Powieść niniejsza jest, chronologicznie, dalszym ciągiem "Drogi donikąd.To znaczy, przedłużeniem jej w czasie, ale tylko częściowo w tym samym terenie. Z Przedmowy, J.M.
“Mnie zastanawia tajemnica zła. Sądzę, że to najgłębsza ze wszystkich takjemnic, która odradza się w każdym człowieku codziennie i codziennie. Chyba najbardziej powtarzalna rzecz na świecie. Niezmienna i nie ulegająca ewolucji. A przecież nic nie stoi w miejscu, a ku czemuś się skłania. I otóż ten skłon, spad, wydaje mi sie stale ku gorszemu niż było.”
“Pierwszą ofiarą każdej wojny pada zawsze prawda.”
“Do czego człowiek jest najbardziej przywiązany? - Do dachu nad głową - To tłumaczy, dlaczego Eskimosi nie ruszają w wędrówkę w poszukiwaniu ciepłych krajów.”