Milczenie

Recenzja powstała dla grupy Fantastyka na luzie

Co powiecie na post-apokalipsę w wydaniu ekologicznym? 
„Milczenie” opowiada historię, w której skrajnie agresywny i ekspansywny gatunek błyskawicznie rozprzestrzenia się po Europie, a gdziekolwiek się zjawia, wszystko, co znane i bezpieczne, przemienia w krwawe piekło. Każdy dźwięk wabi rój nienasyconych, krwiożerczych stworzeń, uzbrojonych w szpony i zęby stworzone do rozszarpywania. W nowej rzeczywistości ludzie zostają zdegradowani do roli żeru i są zdani wyłącznie na siebie.
Po takiej książce można spodziewać się opisu analizy zmian zachodzących w środowisku oraz psychice bohaterów, a także wielu brutalnych, poruszających scen. Autor sięgnął po niezwykle ciekawy temat, jednak czy udało mu się wiarygodnie go przedstawić?
*
Z początku śledzimy rosnący niepokój protagonistów, rodziny Andrews – ich sceptycyzm, lęk, a w końcu próbę stawienia czoła sytuacji. Rzuceni w wir wydarzeń, zagubieni i przerażeni, usiłują jakoś radzić sobie w obcym, groźnym świecie.
Moim zdaniem Tim Lebbon świetnie poradził sobie z ukazaniem wybuchu paniki: puste półki w sklepach, gigantyczny wzrost cen, kilometrowe korki na drogach. Wszystko w otoczce ciągłej niesamowitości, niedowierzania. Każdy rozdział rozpoczyna się od cytowania wpisów w mediach; są to zarówno opisy amatorskich filmów, jak i relacje korespondentów, a żadne nie szczędzą czytelnikowi obrzydliwych scen, wizji zagłady i wszechobecnej śmierci. 
Wraz z...

Niecałe dwa lata temu byłam w kinie na oryginalnym horrorze „Ciche miejsce”. Film zrobił na mnie spore wrażenie, trzymał w napięciu, był nieprzewidywalny i sprawił, że miałam ciarki na plecach! Wspominałam Wam już, że niezły ze mnie cykor, łatwo mnie przestraszyć (wybujała wyobraźnia z pewnością nie pomaga w zachowaniu „zimnej krwi”). Mimo wszystko chętnie wybiorę się na drugą część filmu, która już niebawem ma się ukazać w kinach.

Gdy otrzymałam propozycję zrecenzowania „Milczenia” szybko na nią przystałam, ponieważ stwierdziłam, że ciekawie będzie ponownie przeżyć emocje, jakie towarzyszyły mi podczas seansu. Mogę Wam już na wstępie przekazać, że zdecydowanie było ciekawie i intrygująco!

Jest taki obrazek w sieci idealnie obrazujący przewagę książki nad filmem. Z wody wystaje góra lodowa wyraźnie widoczna dla ludzkiego oka, ale dopiero pod powierzchnią wody widać jej realny ogrom (dwa razy większy, niż ten na powierzchni). Tak było również w przypadku tej historii.
Poznałam genezę bezlitosnych potworów, które wydostają się spod ziemi i rozprzestrzeniają się po świecie. Zabiją każde stworzenie wydające jakikolwiek dźwięk. Inwazja wesp (niewidomych istot podobnych do nietoperzy) rozpoczyna dramatyczną walkę ludzkości o bezpieczną egzystencję. Czy ona będzie jeszcze w ogóle możliwa?

Autor w doskonały sposób ukazał całą gamę ludzkich emocji i poczynań w obliczu krwiożerczego niebezpieczeństwa. Apatia, agresja, rezygnacja. Podczas czytania nie...