Niewłaściwa rodzina

Choć nie było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Tarryn Fisher, to jednak za każdym razem w głowie mi się nie mieści, jaka niczym nieokiełznana wyobraźnia nią kieruje. Autorka ma tendencję do lekko psychodelicznych i raczej niemożliwych do spełnienia w życiu realnym scenariuszy, ale gdybym szukała stricte realizmu, czytałabym tylko reportaże, czy powieści true crime, a ja od książek wymagam jedynie dobrej rozrywki, i tutaj ją dostałam. Główną cechą tej powieści jest nieprzewidywalność, bo któż byłby w stanie dociec, którymi ścieżkami podąży nieposkromiony umysł pisarki. Ale najbardziej zaskakujące w tym wszystkim jest to, że autorka zainspirowała się prawdziwą historią ludzi, którzy odkryli w szafie "lokatora na gapę" mieszkającego w niej od miesięcy. Cóż nie raz się przekonałam, że to właśnie życie pisze najlepsze scenariusze.

Z pozoru idealne małżeństwo Crouchów przeżywa kryzys, czego świadkiem jest Juno, emerytowana terapeutka. Kobieta pragnie im pomóc, by odwdzięczyć się za okazaną życzliwość. Kim naprawdę jest Juno i jakie skrywa sekrety?

"Niewłaściwa rodzina" dotyka wielu ważnych i bardzo aktualnych kwestii społecznych, takich jak zdrowie psychiczne czy bezdomność. Autorka dość przekonująco pokazuje, że takie problemy mogą stać się udziałem każdego z nas. Choć główne bohaterki, którymi są Juno i Winnie bardzo się od siebie różnią, to zarazem mierzą się z podobnymi problemami. Dzieli je wiek i status ekonomiczny, łączy poszukiwanie spokoju du...

Emerytowana terapeutka Juno chciała się już do końca swoich dni otaczać spokojem i cieszyć każdym dniem. Dlatego zamieszkała z rodziną Crouch, która to wydała jej się nadzwyczaj interesująca i pasująca idealnie do jej wymagań. Jednak jak to w życiu bywa nic co dobre nie trwa wiecznie, a kobieta odkrywa, że sielski obraz rodziny to tylko przykrywka i jak każdy mają swoje sekrety. Juno chce im pomóc, jednak sama skrywa własne tajemnice.

Tym razem niestety nie poczułam chemii z książką. Niepozorna i nie przytłaczała swoją objętością, jednak wnętrze i jej konstrukcja całkowicie mnie wymęczyły.
Wewnętrzne monologi bohaterów i ich charaktery sprawiały, że nie mogłam do nikogo niestety poczuć sympatii, a to już dużo jeśli chodzi o całą resztę.
Lubię thrillery, ale jeszcze bardziej lubię kiedy coś się w nich dzieje, kiedy to dostaję jakieś emocje towarzyszące podczas poznawania i odkrywania głównego wątku.. W przypadku "Niewłaściwej rodziny" dostajemy ważne tematy, na czasie, jednak tempo i wiarygodność pozostaje dla mnie mało prawdopodobne.

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Fisher, jednak mam na półce inną książkę autorki i dla ponownej szansy przeczytam ją w najbliższym czasie. Aby sprawdzić czy jest z mojej strony szansa na polubienie pióra, czy wręcz przeciwnie i w tym przypadku nie będziemy sobie wchodzić w dalsze historie.

"Wydawali się szczęśliwą rodziną, jak niegdyś była szczęśliwa rodzina Juno. Mało kto jednak potrafi docenić szczęście. Ludzie szukają dziur w całym, skubią nitki, aż wszystko zaczyna się pruć."

Tarryn Fisher w "Niewłaściwej rodzinie" stworzyła dwie postacie, które na pierwszy rzut oka są współczującymi, empatycznymi, niosącymi pomoc potrzebującym kobietami. Jednak pod tą cudowną skorupką są egoistkami. Dlaczego? Przecież powinno się to kłócić z pięknymi cechami, którymi się wyróżniają, prawda? A jednak jest to możliwe, ale żeby dowiedzieć się w czym naprawdę tkwi problem, trzeba przeczytać tę historię.

Wątek bezdomności totalnie mnie zaskoczył, ponieważ od początku nic nie wskazywało na to, że wspomniana bezdomność się pojawi. Zwłaszcza kiedy osoba bezdomna żyje kątem u ciebie w domu. Tak, dobrze przeczytałaś/eś. Juno, która kiedyś była terapeutką, chciała tylko spokoju na starość. Ciąg zdarzeń sprawił, że została świadkiem życia Crouchów i tego, jakie tajemnice skrywali.

"Niestety trafiła na niewłaściwą rodzinę, rodzinę z głębokimi, mrocznymi sekretami."

Poznajemy Juno i Winnie, ich teraźniejsze życie, a także przeszłość, która w końcu powraca i burzy dotychczasowy spokój, o ile można mówić o spokoju, kiedy ma się coś na sumieniu.

Akcja brnie niespiesznie, zagłębiamy się w życie bohaterów i w przypadku tej historii jest to świetny zabieg. Przyznaję, że to co robiła Juno i nieświadomość gospodarzy domu sprawiała, że ciary...

Historię "Niewłaściwej rodziny" poznajemy z perspektywy dwóch kobiet: Winnie - żona, matka wychowująca syna, kiedyś pomagała ludziom z problemami psychicznymi i Juno - terapeutka, która kiedyś miała rodzinę, dziś jest bezdomna i chora.

