Manuskrypt niedokończony

Na wąskiej drodze, wiodącej wąwozem osiemnastoletni Quen­tin Rose, zÉchi­rol­les próbuje uciec przed celnikami, którzy mieli go zatrzymać do rutynowej kontroli. Szczęście opuszcza chłopaka, uderza w barierkę i ginie na miejscu. Jednak w jego aucie znajduje się więcej ciał. Policjanci Vadim Morela i jego obdarzony niezwykłą pamięcią partner Vic Altra­now zostają wezwani do zwłok młodej kobiety znalezionych w bagażniku Quen­tina.
Enaël Mi­rau­re iLéane Mor­gan to ta sama osoba, pisarka. Jej córka zaginęła, została porwana najprawdopodobniej przez seryjnego zabójcę. Autorka napisała powieść, którą ktoś zaczyna kopiować w realu. Jej mąż Jul­lian nie cofnie się przed niczym, by dojść do prawdy co stało się z Sarą.

Przede wszystkim rozwiązanie mnie zaskoczyło. Sprawcy można było się domyślić, ale dzięki licznym zwrotom akcji, myleniem wątków i szybkim tempem mi się to nie udało.
Świetna powieść.

Rzadko sięgam po tytuły francuskich autorów ale ten wyskakiwał mi od jakiegoś czasu z każdej, możliwej strony.
Średnio się na niego z oczekiwaniami nastawiałam mimo wysokich ocen, które po zaledwie kilku stronach, przestały mnie już dziwić.

To zdecydowanie nie jest tylko prosta, kryminalna historia o poszukiwaniu sprawcy zbrodni tylko coś o wiele bardziej misternie utkanego - to prawdziwy labirynt fałszywych tropów, niedokończonych zagadek z przeszłości oraz zakończeniem, którego.... nie ma. Adekwatnie do tytułu książki.
Autor zwodzi czytelnika jak może stosując przy tym bardzo niekonwencjonalne posunięcia, nie daje też za bardzo chwili wytchnienia bowiem akcja od początku do końca trwa i zdecydowanie dużo się w niej dzieje. Nie zdążyłam się wynudzić, zdążyłam za to stracić kilka razy orientację w zawiłościach fabularnego terenu, na koniec stwierdziłam, że świetnie się to autorowi udało i przypięłam mu łatkę mistrza wpuszczania w maliny.
Ot, co!

Dość długo zabierałam się do lektury tej książki, coś mnie jakoś od niej odciągało i przekładałam ja ciągle na później. Lecz gdy zaczęłam czytać, to początkowo ponownie miałam zamiar odłożyć ją na potem, ale gdy przebrnęłam początkowe rozdziały, to nie mogłam się już od niej oderwać.
To naprawdę doskonały thriller, lecz nie będę zdradzać fabuły a jest to dość trudne zadanie, gdyż bardzo łatwo zdradzić treść tej książki.
Warto poznać tę książkę.

Dostałam wyśmienity thriller i nie mogę Wam zdradzić fabuły, no najwyższej tylko tyle, że przed laty zaginęła córka pewnego małżeństwa a dziś w pewnym bagażniku samochodu zostają znalezione zwłoki kobiety.

Autor to mistrz wypuszczania w maliny, zakręcania sytuacji i do tego genialny manipulator.
Pomysł na fabułę kupuję bez mrugnięcia okiem, kompletnie nieszablonowo i zaskakująco. Jest napięcie, jest ciekawość, jest tajemnica.
A finisz zadowolił, zdenerwował i spowodował uśmiech pod nosem wsparty słowami ty skurczybyku!!! Przepraszam autora, ale to co zrobił ograniczyło mi słownictwo. Cóż to było!!!

To było moje pierwsze spotkanie z autorem, ale zdecydowanie nie ostatnie. Doskonały styl, treściwie, konkretnie, wyraziste postacie, naturalność dialogów i oczywiście bezwzględny zabójca psychopata.

Dzisiaj było mega krótko, bo ten thriller łatwo zaspojlerować. Czytałam opinię złożoną z mniej więcej czterech zdani i pani zdradziła w niej całą intrygę oraz zakończenie 😂 Dobrze, że trafiłam na nią po lekturze książki.

Najpierw długo zastanawiałam się o co chodzi. W końcu stwierdziłam, że chyba mam jakąś mgłę pocovidową, bo kompletnie nie rozumiem, co czytam. Następnie dopadła mnie myśl, że może jednak odłożę tę powieść na później. Ale gdzie tam, pokonały mnie tylko trzy książki w życiu: "W pustyni i w puszczy", "Krzyżacy" i "Miłość w czasach zarazy", więc co, JA nie przeczytam? Zawzięłam się i postanowiłam dać jej szansę :-)

Kilka lat temu zniknęła młoda dziewczyna Sarah. Współcześnie policja znajduje samochód ze zwłokami kobiety i odciętymi dłońmi w bagażniku. W toku śledztwa okazuje się, że zaginionych dziewcząt jest więcej, a za zbrodniami stoi prawdopodobnie seryjny morderca. Co ciekawe, ojciec Sary prowadził własne śledztwo, jednak został napadnięty i w wyniku uderzenia w głowę stracił pamięć. Jego żona, twórczyni poczytnych kryminałów, robi wszystko, co w jej mocy, aby mąż przypomniał sobie jak najwięcej. Okazuje się, że nie jest to takie proste, jednak przy okazji kobieta odkrywa sporo nieznanych jej wcześniej wstrząsających faktów.

