Nadciągająca fala

Autorka „Czarnego morza”, które wciągnęło mnie w swoje mroczne otchłanie w ubiegłym roku, wraca z nową, niesamowitą powieścią. Już sam tytuł, „Nadciągająca fala”, wzbudził we mnie poczucie niepokoju i oczekiwania na coś nieuchronnego i ostatecznego. I to co przychodzi, nadciąga z siłą żywiołu, przed którym nie sposób uciec.

Życie Anki nie rozpieszcza. Ojciec ginie w wypadku, a matka tonie na oczach córki pozostawiając ją z olbrzymią traumą i panicznym strachem przed wodą. Wszystko się zmienia gdy poznaje Emila. Mężczyzna nie tylko pomaga jej pokonać własne fobie, ale ofiarowuje jej coś więcej – miłość. Mimo olbrzymich obaw zakochana kobieta angażuje się w ten związek całą sobą. Nawet gdy Emil odkrywa przed nią swój sekret, dziewczyna nie jest już w stanie się wycofać. Czy miłość rzeczywiście jest ślepa? Czemu Anka ignoruje wszelkie znaki na niebie i ziemi, które krzyczą UCIEKAJ!

A tych sygnałów pojawia się coraz więcej. Przerażające sny, budzące lęk dziwne widzenia. Ani bohaterka, ani czytelnik nie jest już w stanie odróżnić fantazji od rzeczywistości. Czy to wszystko dzieje się w jej głowie? Może winny jest nieziemski upał, będący przyczyną wielu niepokojących zjawisk? Martwe ryby, przemykające szczury, atakujące roje os, skoszone gradem zakrwawione ptaki. To wszystko buduje złowróżbne tło dla zdarzeń, które mają dopiero nadejść…

Akcja rozgrywa się nad morzem, ale tytuł ma przede wszystkim znaczenie metafory...

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Wielka Litera.

,, Myślisz, że miałyśmy te same halucynacje?- spytała z powątpiewaniem Anka, jednak po cmentarzysku ryb i ataku roju była skłonna uwierzyć we wszystko. Nawet w zbiorowe halucynacje".

Oj ta pozycja z pewnością namiesza wam w głowie. Od momentu poznania pierwszej bohaterki co jakiś czas dzieją się dziwne rzeczy. Wszystko wydaje się być prawdziwe i wymyślone jednocześnie. Nie wszystkie katastrofy widzą inni ludzie. Bohaterka zaczyna więc podejrzewać, że prześladują ją halucynacje. W jednej chwili kogoś widzi, a zaraz potem rozproszona przez kogoś innego, spoglądając we wcześniejszym kierunku, już go nie widzi. Takie sytuacje zaczynają dziać się coraz częściej, co zwiększa nasz strach. Zupełnie jakbym podążała schodami do piekła, gdzie z każdym krokiem, a tu przeczytaną stroną, oglądam coraz bardziej niepokojące sceny. Jest to bardzo ciekawe i zdradliwe. Przez dłuższy czas nie wiem, czy to halucynacje, czy faktycznie może ktoś chce namieszać jej głowie. A może to początek choroby? Albo trauma z przeszłości, która wciąż prześladuje ją każdego dnia...
W historii zainteresowała mnie postać Emila. Niby się znają, niby sobie ufają, a jednak co jakiś czas Anna na niego natrafia. Przypadek? Twierdzi, że chce jej we wszystkim pomóc, jednak jak się później okazuje, on nie zna jej historii. Skąd zatem wie, że jest jej potrzebna pomoc? Im dalej czytałam, tym wiedziałam mniej. Tajemnice się pogłębiały i ...

Druga książka autorki, którą miałam przyjemność czytać. W swoje książki, co jest specyficzne do jej twórczości wplata ona elementy fantastyki. Są one jednak bardzo subtelne i nie przeważają nad całą powieścią i ja bym je bardziej potraktowała jako pewną metaforę i zwrócenie uwagi na niektóre elemementy.

W tej książce urzekł mnie morski klimat! Mamy Ankę, która od lat boi się wody, a mimo to uwielbia spędzać czas na plazy i blisko morza. To właśnie tam poznaje Emila, który od razu wkraca do jej życia i wprowadza w nim trochę zamętu i... miłości! Dziewczyna szybko dostosowuje swoje życie pod niego, wprowadza się do jego mieszkania i odkrywa pewną tajemnicę jaką przed nią ukrywał. Co to będzie?

Książka ma w sobie mnóstwo opisów i przeżyć oraz myśli głównej bohaterki - mnie momentami to przytłaczało i było ich zdecydowanie za dużo. Historia przez to nie ma tempa i wsystko bardzo mi się dłużyło. Mimo tego było w tej książce coś takiego, co sprawiało, że nie mogłam jej odłożyć w połowie i chciałam przeczytać jądo samego końca. Fabuła również nie jest jakoś bardzo rozbudowana i wszystko dzieje sięw okół tak naprawdę 2-4 osób, które w powieści się pojawiają. Poprawna, ale mnie nie zachwyciła. Mimo to ma swój urok i jestem ciekawa jak rozwinie się pióro autorki i co dalej nam ona zaserwuje!

"Nadciągająca fala" to kolejna książka autorki warta polecenia. Bohaterką jest Anna, mieszkająca w Gdyni, której matka zmarła, gdy była dzieckiem. Poznajemy jej przerażające wizje i koszmarne sny. Czy to efekt wyobraźni, a może te sytuacje są wynikiem traumy z dzieciństwa? Czy Annie grozi niebezpieczeństwo?

Książka wciąga od samego początku, mimo że akcja toczy się powoli. Czytając wyczuwamy panikę, w jaką wpada Anna. Pewnego dnia poznaje Emila, angażuje się w związek z nim. Czy dzięki niemu znikną koszmary Anny? Przeczytajcie, co wyniknie z tej znajomości! Zakończenie zaskakuje!

Po poprzedniej mojej książce "Czarne morze" tej autorki spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Sam opis z okładki "Upał dziesiątkuje ludzi, szpitale są przepełnione, a na cmentarzach zaczyna brakować miejsc. Giną zwierzęta, morze zamienia się w cmentarzysko ryb, wygłodniałe mewy krążą nad Gdynią" zapowiada jak dla mnie mroczną książkę. Poza wzmiankami o tym dosłanie w kilku miejscach to ta książka jest zupełnie o czymś innym.
Główną bohaterką jest Anka, która boi się wody. W wieku szesnastu lat była świadkiem jak jej mama, znakomita pływaczka utonęła. Ojciec pracował w stoczni, gdzie przewróciła się ogromna suwnica. Jako młoda dziewczyna została sama przez co długo uczęszczała na terapię, aby jakoś poukładać sobie życie. W końcu Anka poznaje Emila. Po pewnym czasie okazuje się, że Emila ma córkę, a nawet dwie córki bliźniaczki. Dziewczyny początkowe dobrze się ze sobą dogadują, ale to się bardzo szybko zmienia. Anka zaczyna mieć dziwne wizje i halucynacje. Czy kolejne przerażające wizje to tylko efekt bujnej wyobraźni, czy grozi jej prawdziwe niebezpieczeństwo? I dlaczego osoby próbujące ją ostrzec ulegają dziwnym wypadkom?