Opinia na temat książki Memoria

Jedna chwila, jedno zdjęcie i cała przeszłość zaczyna wracać. Samuel Lindman wiele lat temu stracił żonę. Wyszła ona z domu i zaginęła bez śladu, a po pewnym czasie spłonęła w pożarze cysterny w Hiszpanii. Mężczyzna dostaje zdjęcie z Wenecji zrobionym przez znajomego, na którym jest pewny, że widnieje jego żona. Niemożliwe? Samuel zgłasza się do duetu śledczego profesora psychologii Hansa Rekkego i policjantki Micaeli Vargas z prośbą, aby dowiedzieli się prawdy. Nic nie jest takie, jak się początkowo wydaje, wiele tajemnic wychodzi na światło dzienne, a zagrożenie czyha na każdym kroku. Czy odkryją prawdę? Czy na zdjęciu naprawdę jest kobieta uznana za zmarłą wiele lat wcześniej? Jakie tajemnice wyjdą na jaw?

Książka jest wielowątkowa, czytamy ją oczami wielu bohaterów, jednak wszystko jest tak napisane, że się nie gubimy. To jedna z tych pozycji, z którymi po prostu nie da się nudzić, za dużo się dzieje, aby do tego doszło. Mnie zdecydowanie przypadła do gustu, wielokrotnie zaskoczyła, tym co się działo (byłam pewna, że za chwilę coś się stanie, a okazywało się, że działo się coś zupełnie innego). To historia pełna tajemnic, sekretów, niebezpieczeństw.
Akcja sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które niejednokrotnie mnie zaskoczyły. Książkę czytało się szybko, a podczas czytania towarzyszyło wiele emocji. Ja przeczytałam ją w jeden wieczór, nie mogąc się oderwać, aż nie dotarłam do ostatniej strony.

Bohaterów mamy wielu, dlatego nie powiem wam o nich nic więcej. Moim zdaniem są dobrze wykreowani, dający się lubić, mający wady i zaleta, a dzięki temu realistyczni.

„Memoria” to książka, w której znalazłam ciekawą, pełną tajemnic historię. Mnie się podobała i z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA