Nowa szansa

Lubicie czytać serię czy książki jednotomowe?

Bardzo lubię czytać zarówno książki jednotomowe, jak i serie książkowe, zwłaszcza gdy polubię głównych bohaterów.

Tak, więc musiałam sięgnąć po kolejny tom cyklu „Bracia Winslow”, pod tytułem „Nowa szansa” autorstwa Max Monroe.

Powiem Wam, że szkoda, że to już ostatnia część i przykro mi, że więcej nie przeczytam o dalszych losach rodziny Winslow. W tej części poznajemy bliżej Remingtona, który niespodziewanie wpada na znajomą z lat szkolnych Marię.

Kiedyś tworzyli parę, aż do momentu gdy ich ścieżki się rozeszły. Oboje mają za sobą spory bagaż życiowych doświadczeń. Pewnego dnia Maria spotyka w windzie Rema, która ulega awarii. Czy po uwolnieniu z windy życie Marii i Rema będzie takie samo?

Jak zwykle otrzymałam świetną historię pełną wydarzeń, jednocześnie ze sporą dawką emocji, które towarzyszyły mi do samego końca. W powieści nie brakuje również trudnych tematów, które zostały zręcznie wplecione przez autorkę.

Maria jest to silna, twardo stąpająca po ziemi kobieta, która właśnie straciła siostrę, a pod sercem nosi małe maleństwo.

Remy to przystojny, twardy facet, który po rozstaniu z narzeczoną, postanawia nie wiązać się na stałe.

Całej fabuły dopełniają humorystyczne sceny, a także cięte dialogi pomiędzy Marią, a braćmi Remingtona. Bohaterowie przedstawieni bardzo realnie, tak samo jak ich emocje, rozterki, sceny namiętności wyważone, subteln...

„Nowa szansa” to jedna z tych historii, przy których przymykam oko na wady, bo przecież nawet te najukochańsze książki je mają.

„Nowa szansa” to przepiękna historia o miłości, która już raz się wydarzyła, ale w niewłaściwym czasie. Teraz, ponad dwie dekady póżniej, dwoje ludzi niegdyś będących dla siebie całym światem los znów pcha ku sobie.

Czwarta część serii o braciach Winslow to opowieść o najstarszym z piątki rodzeństwa: Remingtonie. To właśnie on zawsze najbardziej mnie intrygował. To dzięki niemu jego rodzina stanęła na nogi, on po odejściu ojca mimo młodego wieku wziął na siebie wiele obowiązków. To właśnie jego porzuciła przed ołtarzem kobieta i to on, mając niespełna 20 lat przeżył miłość swojego życia. Ta część pokazuje Remiego jako czułego, rodzinnego i opiekuńczego mężczyznę. W dalszym ciągu jego rodzina jest dla niego priorytetem, jednakże w jego sercu jak się okazuje jest jeszcze miejsce dla dwóch kolejnych osób.

Maria jest kimś z przeszłości głównego bohatera. Matko, kocham ją. Kocham! Autorki zadbały o to, by o pierwszych chwil jej historia łapała za serce: kobieta została sama na świecie, straciła matkę, kochaną siostrę i szwagra, a pod sercem nosi ich dziecko. W ten sposób niesamowicie ambitna pracoholiczką będzie miała na głowie niemowlę i firmę. Chwile jej bezsilności, starania o to, by wspólne dzieło jej i siostry funkcjonowało na najwyższym poziomie, by malutka Izz miała wszystko, czego...