Ogród imperium

Miłe zaskoczenie. Autor nie traci formy i drugi tom trylogii "Kroniki Olchy" napisany jest równie sprawnie i sensownie jak pierwszy. Fabuła stanowi bezpośrednią kontynuację wydarzeń z "Dłoni Króla Słońca" i koncentruje się na losach trzech głównych bohaterów, spośród których wyróżnia się Wen Olcha, nie do końca wyszkolony mag, który nie zawsze zdaje sobie sprawę z potencjalnych konsekwencji swoich działań. Wojna o wyzwolenie jego rodzinnej wyspy spod władzy cesarskiej powoli zmienia się w konflikt o światowym zasięgu, w który zamieszane zostają lokalne bóstwa. Wbrew moim obawom autor utrzymał w ryzach potencjalnie nieciekawe konsekwencje rozbuchania fabularnego i powieść stanowi dobrą, zwięzłą, przygodową historię, łatwo podtrzymującą zainteresowanie czytelnika. Trudno w niej szukać oryginalności, ale jako rozrywkowe czytadło książka ta z pewnością się sprawdzi.
Chętnie przeczytam kolejny tom.

"Ogród Imperium" to kontynuacja historii z "Dłoni Króla Słońca", śledzimy tu dalsze losy trójki bohaterów - Głupiego Kundla, Dłoni Lotki i nauczyciela Koro Ha.

Każda z perspektyw jest moim zdaniem ciekawa i pozwala spojrzeć na sytuację Imperium z różnych kątów.

Z jednej mamy Olchę, dawnego sługę Imperium, który zdecydował się wstąpić w szeregi rebeliantów. Układa plan zemsty, a jednocześnie wyzwolenia uciśnionych ludów, przy okazji gromadząc wiedzę magiczną, na której wyjątkowo mu zależy.

Dłoń Lotka to młody chłopak, który nie żyje swoim życiem, bowiem na skutek pewnych wydarzeń musiał objąć obowiązki, których obejmować nie miał wcześniej zamiaru. Targają nim emocje, jest wzburzony, stara się być wierny wpajanym ideałom, a jednocześnie widzi rzeczywistość, która tak bardzo się od nich różni.

Nauczyciel Koro Ha również zmienia swoje życie. Do tej pory za wysokie wynagrodzenie nauczał synów możnych, by jak najlepiej zdawali imperialne egzaminy. Tym razem decyduje się podjąć wielkie ryzyko, wraca w swoje rodzinne strony i zaczyna uczyć dzieci z własnego, podbitego niegdyś ludu, starając się je chronić przed imperialną indoktrynacją.

Każdą z perspektyw śledziłam z dużym zainteresowaniem, nie zawsze były one szczególnie dynamiczne, ale szczerze mnie ciekawiły, a wiele razy zapewniły też sporo wrażeń.

W tym tomie bardzo dużą rolę odgrywa magia! Głupi Kundel zdobywa nową wiedzę, przekracza dotychczasowe bariery, naucza innyc...

Drugi tom Kronik Olchy "Ogród Imperium" J. T. Greathouse pod względem wydania jest chyba jeszcze bardziej okazały niż pierwsza część. Uwielbiam książki z barwionymi brzegami. Na szczęście coraz więcej wydawnictw decyduje się wypuszczać spod swoich skrzydeł tak misternie wyglądające dzieła. Ale czy zawartość była równie dobra?

Tym razem narracja jest podzielona. Poznajemy dalsze losy bohaterów z trzech perspektyw. Nastaje wojna. Głupi kundel wypracowuje swój kanon magii. Tym sposobem ma zamiar pokonać cesarza. Ale czy to wystarczy?

Niestety jestem tą książką rozczarowana. Akcja w pierwszym tomie rozwinęła się dopiero na końcu i to zaciekawiło mnie na tyle, że z chęcią zabrałam się za kolejny tom. Jednak tutaj toczyło się wszystko zbyt wolno. Nie twierdzę, że to było nudne. Ale ilość informacji, rozważań, zawiłości związanych z magią strasznie spowolniła fabułę. Może tak właśnie to powinno wyglądać, jednak dla mnie to było zbyt stateczne. Ja potrzebuje emocji, akcji i plot twistów. Zrozumiałam przekaz książki, ale mnie on nie przekonuje. Mimo to doceniam pióro autora. Wszystko było tak misternie zbudowane, że nie mam się do czego przyczepić. Po prostu taki rodzaj książek jest nie dla mnie. Powieść na pewno zostanie na mojej półce, gdyż będzie przez swój wygląd ozdabiać moją biblioteczkę. A was zachęcam do sięgnięcia po tę serię by samemu wyrobić sobie o niej zdanie.

Gdy weźmiecie do ręki "Ogród Imperium" to na pewno będziecie zachwyceni. Bardzo ładnie wykonana okładka, genialne pomalowane brzegi i kunsztowne, pasujące do wszystkiego ilustracje. Zdecydowanie jest na czym zawiesić oko!

"Ogród Imperium" to kontynuacja "Dłoni Króla Słońca", powieści, która jak najbardziej przypadła mi do gustu (wizualnie również), dlatego i do tej książki miałem spore wymagania. Niestety, nie zostały one do końca spełnione, choć brakowało niewiele.

Fabuła opiera się na walkach powstańców z Imperium, przy wykorzystaniu magii. Jest zatem krwawo, ale i intrygująco. System magii jest według mnie opisany dobrze, wiele wydarzeń zaskakuje swoją brutalnością, ale niektóre ze zwrotów akcji, które miały zaszokować były zbyt przewidywalne, przez co straciły na wydźwięku.

Całość jest opisana w bardzo dobry sposób, ale momentami miałem wrażenie, że przemarsze wojsk i przygotowania do bitwy zajmują zbyt wiele miejsca w porównaniu do samych walk.

"Ogród Imperium" to książka naprawdę dobra, pokazująca do czego mogą doprowadzić ambicje i wielka moc w niewłaściwych rękach. Zabrakło mi w niej jednak tego czegoś, co odróżnia dzieła dobre od wybitnych.

Zakończenie sprawia jednak, że zdecydowanie czekam na kolejny tom "Kronik Olchy" i na pewno po niego sięgnę.