Opinia na temat książki Nie zapomnij o mnie

Nie wiem kto wymyślił blurb do tej książki, ale wyobraźnia poniosła tę osobę w złą stronę.

"[...] notuję w pamięci, że wyczynowa zdolność dostrzegania pozytywnych stron u każdego - ta, którą wpaja się zwłaszcza dziewczynkom: bądź wdzięczna, uśmiechnij się! - nie zawsze wychodzi nam na zdrowie."

Miało być zabawnie i romantycznie, a tak naprawdę wyszło poruszająco i nostalgicznie. To, że główna bohaterka Georgina, na każdym kroku sypie żartami (najczęściej na swój temat) jak zawodowy komik, nie czyni tej historii lekką komedią. Mhairi McFarlane używa w tym przypadku autoironii jako tarczy i zbroi.
Myślę, że najbardziej wzbudzającą emocje kwestią tej książki jest złożona osobowość Georginy. Wbrew wszelkim stereotypom przypisanym blondynkom, nie jest głupią kozą z kulejącymi szarymi komórkami, a wrażliwą, oddaną i uważną kobietą, której jedynym grzechem jest ciągła potrzeba akceptacji ze strony otaczających ją ludzi.
Oczywiście poza całą powagą historii niespełnionych marzeń, autorka genialnie bawi się dialogami. Bohaterowie są dowcipnie uszczypliwi, dzięki czemu wielokrotnie można wybuchnąć śmiechem (co powoduje ogólną konsternację, kiedy czytacie gdzieś między ludźmi).
Sam wątek pierwszej miłości, który jest marketingową dźwignią, pojawia się dość późno, więc trzeba wykazać się cierpliwością, ale warto. Ta slodko-gorzka strona relacji między Georginą, a Lucasem jest bardziej skomplikowana niż wydaje się na pierwszy rzut oka i uwierzcie, doprowadza do łez (wiem z doświadczenia, choć trudno doprowadzić mnie do stanu, w którym kończą mi się chusteczki).

Ciągle mam poczucie, że o tej historii nie da się tak po prostu napisać. Jest jeszcze wiele istotnych wątków, jak choćby relacje w rodzinie Georginy, ale raz, że za mało tu miejsca, a dwa, że wtedy nie musielibyście czytać książki! A warto ją przeczytać, tak z całego serducha wam proponuję - dajcie się wciągnąć w tę niebanalną opowieść!