Matnia

Nie wiem skąd Paulina Jurga czerpie inspiracje do swoich książek, ale wyobraźnie ma naprawdę nieograniczoną, patrząc na to co dzieje się w trzeciej części opowieści o rosyjskiej mafii, czyli w „Matnii”.

To w tej części rozegra się dramat Marty, głównej bohaterki. Znajdzie się ona w tak beznadziejnej sytuacji, że musiałby się wydarzyć cud, żeby wyrwać młoda dziewczynę ze szponów zła. Matrioszka żywi jednak cały czas nadzieję, że jest ktoś, kto poruszy niebo i ziemię, by ją odnaleźć, ale jak przekazać mu wiadomość gdzie ma jej szukać, skoro wszyscy w około wydają się być w tej samej drużynie co opętamy rządzą władzy i zemsty Izjasław.

Autorka wykreowała niezwykłe postacie w tej serii, eteryczną, nieco rozchwianą emocjonalnie Martę, wojowniczego i porywczego Nikołaja, psychopatycznego Izjasława, a na deser w tej części tajemniczego Igora – egzekutora mafii. Z takiej mieszanki powstała książka w której akcja zmienia się jak w kalejdoskopie, trup ściele się gęsto, a czytelnik jest bliki zawału.

Szanowna autorko masz niezwykły talent to pisania emocjonujących historii i cieszę się, że trafiłam na tą serię, bo najfajniejsze są te niepozorne historie, które na końcu każą nam zbierać szczękę z podłogi.

Po raz kolejny powtarzam, że ta serię należy bezwzględnie przeczytać i samemu ocenić kunszt autorki (nie zakładam innych ocen niż pozytywne). Ja czekam na kolejne książki i zapisuję się do fanclubu Paul...

"Matnia" - Paulina Jurga, trzeci i ostatni tom rosyjskiej serii "Matrioszka".

Coraz trudniej jest pisać recenzje kolejnych tomów, żeby nie spojlerować osobom, które jeszcze nie miały okazji czytać wcześniejszych części. Lojalnie więc uprzedzam - nie czytajcie dalej, jeśli dopiero zamierzacie czytać tą serię, do czego z całego serca Was zachęcam - WARTO!

W ostatnim tomie mamy zaskakującą zmianę narracji i podział na dwie części. Pierwszą część poznajemy z perspektywy Marty i Izjasława, który ma chorą obsesję na punkcie swojej siostry. W końcówce poprzedniego tomu udało mu się ją porwać i teraz ma jeden cel - ślub z Matrioszką. Najpierw musi jednak poszukać schronienia i pomocy w uratowaniu jej życia, po tym jak sam zadał jej niemalże śmiertelny cios. O pomoc prosi (czego nigdy normalnie nie robi - on nie prosi) Igora - Rzeźnika, który sam najchętniej by go rozszarpał, ale obowiązują go worowskie zasady...

Izjasław jest idealnym przykładem antybohatera - psychopata, pozbawiony sumienia, bezwzględny, okrutny, nieznający litości, świetny strateg i wielokrotny morderca. Nie cofnie się przed niczym, żeby osiągnąć swój cel.

Cześć pierwsza urywa się w kulminacyjnym momencie i w drugiej części cofamy się w czasie o trzy tygodnie, żeby poznać je na nowo, tym razem z perspektywy Nikołaja, który zrobi wszystko, żeby uratować swoją Jaskółkę. Ma jednak do czynienia z godnym przeciwnikiem, a sam w dużym stopniu może działać jedynie po omacku, zwłaszc...

Marta traci nadzieję. Po tym jak zostaje porwana przez Izjasława, powoli traci swoją dawną polską tożsamość. W snach przychodzi do niej wilk, tylko one trzymają ją przy zdrowych zmysłach. W tym ciężkim czasie nawiązuje nić porozumienia z Rzeźnikiem, który został wynajęty by jej pilnować. Izjasław chce zrealizować swój chory plan. Czy Marcie uda się wydostać z matni w jakiej się znalazła? Czy będzie miała dość siły by walczyć? Czy Wilk odnajdzie swoją Jaskółkę? Jak zakończy się ta historia?

