Miłość lwicy

nie czytałam "białej masajki" ale skoro wszyscy twierdzą ze to kopia, to po przeczytaniu "miłość lwicy" nie będę już jej czytać. moje odczucia po zaraz zakończonym czytaniu: mam wrażenie , że autorka niechętnie podziela się z czytelnikami o szczegółach swojego zycia, faktach.co jest dość drażniące podczas czytania ksiązki.nagle po kilkudziesięciu stronach dowiadujemy się że np. podróz do niemiec z Binkim jest już druga, że już dawno podjeła decyzje o czymś tam bardzo istotnym, a wcześniej wogole to tym nie wspomniala. autorka skupia sie głównie na swoich uczuciach, ktore są bardzo wybujałe. co róż jest zawiedziona, zawszydzona, oszołomiona, ale tak naprawde nie wiemy czym dokładnie, możemy się tylko domyślać. z bardzo ważnych rozmów ktore przeprowadza, tak naprawde nic nie wynika, można sie tylko domyślać. powstaje moje podejrzenie o to ,że nie do końca przedstawia wszystkie szczegóły albo rzeczywiście nic nie mówi i wszystko kryje w sobie,ale to jest drażniące. osobiście zastanawiam się czy sama chciałąbym przekazywac szczególy o swoim zyciu na jej miejscu? ale nie wątpliwe wpływa to na jakoś ksiażki. Ksiązka napisana ogólnie, wydaje mi sie, chaotycznie. brakuje bardzo duzo informacji by sobie usytuować jej pozycję w świecie i w Afryce, a czytamy tylko o samych uczuciach, nawet nie wiele jest zgłębianych tematów dotyczących samych obyczajów, obrzedów Samuburu. tylko powierzchownie, i zaraz po tym autorka pisze,- ale nie śmiałm spytać... ksiażkę tą czytało mi sie trudno, ocię...

Kopia książki "Biała Masajka" - nie ma co tracić czasu.