Opinia na temat książki Nowiny ze świata
Przeczytane
Kapitan Kyle Kidd wierzy, że na tym świecie "liczy się to, co zapisane". Podróżując po Teksasie jest pewnego rodzaju posłańcem, dostawcą nowin ze świata.
"Doszedł do wniosku, że tak naprawdę, w głębi ducha, ludzie potrzebowali nie tylko wiadomości, ale też opowieści o dalekich lądach i sprawach tajemniczych, serwowanych jako konkretne fakty. On zaś dostarczał im te nowiny."
Pewnego dnia jego znajomy zwraca się do niego z nietypową prośbą - za pięćdziesiąt dolarów w złocie ma przewieźć porwaną przez Indian dziesięcioletnią dziewczynkę do San Antonio, gdzie żyją jej jedyni krewni. Kapitan przystaję na propozycję, jednak nie zdaje sobie sprawy z tego jak trudna i niebezpieczna będzie to podróż.
Johanna/Cykada - dwukrotnie wyrwana ze swojego świata, najpierw przez Indian z rodzinnego domu, później przez żołnierzy, wykupiona za kilka sztuk srebra i koce - jest zagubionym dzieckiem potrzebującym pomocy. Pobyt u Kiowa zmienił ją na zawsze i dziewczynka nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Kapitan Kidd staje się dla niej pewnego rodzaju pomostem między światem białych, a tym, w którym żyła przez ostatnie cztery lata. Cykada nie chce wracać do poprzedniego życia, co dodatkowo utrudnia sprawę. Należy do plemienia Kiowa i nic nie jest w stanie tego zmienić.
Po dzieło Paulette Jiles sięgnęłam po obejrzeniu filmu o tym samym tytule, w którym w rolę Kapitana Kidda wcielił się Tom Hanks. Mimo drobnych różnic, dotyczących zwłaszcza początku powieści, film wiernie oddaje klimat książki. Jeśli chcecie by Dziki Zachód choć na chwilę zagościł w Waszym domu, polecam obejrzeć tę ekranizację. Świetna gra aktorska, piękne kadry i doskonała praca kamery. Przyjemność z oglądania gwarantowana.
Nie umiem określić co podobało mi się bardziej - "Nowiny ze świata" w formie pisanej czy oglądanej.
Ale! - w książce relacja Kapitana Kidda i Johanny jest przedstawiona lepiej i bardziej mi odpowiadała. Mężczyzna dokonał wręcz niemożliwego - przeprowadził dziewczynkę bezpiecznie przez dziki Teksas w wyznaczone miejsce, a cała podróż zamieniła się w zwariowany i nietypowy western, przez to tak bardzo pokochałam "Nowiny ze świata".
Książka ma niepowtarzalny klimat. Przy czytaniu towarzyszy nam zapach kurzu, deszczu, błotnistej rzeki, wysuszonej trawy i boczku! A dzwiek trzeszczącego, drewnianego wozu miesza się z dźwięcznym śpiewem Johanny i śmiechem Kapitana Kidda.
W jednej chwili przenosimy się do świata Paulette Jiles, spiesznie podążamy za ludźmi, którzy porzucają swoje obowiązki, wybiegają z ciepłych domów, zostawiają gospodarstwa by posłuchać nowin ze świata.
Cudowna książka, którą musicie koniecznie poznać.
To jak powieść mocno chwyta za serce najlepiej oddaje ten cytat.
"Może życie to po prostu przenoszenie wiadomości. Trzeba przetrwać, żeby nieść je dalej. Może mamy tylko jedną wieść, otrzymujemy ją w chwili narodzin i nigdy nie mamy pewności, co właściwie zawiera: może jest zupełnie bez związku z nami samymi, ale musimy ją osobiście nieść przez całe życie, krok za krokiem, a na końcu oddać wciąż zapieczętowaną."
Ocena:
Data przeczytania: 2021-02-28
× 1
Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
/781ed805d29dc8770b098e018eaca5ec/n/nowiny-ze-swiata)
2 wydania
Nowiny ze świata
Paulette Jiles
7.8/10
Seria:
Poza serią
(Wydanie I, Wydawnictwo Czarne, Sękowa, 2018) "Nowiny ze świata" - Gdzie jest skała, na której zostałam zbudowana? Rok 1870. Kapitan Jefferson Kyle Kidd, siedemdziesięcioletni wdowiec, weteran kilku...
Komentarze
Pozostałe opinie
Rzeki, góry, wąwozy, preria... Droga łącząca oddalone o wiele mil od siebie teksańskie miasta. W drodze samotny wóz ciągnięty przez klacz o szpotawej nodze, a na nim pokrzywdzone dziecko i doświadczo...
Od początku 2019 nie ruszam się z Teksasu, literacko. Znów wzięłam do ręki powieść dziejącą się w tym stanie, w drugiej połowie XIX wieku. Tym razem motywem przewodnim była podróż emerytowanego kapita...
@zooba
"Kapitan Kidd rozpostarł "Boston Morning Journal" na pulpicie i zaczął czytać artykuł na temat Piętnastej Poprawki do Konstytucji." Gdzieś około trzydziestej strony zacząłem już pomstować na siebie, ...