Kto obserwuje mój profil ten wie, że z dużą przyjemnością recenzowałam poprzednie dwa tomy, choć do tego ostatniego miałam sporo zastrzeżeń. I tu muszę przyznać się do błędu. Myliłam się w spostrzeżeniach. Wszystkie trzy części są ze sobą ściśle powiązane i wydarzenia z dwójki miały przełożenie na trójkę. „Matnię” dosłownie połknęłam w całości, a cała seria wywarła na mnie duże i pozytywne wrażenie. Na uwagę zasługuje też fakt, że autorka bardzo skrupulatnie skonstruowała fabułę, drobiazgowo podeszła do obrzędów prawosławnych i konstrukcji rosyjskiej mafii.

Początkowo dostajemy perspektywę Marty po porwaniu. Jej obezwładniający strach przed Izjasławem, chęć walki i wreszcie rezygnację. Każde słowo, dotyk miało swój wymiar. Niejednokrotnie czułam ciarki na rękach. To co się działo w głowie chorego braciszka to majstersztyk. Chora i skrzywiona wizja jego uczucia do ukochanej Matrioszki.

Następnie pojawia się perspektywa Nikolaja i to, co się wydar...

Trzecia odsłona... Ostatnia z serii M

Izjasław ucieka i zabiera ze sobą ranną Matrioszkę. Rzeźnik ratuje jej życie. A brat ma wobec nie swoje plany. Zupełnie nie licząc się z jej zdaniem.

"Nigdy nie wybieraj łatwej drogi, Cukiereczku. Wybierz tę, która stanowi dla ciebie wyzwanie." (str. 91)

Pozornie łatwowierna i naiwna Marta ma w sobie takie zacięcie i hart ducha, którego można by jej pozazdrościć.
W sytuacji, w jakiej się znalazła nie poddaje się, walczy... czasem głośno wyrażając sprzeciw a czasem po cichutku, w sobie. Zawsze szuka sprzymierzeńców choć w szeregach mafii to nie jest proste.
Ale mafia ma też swoje tajemnice, zależności i układy, które można wykorzystać. Jak to w walce o władzę i wpływy. Bo niejeden chce zostać pachanem.

Specjalnie jest tu tym razem mało informacji o treści książki. Nie chcę odbierać czytelnikowi przyjemności z czytania.
Ciekawym zabiegiem jest to, co autorka zaserwowała na stronie 283, czyli mniej więcej w połowie książki.

Zbyt szybko przeczytałam. Znowu...

Dziękuję autorce za emocje podczas czytania😃

Cześć.
Nazywam się Frank Scott z USA. Jestem samotna i szukam porządnej kobiety, z którą w najbliższych tygodniach będę mogła spędzić resztę życia po przejściu na emeryturę. Pracuję dla armii amerykańskiej i obecnie przebywam w Syrii. Proszę o podanie swojego adresu e-mail lub numeru WhatsApp, abym mógł do Ciebie napisać i lepiej Cię poznać, a także wyślę Ci część moich zdjęć pocztą. ok

[email protected]


oto mój numer WhatsApp +1 4166865658

Na początku ta książka bardzo mnie wciągnęła do czasu.
Do momentu kiedy książka była pisana oczami Marty i Izasława w pewnym momencie gdy doszłam do opowieści Nikołaja książkę zaczęło czytać się nudno. dlatego zajęła mi tyle czasu. Nie mogłam się przemóc żeby ją dokończyć, aż do dziś.
Końcówka rewelacja i wielkie zaskoczenie.
Polecam przeczytajcie i nie zwlekajcie tak jak ja.
Buziaki dla Was Dosia :*

Świetna seria. Polecam z całego serca. Doskonale umili czas.

Po raz trzeci WOW....Słowa sa zbędne.