Opinia na temat książki Ogrody Księżyca

W końcu zabrałam się za czytanie czegoś, co leży u mnie na półce nie ruszone, nie czytane i odwlekane już chyba od roku. Z pewnością nie zachęcała mnie do tego ilość tomów i to dość pokaźnej objętości.

Zaczynając swoją przygodę z Malazanem, już po pierwszych początkowych rozdziałach zaczęłam gubić się w tym ogromnym i złożonym świecie wykreowanym przez autora. Mnogość bohaterów, miast, stworzeń... do tego jakaś "dziwna" magia, Ascendenci decydujący o poczynaniach bohaterów, Groty magii... wszystko to może na początku czytelnika przytłoczyć. Dużym ułatwieniem okazał się dla mnie słowniczek, do którego sięgałam, jak już wszystko mi się tak gmatwało, że nie wiedziałam kto jest kim. Sam Eriksson też nie ułatwia czytelnikowi zadania - bez zbędnych wstępów i wyjaśnień rzuca czytelnika na głęboką wodę w sam środek brutalnej akcji.
W miarę czytania, zaczęłam wsiąkać w ten cały wielowątkowy klimat powieści, a myślałam, że po ciężkim początku nie uda mi się już dalej w to brnąć. Właściwie to pierwsze 200 - 300 stron bodajże, rozkręca się bardzo powoli, a sama akcja nabiera tempa dopiero gdzieś w połowie książki. Pod koniec już było tak, że jak tylko skończyłam pierwszy tom, od razu sięgnęłam po kolejny.

W tej chwili "stoję" już na 5 tomie i mam zamiar doczytać cykl do końca. A Erikssona podziwiam. Z pewnością napisanie MKP wymagało użycia nie lada wyobraźni i poświęcenia mnóstwa czasu.

Jak dla mnie jest to jeden z najlepszych cykli fantasy.