Ludzie tygodnika solidarność

"Ludzie Tygodnika Solidarność - ten tytuł jasno wskazuje treść książki. Pierwszy numer tygodnika Solidarność"" ukazał się 3 kwietnia 1981 rokuw nakładzie pół miliona egzamplarzy i od tamtego czasu po dzień dzisiejszy przez redakcję przewinęło się kilkuset etatowych redaktorów i dziennikarzy, a także pracowników administracji. Nie licząc kręgu współpracowników. Trudno zatem w niewielkiej publikacji pisać o wszystkich. A ponieważ wpływ na oblicze pisma miało spore grono ludzi pióra i polityki, zamysł tej książki polega na opisaniu, poprzez wybraną grupę osób, życia redakcyjnego i głównych tematów podejmowanych na łamach. Nie jest to zatem klasyczna monografia pisma wychodzącego od 25 lat - z 8-letnią przerwą spowodowaną stanem wojennym. Czytelnik pozna przede wszystkim biografie ludzi, mających wpływ na oblicze Tygodnika. Będą to redaktorzy naczelni, jak Tadeusz Mazowiecki, Jarosław Kaczyński, ale także wybitni dziennikarze czy współpracownicy, jak Zbigniew Herbert czy Jan Pietrzak. Czym wyróżnia się ""Tygodnik Solidarność"" w tym ostatnim ćwierćwieczu prasy polskiej? Jest zaledwie kilka pism opioniotwórczych, które mają swoją legendę - i ""Tygodnik Solidarność"" na pewno do nich nalezy. Ta legenda wynika przede wszystkim z misji, jaką zawsze spełniał. W roku 1981 polegała ona na przełamywaniu monopolu na informacje i wiedzę w oficjalnym obiegu prasy oraz na formowaniu polityki NSZZ Solidarność. I to zaangażowanie - bo zawsze redakcji chodziło o kultywowanie ideałów Sierpnia - było wyrażane takżę przez ostatnie 17 lat. Czasy transformacji to opisywanie, a niekiedy wręcz nawet prowokowanie wyzwań, przed którymi stawiała nas zmieniająca się rzeczywistość - aż po dzień dzisiejszy, kiedy problematyka pracownicza stanowi zasadniczy nurt pisma. Jednak myli się ktoś, jeśli przypuszcza, że sięgając po książkę napotka na trudną lekturę. Są to lekko napisane historie ludzi o bardzo barwnych i niecodziennych biografiach, na tle największych batalii, jakie się toczyły przez polskie media w ostatnim ćwierćwieczu."" - Jerzy Kłosiński."