Obiecaj, że mnie kiedyś odnajdziesz

Wojenna zawierucha zmusiła rodzinę polskiego pochodzenia do porzucenia dotychczasowego dostatniego życia i przesiedlenia się. Ojciec i syn występują do partyzantki, w domu zostaje matka i dwie córki, z których starsza ginie zamordowana w lesie, w niejasnych okolicznościach.

Gdy Hania spotyka Hansa, początkowo nie rozpoznaje w nim dawnego towarzysza dziecięcych zabaw. Nieoczekiwane pojawienie się między nimi uczuć, postawi ich przed dramatycznym wyborem: miłość czy ojczyzna?

"Obiecaj, że mnie kiedyś odnajdziesz" Anny Ficek to sentymentalna i pełna nostalgii opowieść o miłości, która narodziła się mimo wielu przeciwności losu. Kolejny raz przekonuję się, jak uniwersalne są słowa księdza Jana Twardowskiego: "śpieszmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą". Wojna jest tutaj mocnym tłem, które tym dobitniej ma nam uświadomić, jak kruche i ulotne bywa ludzkie życie.

Zważywszy, że to debiut, autorka niezwykle sprawnie posługuje się słowem pisanym. Z ogromną lekkością maluje obrazy przepełnione pewnym czarem i słodyczą. Obserwacja rozkwitającego wbrew wszystkim i wszystkiemu uczucia ma słodko-gorzki posmak. Pisarka niezwykle wnikliwie opisuje wszelakie emocje i kreśli poruszające portrety psychologiczne bohaterów, którzy stali mi się dziwnie bliscy.

Zakazana miłość, fascynujący bohaterowie, intrygujące tło społeczno-historyczne sprawiają, że powieść ta na dłużej zagości w mej pamięci.

Hania wraz z matką mieszka w niewielkiej wsi, a jej brat i ojciec walczą w partyzantce. Pewnego dnia Hania spotyka młodego niemieckiego żołnierza Hansa, który okazuje się jej przyjacielem z dzieciństwa. Pomiędzy nimi rodzi się uczucie, które wydaje się być skazane na porażkę. Czy ich miłość będzie będzie w stanie przezwyciężyć przeciwieństwa losu?

„Obiecaj, że mnie kiedyś odnajdziesz” to nie tylko piękna historia miłości pomiędzy Polką Hanią, a Niemcem Hansem w czasie wojny ale to również historia Polaków, żyjących w niewielkiej wsi podczas wojennej zawieruchy oraz ich próby radzenia sobie w nowej rzeczywistości. Powieść jest niezwykle wciągająca, a fabuł dopracowana od pierwszych stron. Nie brakuje tu rozterek, historii pełnych bólu czy emocji które im towarzyszyły. Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani, mają swoje problemy czy troski. Autora pokazuje również że bez względu na narodowość ludzie są różni, a nie każdy Niemiec był zły.To piękna historia zakazanej miłości która nie miała prawa się wydarzyć, pełna bólu, straty , śmierci najbliższych ale i przyjaźni, poświęcenia oraz zdrada. Zdecydowanie warto po nią sięgnąć.

Czytacie powieści historyczne? Mi kiedyś było z nimi nie po drodze. Teraz coraz częściej znajduję na takie, które trafiają prosto w serce i czytam je z przyjemnością.

Miłość na wojennym tle to chyba jeden z najpiękniejszych tematów w literaturze. Gdy miłość jest zakazana robi się jeszcze ciekawiej. Tak jest właśnie w przypadku Hani, która razem z mamą mieszka na skraju wioski. Jej siostra zginęła, brat i ojciec walczą w partyzantce i co jakiś czas kontaktują się z kobietami. Pewnego dnia Hania spotyka Hansa- nie od razu go poznaje, jednak okazuje się, że to jej przyjaciel z dziecięcych lat. I tutaj zaczyna się piękno i dramat tej historii. Czy Polka może kochać Niemca? Czy takie uczucie ma szansę przetrwać wojnę?

