Mumia

Książka przenosi nas do starożytnego Egiptu nad Nil, który był fundamentem życia i świętą rzeką...
Poznajemy tam Mose - młodego mężczyznę, świeżo po ścięciu włosów, którego spotyka osobista tragedia, a on przysięga zemstę...
Jednocześnie wokoło słychać głosy o nadchodzącej mumii, która zwiastuje koniec Egiptu.
Czy Mose pomści rodzinną tragedię, która spotkała go z rąk zbieraczy podatków faraona Echnatona?
Czy pogłoski o zbliżającej się mumii okażą się prawdziwe?

Cudownie było przenieść się do krainy słońca, faraonów i z każdą kolejną kartką zanurzać w gorący, surowy i piaszczysty klimat Egiptu.
Historia wciągnęła mnie już od pierwszej strony i trzymała w napięciu aż do końca!
Mamy tutaj elementy fantastyki i horroru, elementy historyczne i te, które wynikają z bogatej wyobraźni autora!
Wielowątkowa, dynamiczna fabuła, zaskakujące zwroty akcji i mnogość wydarzeń nie pozwalała się nudzić i zmuszała do skupiania uwagi na najwyższych obrotach (bo inaczej bym się pogubiła 😅)...
Styl pisarski jest prosty i przystępny, co sprawia, że czyta się szybko i przyjemnie!
Mimo pewnych błędów stylistycznych i językowych (których nie da się nie zauważyć) książka wciąga, zasługuje na uwagę i polecenie!
Z pewnością siegnę po drugi tom! 😍

I ta PRZEPIĘKNA okładka! 😍
😊
Serdecznie polecam!

Trochę mam wrażenie, że czytałam o niczym. Wydaje się, że historia ma fantastyczny klimat (mówię tu z perspektywy osoby która ma zerowe pojęcie o starożytnym Egipcie), ale on sam nie sprawia, że ta książka staje się czymś więcej niż jest. A jest kalką chyba każdego znanego filmu o mumii, chwilami miałam wręcz przed oczami konkretne z nich sceny. Nie lubię czegoś takiego, cenię kreatywność. Cała historia jest też nierówna, wprowadzenie ciągnęło się wieki, a i tak było tym fajniejszym etapem. Druga część, ta gdy Mose (główny bohater) dorasta w zemście, przemknęła w sekundę. Ostatni etap z kolei znów się ciągnął i ponownie było to o niczym i musiałam niektóre fragmenty czytać parę razy żeby zrozumieć co się dzieje. Niedorzeczne fiku miku z mumią przemilczę, nie zasługuje to na komentarz. Rozwiązanie tego bałaganu było… w porządku, choć klocki bardzo szybko wskakują na miejsce i miałam myśl, że mogło zostać rozwiązane lepiej i wcale nie trzeba było tak kombinować. Myślę, że może mieć to swoich fanów, bo sam temat Egiptu jest czymś nowym w polskim światku (dopóki Mróz nie dorwie się do tematu).