Mroczna zemsta

Trzeci tom jest chyba najlepszy z całych "Kronik Gwiezdnej Klingi". Przynajmniej akcja przyspieszyła, chociaż liczba cudownych zmartwychwstań i rozwiązań fabularnych metodą deus-ex-machina jest nieco zbyt wielka. Widać też wyraźnie, że wszystkie wojny, utrupione lokalne bóstwa, sterty trupów ras dowolnych i liczne potwory to jedynie wypełniacze. Tak naprawdę autora interesuje jedynie tragiczny w zamierzeniu wątek miłosny, w którym szlachetny Tom stracharz i mroczna, lecz podejrzanie często grywająca po stronie dobra, wiedźma Alicja, pozostaną rozdzieleni na zawsze. Zwłaszcza po śmierci, bo za życia spotykają się nader często, popadając w narastający rezonans ciągłych rozstań i powrotów. Wątek ten byłby naprawdę irytujący, gdyby na koniec autor nie popsuł nieco szlachetnie drętwego wizerunku Toma. Ta zmiana i tragiczny wątek pierwszej uczennicy Toma sprawiają, że w książce da się znaleźć coś więcej niż tylko rozczarowanie wtórnością kolejnego odcinka. Odbrązowienie zmniejszyło też nieco moją zmęczenie naiwnością i tępym uporem Toma, dla którego nauki mistrza okazały się głębokimi rowami, z których za nic nie potrafił wypełznąć na otwarta przestrzeń samodzielnego myślenia.
Naiwności fabuły i kompletny brak sensu wielu wydarzeń nie pomagają w pozytywnym odbiorze tej książki, ale dzieci może będą z niej zadowolone. Z pewnością też doczekamy się kontynuacji :-(.