Powieść Anny Ficek dostarcza mnóstwo emocji, bohaterowie są bardzo uczuciowi, rozdarci między tym co dyktuje serce, a rozsądkiem i ostrożnością. Każdy dzień przesycony jest bólem, pamięcią o przeszłości i strachem o życie. Zarówno Hania jak i Hans nie potrafią oprzeć się uczuciom i oboje wiele ryzykują. Być może właśnie ten strach i poczucie ulotności ludzkiego życia podsyca w nich to uczucie. Książka, choć spora objętościowo, nie wymaga wiele czasu na przeczytanie, bo przez tą historię się pędzi wraz z biegiem zdarzeń. Jedyne przez co na początku nie mogłam wpaść w rytm to szybkie zmiany czasowe- nie zawsze byłam pewna czy historia toczy się obecnie czy w przeszłości, musiałam się chwilę zastanowić. Później jest to już dobrze...

Anna Ficek stworzyła wzruszającą i piękną, ale niebanalną powieść obyczajową z historią w tle. Skłaniającą do zastanowienia nad siłą miłości, ale też uleganiem stereotypom i podziałami, jakie tworzymy w naszych głowach.

Wojna zmienia wszystko. Poczucie bezpieczeństwa w permanentny strach. Plany i marzenia w instynkt przetrwania. Rozdziela rodziny i stawia przyjaciół po przeciwnych stronach barykady. Czystą młodzieńczą miłość zmienia w uczucie zakazane, którego ujawnienie grozi śmiercią.

"Możemy winić jedynie czasy, w których żyjemy... "

W dzieciństwie Hans i Hania byli nierozłączni, planowali nawet wspólną przyszłość. Szczęśliwe i beztroskie wspomnienia dziecięcych lat blakną jednak przykryte mrokiem wojny, zastąpione obrazami mordowanych przyjaciół, palonych domów.

Emocje wybuchają z nową siłą gdy ponownie stają naprzeciw siebie. Ona, Polka walcząca o przetrwanie. On, niemiecki żołnierz, najeźdźca i wróg. Dlaczego los tak z nich zadrwił stawiając po przeciwnych stronach? Czy on będzie w stanie ją ochronić? A czy ona upora się z dręczącymi ją wyrzutami sumienia, nienawiścią do samej siebie za to, że pokochała wroga?

Autorka stworzyła obraz miłości zakazanej, obarczonej wyrzutami sumienia, strachem i poczuciem bezradności. Miłości rozdzierającej serca i podszytej nieufnością. Poznajemy poszczególne elementy tej historii z różnych perspektyw czasowych. Zaglądamy do lat sprzed wojny i szczęśliwego życia bohaterów, ale również cza...

Kolejny raz sięgam po dramat wojenny i kolejny raz przeżywam wraz z bohaterami ogrom emocji. W debiutanckiej książce Ani Ficek, nie zabrakło klimatu dawnych lat. Z kartek wylewały się zakazane uczucia, bastialstwo nazistowskich żołnierzy, ale i nadzieja, że przyjdą lepsze dni.

Jest to według mnie, po pierwsze historia miłości. Miłości do ojczyzny, do rodziny i do mężczyzny, która nie powinna się zdarzyć. Będziemy również śledzić rozwijające się uczucia, ale też odczuwać stratę, bezsilność i smutek. Oczywiście nie zabraknie też warstwy historycznej, jednak to ta uczuciowa, według mnie gra pierwsze skrzypce.

Styl autorki jest bardzo przyjemny, lekki, chociaż mam wrażenie, że w tej powieści "ciężkość" nie byłaby minusem. Może momentami bez problemu domyślałam się, co będzie dalej, jednak całość wypada bardzo dobrze. Mocno kibicuję autorce i liczę na kolejną powieść.

