Ogniste serca

Książkę czytało mi się z przyjemnością, dzięki zaskakującym wydarzeniom trzymającym mnie w napięciu. Myślę, że warto podkreślić, iż odbiorcy w przypadku tejże serii nie będą mieć do czynienia z jakimś ckliwym romansem, tylko w tym wypadku otrzymują doskonałą powieść historyczną, której nieobcy jest ból, cierpienie, a nawet śmierć, co jest równoznaczne z dużym wachlarzem różnorakich uczuć występujących u bohaterów. Zalecam czytać pozycję po zapoznaniu się z pierwszym tomem, który da lepszy obraz temu, dlaczego Wanda i Konrad postępują w taki, a nie inny sposób. W tym przypadku również jest dostępny słowniczek na końcu książki z pojęciami występującymi w tamtych czasach, co jest dużym plusem ułatwiającym zrozumienie tekstu. Okładka pasuje swoim wyglądem do tej z poprzedniej części i zdecydowanie przyciąga wzrok odbiorcy. Gorąco polecam książkę wszystkim fanom gatunku, którzy chcą doświadczyć emocjonalnej historii pełnej niebezpieczeństw i nagłych zwrotów akcji.

Pierwszy tom zaskakuje zakończeniem, które sugeruje śmierć Wandy. tu ku zaskoczeniu spotykamy kobiete po kilku latach na drugim końcu Polski, gdzie żyje z podejrzanym typem Danielem.
Ów mężczyzna za wszelką cenę chce bez wysiłku osiągnąć majatek, dlatego posuwa się do kradzieży klejnotów królewskich. Świadkiem tego czynu jest Ludwika córka Wandy i Daniela.
Powieść ta to także ciekawy zapis historycznych wydarzeń w Gdańsku, gdzie wraz ze swoją świtą przebywał król Jan III Sobieski w celu podpisania sojuszu ze Szwedami przeciwko Brandenburgii.
Nie brakuje także wątku romansu, bo przecież w świcie krola jest wielka miłość wandy Konrad Jezierski.
Dobrze się czyta, powieśc pełna jest zwrotów akcji, a bohaterowie żywi i pełni animuszu. Zakończenie znów zaskakuje, bo takiego obrotu sprawy nikt się nie spodziewa.
Co przyniesie 3 tom , aż strach pomyśleć, ale pomysłowość autorki chyba nie ma granic:)

Kiedy przeczytałam pierwszą część, tak bardzo zaangażowałam się w losy głównej bohaterki, że nie mogłam się powstrzymać przed tym, aby dowiedzieć się: co dalej. I nie ukrywam, że kończąc tę, najchętniej zabrałabym się za czytanie kontynuacji. Czekam więc na trzecią część z niecierpliwością.

Autorka w bardzo ciekawy sposób zabiera czytelników do starego Gdańska, miejsca, które kiedyś ogrodzone zostało od sąsiadujących z nim terenów murami i bramami. Do dziś wiele z tych bram istnieje będąc zabytkowymi ozdobami miasta, ale wiele z nich niestety uległo zniszczeniu.

Ciekawie tu zostało pokazane życie zarówno chłopstwa, czyli mieszkańców wsi sąsiadujących z bogatym miastem jak i mieszczaństwa oraz ludzi z tak zwanych wyższych sfer.

Moją uwagę przyciągnęły przedstawione w tej powieści uczucia łączące ludzi pochodzących z różnych klas społecznych. Piękna i szczera dziecięca przyjaźń między Florkiem a Ludwiką, chłopcem z dobrego i bogatego mieszczańskiego domu a córką chłopską. Przyjaźń pełna zaufania i odwagi, spontaniczna i piękna, chociaż nie pozbawiona ryzyka. Postać dziewczynki zachwyciła mnie głównie osobowościowo. Cudowne dziecko, odważne i pełne optymizmu. Ciekawe świata, ale również bardzo empatyczne. Polubiłam Ludwikę od pierwszych stron.

Autorka przedstawia również w swojej powieści miłość. Taką trudną, zakazaną i bardzo bolesną, kiedy dwoje ludzi wywodzących się z dwóch skrajnych środowisk, zd...