Autor stworzył sporo bardzo rozbudowanych postaci. Trzeba się nieźle skupić, aby nie zgubić wątku. Chwilami wydaje się, że sam pisarz odrobinę się zapętlił, ale to złudzenie. Wszystkie meandry tej historii łączą się i przeplatają momentami w zaskakujący sposób. Najbardziej wyrazistą postacią był dla mnie Vic Altran. Chyba jego sylwetka i prowadzone działania najbardziej zapadły mi w pamięć. Z czasem do wyróżni...

Gdybym miał jednoznacznie wskazać książkę, która w minionym miesiącu okazała się tą najlepszą przez mnie czytaną, to z całą pewnością wskazałbym na doskonały thriller „Manuskrypt niedokończony”, będący tworem francuskiego pisarza- Francka Thillieza.

W okolicach Grenoble szary ford wypada z drogi i stacza się do wąwozu. Przybyli na miejsce funkcjonariusze tamtejszej policji w bagażniku wraku odkrywają ciało zamordowanej kobiety. Dochodzą także do zaskakującego wniosku, że kierowca nie jest właścicielem auta, na co wyraźnie wskazuje monitoring z nieopodal położonej stacji benzynowej. A wszystko to jest dopiero początkiem serii straszliwych wydarzeń, które mają bezpośrednio uderzyć w Léane Morgan- niegdyś nauczycielkę, obecnie mistrzynię kryminału piszącej pod pseudonimem Enaël Miraure.

Jako wielki miłośnik thrillerów mam spore wymagania względem kolejnych, po które świadomie sięgam. Doskonale skonstruowana fabuła na tle wyjątkowo brutalnych morderstw, wartka i szybka akcja z niespodziewanymi zwrotami i styl autora, bądź autorki przyciągający uwagę czytelnika od pierwszej strony- to najważniejsze z czynników, które muszą mnie „kupić”, bym mógł być książką zachwycony. W tym przypadku wszystkie powyższe zostały spełnione z nawiązką. Było mrocznie, tajemniczo, zagadkowo i emocjonalnie.

„Manuskrypt niedokończony” to thriller, w którym autor z niewiarygodną swobodą zwodził mnie, serwując raz po raz kolejne elementy prec...

"Manuskrypt niedokończony" jest dość osobliwą książką w książce, stworzoną przez francuskiego pisarza Francka Thillieza.

Podczas policyjnego pościgu ginie młody, osiemnastoletni chłopak. W bagażniku jego samochodu służby odkrywają kobiece zwłoki bez twarzy, oczu i dłoni. Okazuje się, że samochód pochodził z kradzieży, a jego kierowca nie zdawał sobie sprawy z ładunku, który przewozi.
Leane jest pisarką tworzącą pod męskim pseudonimem. Cztery lata wcześniej bez śladu zaginęła jej nastoletnia córka, co doprowadziło do rozpadu jej małżeństwa. Jednak gdy w wyniku napaści jej mąż zapada na amnezję, zapoczątkuje to serię bardzo niepokojących zdarzeń w ich życiu. Oba te wątki przeplatają się, dając nam sposobność bliższej znajomości z ich bohaterami.

Oczekuj nieoczekiwanego! - właśnie tak mogłabym podsumować całą fabułę wraz z akcją, która jest niezwykle dynamiczna i pełna niespodziewanych zwrotów. W ogóle to muszę stwierdzić, że to jedna z bardziej zawiłych i zaskakujących opowieści kryminalnych, które przyszło mi czytać. Zakupiłam ją jakiś czas temu, przeczytawszy wiele pochlebnych opinii na jej temat i oto co otrzymałam: "Śledztwo bez zwłok, zwłoki bez twarzy, thriller bez końca." Samo zakończenie wielce rozczarowujące.

Życie pewnej poczytnej pisarki kryminałów legło w gruzach pewnego zimwego dnia. Mijają cztery lata i kiedy wydawałoby się, że autorce udało się pozbierać po zaginięciu córki, jej egzystencja znów zaczyna przypominać koszmar.
Jednocześnie policjanci z jednostki w Grenoble znajdują w bagażniku skradzionego auta zwłoki kobiety i odcięte dłonie innej ofiary. Powoli wszystkie elementy zaczynają się ze sobą łączyć. Co morderca zwany Skórownikiem ma wspólnego ze zniknięciem dziecka Léane? Jak okrutna okaże się prawda?

To w istocie ostatnia książka Caleba Traskmana, której rękopis odnalazł na strychu po jego śmierci syn wcześniej wspomnianego. Okazało się, że powieść, de facto bez tytułu, została niedokończona. By uszanować pamięć i pracę ojca, postanowił sam dopisać brakującą puentę.
Pierwsze co mnie przyciągnęło to zdecydowanie intrygująca okładka. Dodatkowo okazało się, iż to bardzo wciągający thriller, pełen zwrotów akcji, ciekawych wątków oraz różnego rodzaju powiązań, które początkowo mogą wydawać się chaotyczne, ale w ostatecznym rozrachunku dodają tylko smaczku całej historii. Znajdziemy tu wiele motywów: stratę, ból, poczucie krzywdy, zemstę, obsesję, dewiacje sekualne, amnezję czy wiele innych. Bohaterowie są wyraziści, nieszablonowi, czasem wręcz przepełnieni niewypowiedzianymi emocjami. Niedopisane wcześniej zakończenie potrafi wbić w fotel, za co współautorowi należą się wielkie brawa.