Opinia na temat książki Nielegalni

Pomruk czterech wirujących silników potężnego airbusa 340 zapowiadał bliski start.

Długo przymierzałem się do recenzji, której na NK książka Severskiego jakoś się nie doczekała, mimo że przeczytało ją niemal 50 użytkowników portalu. Jednak...też mi się nie chce? Nie mam nic istotnego do powiedzenia o tej prozie? Tytuł już miałem: Patriotyzm Starych Kiejkutów albo Bohaterscy szpiedzy-patrioci ze WSI. Bo widać od razu, z której politycznej opcji autor się wywodzi: IPN jest "be", to tam siedzą szpiegowskie wtyczki i polityczni karierowicze, a stary kontrwywiad wcale nie współpracował z KGB, tylko kierował się polską racją stanu. Aha... Nie wierzę też w przyjaźń oficerów wywiadu z przeciwnych stron linii politycznego konfliktu (polski kontrwywiad vs. GRU), chyba że jej korzenie tkwią mocno jeszcze w PRLu...

Mimo to jest to niewątpliwie trzymający napięcie thriller szpiegowski, prawdopodobnie ze znajomością realiów pracy w wywiadzie (nie jestem tego w stanie zweryfikować), z interesującym wątkiem rosyjskiego nielegała (Jorgensen) w Szwecji, który perfidnie, jeszcze jako dziecko z białoruskiej wsi na dawnych terenach Polski, został zwerbowany i wychowany na szpiega działającego przeciwko swojemu krajowi, choć to właśnie KGB wymordowało jego rodzinę (tyle, że on o tym nie wie). Tak działa wychowanie w kłamstwie, którego doświadczają zresztą do dziś na masową skalę Rosjanie.I Severski to dostrzega, za co plus dla niego. Wątek polski i białoruski mimo barwnych postaci pociągał mnie jakoś mniej. Nie mogłem uwierzyć autorowi do końca, że Wolf za każdym razem ogrywał swego znajomego z GRU... W dodatku mając przeciw sobie także swoje własne nieudaczne dowództwo, które mu nie ufało. Taki był z niego patriota! Nie chciało mi się też zadać sobie minimalnego trudu, by dokładniej w czasie umiejscowić akcję powieści. Sądzę jednak że jest to pierwszy, krótki okres rządów PiS (zapewne to ta "Partia Brzydkich" z książki - wiadomo, kryterium urody w polityce najważniejsze!) - wystarczy spojrzeć, kiedy powieść została wydana: w 2011 roku. Śledząc na kartach powieści karierę Konrada Wolfa pomyślałem, czy autor nie inspirował się aby w jakiejś mierze własnym życiorysem. No i nie dziwi narzeczona Konrada (Cóż za imię dla oficera SI! Ani chybi Severski nawiązuje tu do Mickiewicza: Konrad Wallenrod, a być może nawet Dziady!) w TVN - bo w jakiej innej telewizji miałaby pracować, jeśli nie w tworzonej właśnie przez WSI?!

Jako pozycja rozrywkowa i taki trochę odmóżdżacz da się czytać. Choć do języka literackiego można by mieć spore zastrzeżenia, to autora cechuje niewątpliwie nieco wyższa inteligencja niż przeciętna współczesnego polskiego powieściopisarza.

No i nawet gdyby w KGB tak umieli śpiewać...Не для меня

... to mnie i tak nie bierze romantyka morderców.

notatki > bulwar Sahajdacznego w Mińsku, sprawa Ames-Lebiedź, szpieg Złotowski, lokowanie produktu: buty Reporter i Vagabond, nóż taktyczny Gerber, latarki Super Tac, łódź Bavaria 29 Sport; Riksdag - lwy polskie - Peter Englund; pendeltag, raggare, otaku, meido (Mikael Stenkvist); zespoły szwedzkie: Vikingarna, Kikki Danielsson, Why Worry-Dire Straits, Akersberga, Jarvafaltet, stacja Lungna Favoriter 104,7FM, Kanał Gotyjski? kino neonoire, unihokej, James Woods w Salmadorze, Tunnbrodsrolle, zimny fil, Wstawajtie ljudi russkije, bokser Wałujew, toast KGB: Cztoby dieńgi byli i chuj stojał, [kebabu, ale laptopa...ech], sieć Comviq, łotewski: Labrit! Laipni ludzam! Labvakar!, nexus, fy fan! perkele! zamach na Golicyna (14.X.1903 - ormiańska partia "Hunczak"), Martti Ahtissari, Kolvisto, kieliszki z Schreiberhau, klon Angletona, pocisk typu Para, piosenka: One More Kiss (piosenka Vangelisa do filmu Blade Runner), polski sklep na Torsgatan w dzielnicyVasastan, jezioro Melar, MGiMO, "kim jest dzisiaj Milczanowski?", skala Generała Stakana, Rupert - "najwytrwalszy turysta sejmowy", muzyka Kilara do Dziewiątych wrót Polańskiego, Не для меня: a dla mienia kusok swinca/On w tieło bieloje wopjotsja / I sljozy gorkije proljutsia / Takaja żizń, brat, żdiot mienia (ros. pieśń ludowa pt. Не для меня - np. w wykonaniu grupy Бабкины внуки).
Lit: Władimir Abarinow: Oprawcy z Katynia, Swianiewicz, Archiwum Mitrochina, spotterzy-biwak, Mikael Stenkvist, Lapidus - promotor Sztokholmu jako miasta zbrodni, Zacharski: Rosyjska ruletka, Nazywam się Zacharski.