Małe cuda

Tak się cieszę, że do księgozbioru mojej biblioteki trafiła choć jedna powieść Heather Gudenkauf i że są nią właśnie "Małe cuda". Mam nadzieję, że niebawem pojawią się następne - także te wcześniej wydane, bo autorka pisze wprost rewelacyjnie.

Powieść z jednej strony pełna jest dramatyzmu, z drugiej cechuje ją ogromny realizm. O najtrudniejszych problemach rodzinnych czyta się z zapartym tchem i ze wzruszeniem na twarzy.

Zagłębiając się w lekturze poznajemy dwie odrębne historie, z pozoru nie związane ze sobą, które ostatecznie ściśle się ze sobą łączą w dość zaskakujący sposób. Życie pełne jest niespodzianek i nieprzewidzianych zdarzeń, o czym od początku przekonują się bohaterki obu historii.

Ellen Moore jest pracownicą opieki społecznej i stara się pomagać rodzinom, w których źle się dzieje, chronić krzywdzone dzieci i zapewnić im bezpieczeństwo i życie bez bólu i strachu.

„Nie mogę wymazać ich okropnych wspomnień. Nie mogę im pomóc znów zaufać światu, ale mogę dać im jedną rzecz – szansę na normalniejsze życie”

Spiesząc na ratunek jednej z takich rodzin Ellen zostawia w zamkniętym, przegrzanym samochodzie swoją jedenastomiesięczną córeczkę Avery, nie mając pojęcia, że dziecko jedzie z nią w aucie. Poprzez zwyczajne niedorozumienie i poranny pośpiech kobieta naraża swoje dziecko na śmierć. Prokurator stawia jej zarzuty i nagle kobieta zostaje potraktowana tak samo, jak te wszystkie złe matki, z którymi spotyka się w swojej p...