To bardzo dziwna historia. Pierwsze około 100 stron mało się dzieje, akcja wolno się toczy. W książce jest mało dialogów, przeważają długie opisy wydarzeń. Ale później akcja robi się interesująca. Stopniowo poznajemy przeszłość rodziny Winnie. Okazuje się, że 14 lat popełniła ona poważny błąd. Wtedy zamazuje się obraz idealnej rodziny, sprawa z przeszłości ciągle żyje w głowie Winnie. Również Juno miała swoje sekrety.

Historia robi się coraz ciekawsza, zaskakuje nowymi informacjami z przeszłości, z mrocznym finałem.

Przeczytajcie, co łączy te dwie kobiety, poznajecie ich sekrety, im bliżej końca, tym więcej emocji, wtedy już nie można odłożyć tej lektury. To dość dziwna, mroczna historia, ale z niezłym zakończeniem. Warto dać szansę tej "Niewłaściwej rodzinie".

Juno znalazła się w tym domu przez przypadek, obserwacje rodziny tylko utwierdziły ją w tym, że tu będzie żyła w dostatku i spokoju. Dla niej było to idealne małżeństwo, bogaci, z pięknym mieszkaniem i nastoletnim synem. Jednak jeden dzień i jedna kłótnia niszczy ich idealny obraz. Juno pragnie dowiedzieć się czegoś więcej o Winnie i Nigelu oraz o ich ukrywanej tajemnicy.

Jest to kolejna pozycja, z którą mam problem i nie wiem co z nią zrobić. Jak najbardziej wpisuje się ona w gatunek thrillera psychologicznego i zakończenie bardzo mi się podobało, gdyż akcja rozegrała się bardzo szybko i sprawnie, no i oczywiście nie do rozkminienia. Jednak początek niezbyt udany, ciągnął się jak flaki z olejem, przez co mam kłopot z oceną. Książka jest podzielona na trzy części z czego dwie pierwsze są bardzo krótkie natomiast ostatnia wręcz przeciwnie. Rozdziały są opatrzone imieniem Juno i Winne to wtedy wchodzimy do ich głowy i widzimy jak one to wszystko widzą, to dzięki nim poznajemy ukrytą Tajemnicę. Wątki, które są w niej poruszone to bezdomność, poświęcenie rodzinie, które nie zawsze wychodzi na dobre oraz wyczekiwanie upragnionego dziecka. Tematy ważne i bardzo potrzebne. Niestety tylko ten początek, no cóż, nie zawsze będzie idealnie.

Ile przerażających tajemnic zmieści się pod jednym dachem?

"Juno, emerytowany terapeutka, pragnęła tylko spokoju i dostatku. Dlatego wybrała Crouchów".

Te dwa zdania skusiły mnie by się sięgnąć po tę książkę.
Niedawało mi spokoju o co tu chodzi. 🙂

Winnie i Nigel to zamożne małżeństwo mieszkające wraz ze swoim nastoletnim synem w pięknym domu. Nie mieszkają jednak sami.
Juno to bezdomna emerytka, która zamieszkuje u Crouchów. Sęk w tym, że oni o tym nie wiedzą. Uwiła sobie przytulne gniazdko pod podłogą, a korzysta z dobroci domu w nocy lub kiedy nikogo nie ma .
Pewnego dnia podsłuchana kłótnia niszczy idealny obraz rodziny, a Juno postanawia pomoc.
Winnie prześladują wydarzenia z przeszłości, a jej mąż miał w nich swój udział.
Czy uda się dotrzeć do prawdy i rozwiązać tajemnicę sprzed lat?
"Niewłaściwa rodzina" to dla mnie powieść obyczajowa z elementami thrillera.
Tu nie ma krwawej, wartkiej akcji.
Jest za to tajemnica, która nie jest już bezpieczna i zaczyna powoli niszczyć rodzinę.
Fabuła bardzo powoli się rozkręca, wręcz żółwim tempem, ale później jest ciekawie i nawet zaskakująco.
Autorka miała ciekawy pomysł na fabułę, ale dzika lokatorka o której nikt nie wie średnio mnie przekonuje.
Momentami jej zachowanie było dosyć ryzykowne i że nikt tego nie odkrył.
Jednak autorka taką miała wizje na Juno i pomijając ten "szczegół" świetnie odegrała swoją rolę w całej historii.

Są tacy autorzy, których czytamy bez względu na to co napiszą. Dla mnie jedną z takich pisarek jest Tarryn Fisher. Czy to powieść psychologiczna, thriller czy romans, za każdym razem ta książka ma to coś, a co miała "Niewłaściwa rodzina"?

Zacznę od tego, że jest to powieść z tych statecznych, dających czas na przemyślenia, z powolną akcją, ale cały czas trzymającą w napięciu. Bo kto miał już okazję czytać coś od Fisher, ten wie, jak nieprzewidywalna w swoich książkach jest to osoba. A fabuła jest świetnie pomyślana, wymyślona i kreatywna. A w dodatku cały czas, gdzieś z tyłu głowy można sobie zadawać pytanie: Czy to jest realne?, a odpowiedź jest twierdząca.
Wydarzenia poznajemy z dwóch perspektywy, tajemniczej Juno, oraz trochę neurotycznej Winnie. Obie żyją obok siebie, jednak tylko jedna z nich ingeruje w życie tej drugiej, co patrząc z boku, jest mocno przerażające.

Książka podobała mi się, chociaż Fisher ma już lepsze w swoim dorobku. Jednak nikt nie pisze tak pokręconych thrillerów, które trzymają w napięciu do ostatniej strony. Jest tajemniczo, klimatycznie i przejmująco.