Powieści historyczne czytać lubię, ale je sobie dawkuję, ze względu na bagaż emocjonalny, jaki ze sobą niosą. Po tytule debiutu literackiego Anny Ficek, czułam, że będzie bardzo emocjonalnie. I nie pomyliłam się.
Bohaterka powieści Hania ma tylko jedno marzenie, chce, aby wojna się skończyła. Każdego dnia wyczekuje na wieści od ojca i brata, którzy ukrywając się w pobliskich lasach, walczą w partyzantce. Kiedy zaczyna wydawać się jej, że przywykła do życia w ciągłej niepewności i zobojętniała na widok śmierci, jej świat załamuje się, kiedy traci bliskiego przyjaciela. Jakby tego było mało, w jej życiu pojawia się Hans, przyjaciel z dzieciństwa, który aktualnie stoi po złej stronie barykady, ponieważ jest oficerem niemieckiej armii. Czy przyjaźń, jaka wytworzyła się na początku ich znajomości, która aktualnie przeradza się w głębsze uczucie, ma szansę przetrwać?
Pani Anna Ficek napisała bardzo fajną powieść historyczną, która chwyta za serce, bo pokazuje, ile trzeba poświęcić, kiedy idzie się za głosem serca, a ile się traci, kiedy słucha się rozumu. Bardzo podobała mi się charakterystyka głównych postaci, które konsekwentnie były prowadzone od samego początku do końca na takim samym poziomie. Co przez to rozumiem? Czasami twórca niepotrzebnie nagina charakter postaci, a tak naprawdę nic się za tym nie kryje. Pani Ani udało się tego uniknąć, co skutkuje tym, że nie pojawił się bałagan ani w zakresie charakterystyki jak i fabuły. Ode mnie 8/10.

Nie od dziś wiadomo, że nasze życie nie jest tylko czarne i białe. Skrzy się ono milionem barw, wystarczy tylko na chwilę się zatrzymać i je dostrzec. Niestety bohaterowie powieści Anny Ficek nie mają tego luksusu. W ich życiu porywisty wiatr przygonił ciężkie, spęczniałe burzowe chmury a nad ich głowami zaczęły bezlitośnie uderzać pioruny. Cały świat się zmienił, sczerniał - nadeszła wojna.
Nad ich głowami zebrały się czarne burzowe chmury a na horyzoncie nie widać bz wkrótce miało się przejaśnić - nadeszła wojna.
Czy w tych ciężkich czasach, gdzie strach o przetrwanie towarzyszy człowiekowi permanentnie można odnaleźć miłość swojego życia? Czy koszmary codzienności mogą powstrzymać serce?
Biorąc tę książkę do ręki zupełnie nie wiedziałam czego się spodziewać. Wręcz miałam obawy czy dam radę ją przeczytać, bo historie wojenne nie należą do moich ulubionych. Jednak już po kilku stronach wiedziałam, że pokocham tę książkę całym moim sercem.
Hania to polka, która wraz z rodziną mieszkała przy niemieckiej granicy. Wychowywała się tam razem z Hansem, przyjacielem z sąsiedztwa. Beztrosko spędzali razem czas, dopóki wojna nie zmusiła jej rodziny do wyprowadzki. Po wstąpieniu ojca i brata do partyzantki oraz śmierci siostry, Zosi, dziewczyna razem z matką muszą radzić sobie same. Pewnego dnia los sprawia, że w jej życiu pojawia się Hans, przyjaciel z dzieciństwa. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt, że jest niemcem, czyli największym wrogiem.
Czy w cz...

Anna Ficek opowiedziała historię pełną emocji, pokazując losy polskich rodzin mieszkających na wsi, poza głównymi walkami frontowymi i miastami. Okazuje się, że to nie uchroniło wielu osób od bólu, dramatów i śmierci. Główny motyw, jaki wyłania się spośród wielu wydarzeń, toczy się wokół miłości Hansa i Hanki, ale równie przejmująca, nawet dramatyczne i tragiczne są dzieje innych postaci, które odgrywają w tej historii ważną rolę. Poza Matką Hani, panią Luizą, jej mężem i synem, obserwujemy przejmujące losy przyjaciół Hanki, Karola i Marysi.

To wielowątkowa opowieść prowadzona w narracji trzecioosobowej daje możliwość poznawania historii z różnych stron. Mimo to nie wszystko autorka nam ujawnia i dowiadujemy się o nich w odpowiednim momencie. o miłości, która jest ponad wszelkie podziały, pełną rozterek, niepewności, strachu i nadziei na lepsze czasy. Miłości, która wykrada każdą chwilę i okazję, by chociażby na kilka minut spędzić czas z ukochaną osobą, gdy w każdej chwili może dojść do ujawnienia ich uczucia i spotkań.

