O czym wiedziała Maisie

 Pierwsza powieść, jaką przeczytałam Henry'ego James. Czytałam różne opinie: ciężka, trudna, szokująca, brutalna... - jedno jest pewne to, że jest ona wciąż aktualna, pomimo różnicy czasu.

Rozczarowałam się - to pierwsze, co przychodzi mi do głowy. Czytałam tę powieść już jakiś czas temu, ale pamiętam jak bardzo mi ciążyła. Henry James nie pisze porywając czytelnika w świat dziecka. Maise wydaje się jakaś niedorozwinięta, wiele razy byłam zdziwiona jej zachowaniem. Rozumiem, że to dziecko, ale litości!

Rodzice smarkatej, to banda zadufanych w sobie bogaczy. Matka egoistka, oschła baba, dla której liczył się tylko młodszy kochanek. Ojciec nie lepszy, także związał się z młodą lalą, a dzieciaka miał w nosie. Czy ktoś tam w ogóle był normalny oprócz służącej, która sama się wszystkim zajęła?

Autor pomimo, iż pisze o tematach wciąż aktualnych, jest powieścią mocno ograniczoną. Brakowało mi krzyku dziecka, jakiejkolwiek reakcji; zamiast tego nieustanna postawa: "zbędnego bagażu". Rozumiem, że to dawne czasy i szacunek do rodziców był większy, a przynajmniej tak się wydawało, ale bez jaj! Ta mała zachowywała się jak kukła, a nie żywe stworzenie!

Nie polecę tej książki, chyba że fanom nudy, albo rodzicom tak głupim, że muszą sobie sami podbudować własne ego i pocieszyć się, że są ludzie gorsi.