie. A z drugiej, na Północy, poznajemy Antoinette, która staje się asystentką pewnego arcyksięcia.

Powiem Wam, że przeczołgała mnie ta książka...

🐉Dlaczego jest taka wyjątkowa?
Bo ma jedną z najlepiej opisanych historii, jakie kiedykolwiek przeczytałam. Dopracowana do ostatniej strony. Z fantastycznym klimatem i żywymi postaciami. Do tego ma nutkę magii, smoki, a przede wszystkim wzajemne powiązania. Samo czytanie tej książki było przyjemnością! Chociaż akcja rozkręca się powoli, to ja czułam się, jakbym była świadkiem produkcji dobrego serialu. Długi proces twórczy, na który aż miło popatrzeć.

🐉Dzięki temu, że rozdziały są krótkie, LOPIW czyta się jednym tchem. Zanim się obejrzycie już będzie koniec. Koniec, na który ja nie byłam przygotowana!!! Na ostatnich stronach dzieje się mnóstwo: bitwa goni bitwę, ale TA jedna scena sprawiła, że nie mogłam się pozbierać i długo myślałam po jej skończeniu.