To refleksja nad bezsensownością wojny, która jest uciążliwa przede wszystkim dla zwykłych ludzi, którzy cierpią w wyniku rozgrywek politycznych państwa biorących udział w konflikcie. Nie biorą się pod uwagę tego, że każdy pragnie żyć w spokoju, bezpieczeństwie i szczęściu, a nie w ciągłym strachu. Człowiek człowiekowi potrafi stworzyć na ziemi piekło w imię chorych ambicji i tworzonej atmosfery nienawiści. Dawni przyjaciele stają po dw...

❄𝑹𝒆𝒄𝒆𝒏𝒛𝒋𝒂❄

Macie tak czasem, że po przeczytaniu książki dochodzicie do wniosku, że byłby z tego świetny film? Cóż, "Obiecaj, że mnie kiedyś odnajdziesz" jest właśnie tego typu powieścią i chętnie obejrzałabym jej ekranizację! 😍

Historia prosta i skomplikowana zarazem. Dwójka dzieciaków, a może dwójka dorosłych.
Niby ci sami, a jednak mocno zmienieni pod wpływem czasu i wydarzeń.
Polka wychowana wśród Niemców i Niemiec kiedyś zaprzyjaźniony z Polakami.
Obietnica z dzieciństwa, która spełni się w najmniej oczekiwanym i najmniej bezpiecznym momencie.

Hania spędziła dzieciństwo na Śląsku, gdzie zaprzyjaźniła się z Hansem. Później się przeprowadziła i nie miała z nim kontaktu przez dekadę.
Teraz spotkali się po dwóch stronach barykady, zastanawiając się, ile z tych młodych, beztroskich duchów, pozostało w dorosłych ciałach, w nowym świecie, naznaczonym wojną i biedą. 😣

Hania i Hans nie od razu się rozpoznają, a kiedy już to nastąpi, oboje staną przed wieloma trudnymi wyborami.😔
Co wygra?🤔
Miłość do siebie czy miłość do ojczyzny?
Zdrowy rozsądek i bezpieczeństwo czy głos serca i ryzyko?
Czy oboje zdołają wyjść z tego cało?
Do samego końca nie będzie to oczywiste, co tylko podsyca zaciekawienie czytelnika i sprawia, że naprawdę nie da się tej książki odłożyć.😍
Jest to powieść wielowątkowa, poza losami Hani, możemy śledzić równie trudną ścieżkę jej brata Alka, jej rodziców i przyjaciół, którzy razem i ka...

Miłość i tak cię znajdzie - nawet gdy stoisz po drugiej stronie barykady.

Wojna to nie jest czas na miłość, na szczęście i motyle w brzuchu.
Hania pragnie być wolna i szczęśliwa, ale wojna nie jest sprzymierzeńcem takich marzeń.
Każdego dnia żyje w strachu o ojca i brata, którzy walczą w partyzantce.
Kiedy strach staje się jej codziennością, a pewnego dnia traci swojego przyjaciela jej świat rozsypuje się bezpowrotnie. Tymczasem los szykuje dla niej jeszcze jedno zderzenie z realnym światem.
W samym środku wojennej zawieruchy Hania spotyka Hansa sympatię z dziecięcych lat. Uczucie, które błyskawicznie między nimi ożywa, wydaje się być skazane na fiasko. Hans jest żołnierzem armii niemieckiej.
Czy miłość Polki i Niemca ma szansę na przetrwanie?
Czy wybiorą miłość? Czy miłość do ojczyzny wygra ponad wszystko?
"Obiecaj, że mnie kiedyś odnajdziesz" to świetny debiut. Wzruszająca i piękna powieść, składna od początku do samego końca.
Tu wszystko jest przemyślane, autorka dokładnie wiedziała co chce zawrzeć w książce i jak to nam przekazać.
Część książki słuchałam w audio i była to istna uczta. Miałam wrażenie, że znajduje się tuż obok tych strasznych wydarzeń i cieszę się na lepsze z bohaterami.
Polecam z całego serca.

„Obiecaj, że mnie kiedyś odnajdziesz” to książka, która zostanie w mojej pamięci jeszcze długi czas. Moim zdaniem warto ją przeczyć i polecam.